เช้าวันต่อมา..
“อื้อ..” เสียงงัวเงียตื่นดังขึ้นอหลังจากที่เธอเริ่มรู้สึกตัว เธอลืมตาขึ้นมากระพริบตาถี่ๆ เงยมองเพดานสีขาวสะอาดตา พลางมองไปรอบๆ ก็พบเพียงความว่างเปล่า
“ไปไหน?” คำถามถูกเอ่ยถามขึ้นกับตัวเอง
เพราะตอนนี้ในห้องมีเพียงเธอแค่คนเดียว เธอมองไปทั่วรอบเตียง ก่อนหันกลับมามองที่ตัวเธอเอง ที่ตอนนี้พบว่าตัวเองกำลังสวมใส่เสื้อยืดสีขาวตัวใหญ่อยู่ มือยกขึ้นลูบซอกคออย่างเบาๆ
ก่อนคว้าจับปอยผมขึ้นทัดหูตัวเองอย่างเขินอาย เมื่อนึกถึงบทรักแสนหวานของเธอกับเขา
“เมียหมอเหรอ..” >......<
FIN : Talk End
