EP:2
1154 Words
“ไม่ให้พี่ไปส่งแน่นะคะ”
“ค่าาา พี่มิวไม่ต้องห่วง”
“ไปหาคุณเควินเสร็จแล้วจะกลับบ้านหรือว่ากลับคอนโด”
“เจ้าขาว่าพี่มิวน่าจะรู้คำตอบข้อนี้ดี”
“คุณหนู! พี่มิวว่ากลับไปหาคุณป๊าที่บ้านก่อนดีไหม”
“ไม่ค่ะ!! ป๊าเขา..ลืมเจ้าขาไปแล้วมั้ง”
“คุณหนู”
“ไม่เอาน่าอย่าทำหน้าแบบนี้เจ้าขาโอเคงั้นไม่อยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้หรอก”
ฉันยิ้มกว้างแล้วบอกพี่มิวออกไปฟังถึงตอนนี้คงพอจะรู้แล้วใช่ไหมค่ะว่าชีวิตครอบครัวฉันมันเป็นยังไง
“ดูแลตัวเองดีๆนะคะ มีอะไรโทรหาพี่มิวทันทีเลยนะคะคุณหนู”
พี่มิวพูดด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงฉันจับใจก่อนที่จะยื่นกุญแจรถคันที่พี่มิวขับมาให้
“ขอบคุณค่ะแล้วเจ้าขาจะรีบเอารถไปคืนนะ”
“ไม่ต้องค่ะพี่ให้คุณหนูเอาไว้ใช้คุณป๊าอนุมัติรถคันใหม่ให้เมื่อไหร่ค่อยเอามาคืน”
พูดจบพี่มิวก็ลูบหัวฉันเบาๆ แล้วเดินไปขึ้นรถอีกคันที่มาจอดรออยู่ ส่วนฉันก็เก็บกระเป๋าโยนขึ้นรถเก๋งคันงามของพี่มิวแล้วขับรถไปที่คอนโดพี่เควินทันที แต่ก่อนไปขอแวะซื้ออาหารร้านโปรดของฉันกับพี่เควินก่อนวันนี้เราจะดินเนอร์ฉลองฉันเรียนจบกันพี่เควินต้องดีใจแน่ๆ
คอนโดเควิน
“คีย์การ์ดอยู่ไหนน๊า”
ฉันพูดขึ้นมาเบาๆ พลางเปิดกระเป๋าค้นหาคีย์การ์ดห้องพี่เควินที่เขาเคยให้ไว้ ตอนนี้ฉันขับรถมาถึงคอนโดเขาเรียบร้อยแล้วค่ะ แวะซื้อของกินมาเยอะแยะเลยของโปรดพี่เควินทั้งนั้น
“อ่า! เจอแล้ว”
ฉันเดินถือถุงของกินพะรุงพะรังพร้อมกับคีย์การ์ดห้องพี่เควินเดินไปกดลิฟท์ขึ้นไปยังชั้นที่ห้องเขาอยู่ทันที ตื่นเต้นเหมือนกันค่ะไม่ได้เจอกันเกือบเดือนเพราะตั้งแต่ช่วงสอบจนถึงตอนนี้เราไม่ได้เจอกันเลยค่ะเพราะฉันต้องติวหนักก็เลยขอไม่ออกมาเจอเขาคนดีของฉันก็คงคิดถึงฉันเหมือนที่ฉันคิดถึงเขามากๆ แน่ๆ อยากรู้จังจะทำหน้ายังไงตอนที่เห็นเจ้าขาคนสวยสุดที่รักของเขาคนนี้มาหา
ตริ้ง!!
ถึงแล้วตื่นเต้นจังเลยขอเช็คหน้าเช็คผมหน่อยฉันยืนหมุนตัวแล้วยิ้มให้ตัวเองผ่านกระจกในลิฟท์ก่อนที่จะเดินตรงไปยังห้องของเขา
ติ๊ด!! เสียงเสียบคีย์การ์ด
สงสัยนอนอยู่ในห้องนอนเพราะตอนนี้ฉันเปิดประตูเข้าห้องเขามาแล้วก็ไม่เห็นแม้แต่เงาค่ะ นี่ก็บ่ายแก่ๆแล้วทำไมยังนอนอยู่กันนะตอนแรกว่าจะลองตะโกนเรียกเขาดูแต่ตอนนี้อยากเซอร์ไพรส์มากกว่าฉันเลยเดินตรงไปยังห้องนอนเขาฉันเป็นแฟนเขาหนิเปิดประตูห้องนอนเขาแบบไม่ต้องขออนุญาตก็ได้มั้ง
“อ๊ะ!! วินขา นีน่าเสียว...ขอแรงๆ ..อื้อ!!ผัวขา”
“อ่าห์!!!เดี๋ยวจะตอกเน้นๆ เลย...ซี๊ด!!”
เซอร์ไพร์ส...โคตรเซอร์ไพร์สเลยค่ะกับภาพและเสียงที่ฉันเห็นและได้ยินตรงหน้าตอนนี้แฟนฉันกำลังมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น
ปึก!!
