"อยู่ไหน"
[พึ่งจะถึงมหาลัยค่ะ]
"ทำไมพึ่งถึงออกมาตั้งนานแล้วนะ"
[พี่กัส เจ้าขาพึ่งแยกกับพี่ที่คอนโดแค่ครึ่งชั่วโมงเองนะรถติดขนาดนี้เจ้าขามาถึงมหาลัยเวลานี้ก็ถือว่าเร็วที่สุดแล้วอ่ะ พี่เป็นไรมากปะเนี้ย]
"ก็..พี่กลัวเราออกนอกลู่นอกทางอย่าลืมสิตอนนี้พี่เป็นเหมือนผู้ปกครองเรานะเจ้าขาพี่ต้องรู้ทุกความเคลื่อนไหวของเราดิ"
[ถ้าจะขนาดนี้ติดจีพีเอสที่รถเจ้าขาเลยไหม]
"เป็นความคิดที่ดีเดี๋ยวเย็นนี้พี่พาไปติด"
[ประชดไหมล่ะ!! ไม่เอาแล้วไม่คุยด้วยแล้วเจ้าขาไปลงทะเบียนก่อนนะ]
"เดี๋ยว! อย่าพึ่งวาง"
[อะไรอีกคะ]
"เสร็จแล้วกลับห้องเลยนะพี่ลืมกุญแจรถไว้บนห้องเจ้าขา"
[อ้าว! แล้วพี่กลับไงอ่ะเมื่อเช้าเจ้าขาขับรถออกมาก่อน]
"ให้ลูกน้องมารับแต่เดี๋ยวบ่ายๆพี่ต้องใช้รถพี่ รีบกลับล่ะพี่จะไปเอากุญแจ"
[ค่าาาเจ้าขาวางแล้วนะ]
อีกด้าน
ฮึๆ!!
"หัวเราะอะไรวะ"
ผมถามวศินออกมาตอนที่ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆของมันหลัง
