ตึก
ตึก
"ทำไมมาคนเดียว...เจนนี่ล่ะ?" เสียงเจย์เดนที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนโซฟามองหน้าถามยังคนที่เข้ามาใหม่ขึ้น
"..." ฟีนิกซ์ที่ได้ยินก็หันหน้ามองไปยังหญิงสาวสวยที่กำลังเดินตามเข้ามา โดยทันทีที่เห็นมาเฟียสาว คนตัวสูงก็ยกยิ้มขึ้นมาในทันที
"คิดถึงจัง" เรียวปากหนาเอ่ยบอกตามประสา
"..." ร่างสวยที่เข้ามาใหม่ก็นิ่งไม่พูดอะไร เดินตรงเข้าไปนั่งลงยังโซฟาที่อยู่ถัดห่างออกไปจากเจ้าของห้องทำงานพอสมควร
"โห่เจน...ทำไมนั่งไกลจัง" เจย์เดนบ่นอุบ ทำให้ดวงตาเฉี่ยวคมของมาเฟียสาวจ้องมองไปยังคนที่นั่งอยู่ไม่ไกลนิ่ง
"เป็นบ้าอะไร"
"คิดถึงเธอไง"
"ไร้สาระ"
"เย็นชาอีกแล้ว...ไม่นึกถึงวันวานเก่า ๆ ของเราบ้างเหรอ" มาเฟียหนุ่มมองหน้าถามอดีตแฟนตัวเองท่าทีอ้อน ๆ ปนกวน เจ้าของใบหน้าสวยที่เห็นแบบนั้นก็นิ่งมองหน้าเจย์เดนแววตาไม่เล่น ชายหนุ่มที่เห็นแบบนั้นจึงยอมหยุด ทว่าก็ไม่วายที่จะพึมพำ
"เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว ทำไมเ
