ในระหว่างนี้เขาจะจับเธอรวบหัวรวบหางทำเมีย คเชนทร์คิดด้วยความรู้สึกหัวใจเต้นแรง
“ค่ะ” เธอขยับออกห่าง ทำท่าจะหนีลงไปอีกด้านของเตียง แต่คเชนทร์รั้งแขนเล็กๆ เอาไว้
“อาบน้ำก่อนไหมครับ จะได้สดชื่น” เขาเอ่ยถาม มองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน
“ค่ะ” เธอรับคำ ให้เขาดึงลงจากเตียงโดยง่าย
“เสื้อผ้าของแก้วอยู่ในตู้นะครับ พี่ชายของแก้วเอามาให้แล้ว”
“แก้วต้องพักอยู่กับพี่หมออีกหลายวันเหรอคะ”
“จนกว่าแก้วจะความจำฟื้นคืนกลับมาครับ” เขาเปิดประตูห้องน้ำให้เธอ
“พี่หมอออกไปก่อนสิคะ” เธอบอกอย่างอายๆ
“ครับ พี่นั่งรอในห้องแล้วกัน” ออกไปจากห้องน้ำ แต่ไม่ได้ออกจากห้องนอน แก้วกัลยารีบผลุบหายเข้าห้องน้ำอีกครั้ง พออาบน้ำเสร็จเธอก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าลืมเอาเสื้อผ้าเข้ามาเปลี่ยน ใบหน้าเล็กๆ น่ารักชะโงกออกไปด้านนอกเพื่อเรียกคนที่ยังนั่งปักหลักรอเธออยู่ในห้อง
“พี่หมอคะ”
“ครับ”
“หยิบชุดให้แก้วหน่อยสิคะ แก้วลืม” เธอบอกเขาอ