“ฮึก!!...นะ...นี่มันอะไรกัน”
เสียงถุงอาหารที่ฉันถือมาร่วงลงพื้นพร้อมกับเสียงตะคอกดังๆของฉันมันทำเอาผู้หญิงกับผู้ชายตรงหน้าหันมามองฉันอย่างตกใจ
“ว้าย!!”
“เฮ้ย!! เจ้าขา”
ผู้หญิงคนนั้นกรี๊ดออกมาอย่างตกใจที่เห็นฉันยืนมองอยู่ตรงนี้ส่วนพี่เควินคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนฉันก็มองฉันอย่างตกใจไม่ต่างกันเขารีบผละออกจากผู้หญิงคนนั้นแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันช่วงล่างของเขาไว้แล้วเดินตรงเข้ามาหาฉันตอนนี้สายตาฉันมันพร่ามัวไปหมดแล้วเพราะม่านน้ำตามันกั้นอยู่
“เจ้าขา”
พรึบ!!
“อย่ามาจับ”
ฉันสะบัดมือออกแล้วถอยหลังออกห่างจากเขาทันทีที่เขาเอื้อมมือมาจับฉัน
“เจ้าขาฟังพี่ก่อน”
เพลี้ยะ!!!
“เลว!!”
“นี่!! เธอกล้าดียังไงมาตบหน้าผัวฉัน”
ทันทีที่ฝ่ามือของฉันฟาดลงไปที่หน้าเหี้ยๆ ของผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนฉันผู้หญิงคนนั้นก็เดินเข้ามาในสภาพที่พันผ้าเช็ดตัวไว้แล้วเอ่ยปากด่าฉัน
“ผัว...ผัวเหรอ!!”
“ไม่ใช่ค่ะเจ้าขาฟังพี่ก่อนนะ”
“อะไรคะวิน นีน่าเป็นเมียวินทำไมถึงบอกนังเด็กนี้ว่าไม่ใช่ละคะ”
“เงียบสักทีนีน่าออกไปก่อน”
“แต่วินคะ”
“ออกไป”
“ก็ได้ค่ะ”
“เจ้าขาคะพี่อธิบายได้”
เพรี้ยะ!!!
พอเขาไล่พี่หญิงคนที่เรียกเขาว่าผัวออกไปแล้วเขาก็เดินเขามาหาแล้วพยายามจะจับแขนฉันแล้วอธิบายแต่ฉันก็ยกมือขึ้นแล้วฟาดไปที่หน้าเขาแรงๆ อีกครั้งจนตอนนี้เขาหันมามองหน้าฉันด้วยแววตาที่เกรี้ยวกราด
“สองครั้งแล้วนะเจ้าขาที่ตบหน้าพี่”
“สำหรับคนเหี้ยๆอย่างพี่สิบครั้งก็ยังน้อยไป”
“เหี้ยอะไรวะแค่พาผู้หญิงมาเอาเพราะมีแฟนแล้วแฟนแม่งไม่ให้เอาผิดตรงไหนวะ”
ฉันยืนมองผู้ชายที่ฉันเคยเรียกเขาว่าแฟนผู้ชายคนที่อ่อนโยนกับฉันมาตลอดด้วยสายตาที่ผิดหวังและคาดไม่ถึงว่าจะได้ยินคำพูดเหล่านี้ออกมาจากปากเขา
“ตลอดเวลาที่คบกันพี่ต้องการแค่นี้เหรอ”
ฉันถามเขาออกไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือพร้อมกับหยดน้ำตาที่มันไหลออกมา
“เซ็กส์! มันคือเรื่องที่จำเป็นสำหรับคนที่เป็นแฟนกันเจ้าขาแต่เราไม่เคยให้มันกับพี่เลยพี่เป็นผู้ชายเรื่องแบบนี้มันไม่ใช่เรื่องที่จะมาทนว่ะ"
“พี่รักเจ้าขาบ้างไหมหรือว่าที่คบกันเพราะอยากมีอะไรกับเจ้าขาเท่านั้น”
“รักก็ส่วนรักเอาก็ส่วนเอาเจ้าขาถ้าพี่บอกว่าพี่รักเจ้าขา...เจ้าขาจะยอมให้พี่เอาไหมละ”
เขาพูดแล้วเดินเข้ามาหาฉันด้วยท่าทางที่คุกคามจนฉันต้องถอยหลังออกมา
“สารเลว!! เชิญไปทำแบบนี้กับคนอื่นนับจากวันนี้ไปเราเลิกกัน”
“พูดเองนะเจ้าขาเราเป็นคนบอกเลิกพี่เองนะแล้วอย่าไปฟูมฟายจนแม่พี่รู้แล้วมาเอาเรื่องพี่ล่ะ”
ฉันมองหน้าเขาด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวดคำพูดทุกคำของเขามันบ่งบอกได้ดีว่าตลอดเวลาคนที่รักมันมีแค่ฉันคนเดียวเขาไม่เคยรักฉันเลยสักนิดเขาแค่ต้องการทำเรื่องอย่างว่ากับฉันเท่านั้น
- Writer
