หลังจากพยาบาลมาเย็บแผลทำแผลให้กองพลใหม่อีกรอบ เธอก็รู้สึกผิดและรู้สึกอายพยาบาลมากที่ทำให้แผลของเขาฉีกขาดจนต้องเย็บซ้ำอีกรอบ และเขาก็กินยาแก้ปวดและยาลดไข้เมื่อเขามีไข้อ่อนๆ นั่นจึงทำให้เขาสิ้นฤทธิ์ไวกว่าที่คิด เธอยืนมองเขาในความมืด ตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มกว่าแล้ว
“รุ้งรักคุณหินนะคะ แต่คุณหินใจร้ายกับรุ้งเหลือเกิน รุ้งอยู่แบบนี้ไม่ได้จริงๆ ค่ะ” เธอบอกเขาในความมืดเมื่อค้นลิ้นชักโต๊ะข้างหัวเตียงของเขาเจอโทรศัพท์ของตัวเองจึงรีบเปิดเครื่องโทรติดต่อหารุ่นพี่ตัวเองทันที
“รุ้งรักคุณหินนะคะ แต่รุ้งอยู่เป็นของเล่นของคุณไม่ได้จริงๆ รุ้งไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้ค่ะ” เธอก้มลงไปจูบหน้าผากของเขาในความมืด ก่อนจะเดินจากไปเงียบๆ ในตอนดึก
เพล้ง!
ถ้วยข้าวต้มถูกปัดทิ้งกระทบพื้นทันทีเมื่อไอ้เนตรยกมาให้เขาทาน กองพลแทบคลั่งเมื่อตื่นเช้ามาไม่เจอใกล้รุ้ง และถามไอ้เนตร ไอ้เนตรก็บอกแต่ว่าไม่รู้ ไม่เห็น ไม่เจอ เพราะม
