ใช่ฟังไม่ผิดหรอก... ฉันขอรามเป็นแฟนเพราะด้วยคำสัญญาบ้าบอที่ฉันเคยถามเขาและเขาตอบตกลง พอได้เจอกันอีกครั้งความรักที่ฉันมีให้เขามันก็มากล้น รามตกลงคบกับฉันโดยไม่ปฏิเสธแต่พอคบกันก็อย่างที่บอก รามไม่ใช่รามคนเดิมที่ฉันรู้จัก แต่เพราะว่าฉันรักเขาไงถึงได้ทนมาถึงตอนนี้แต่ถ้าหากว่าวันไหนมันไม่ไหวฉันก็คง... “บางทีแอลกับรามเราสองคนอาจจะไม่ได้ไปต่อกันก็ได้นะคะ” “ทำไมหนูถึงคิดแบบนั้น?” “เพราะว่าที่เราคบกันเป็นแอลคนเดียวที่ขอรามคบ” กลืนน้ำลายลงคอและฉันคิดมาตลอดล่ะว่าสักวันมันอาจจะไม่ได้เป็นไปตามที่พ่อกับแม่ของรามคิด ฉันคิดมาเสมอว่าสักวันฉันกับรามอาจจะไม่ได้ไปต่อ รามอาจจะไปเจอใครที่ดีกว่าฉันและถ้ามันมีวันนั้นฉันจะไปจากชีวิตเขาเอง แต่ตอนนี้ฉันขอผูกชีวิตของตัวเองไว้กับเขาก่อนฉันอาจจะไม่มีวันหมดรักราม แต่สักวันมันก็จะทำใจได้เอง ฉันผูกรั้งรามไว้กับคำสัญญาที่ตัวเองต้องการ แต่รามไม่ได้ต้องการ... รามถึงได้ม