“คนบ้าอำนาจ! เผด็จการที่สุด! คนถ่อย ระยำ!” ใกล้รุ้งได้แต่เดินวนเวียนไปมาในห้องเล็กๆ ของตัวเองเมื่อไม่สามารถออกไปไหนได้ และที่สำคัญโทรศัพท์ก็ไม่รู้ว่าหายไปไหน วันนี้คงไม่ได้ไปทำงาน เพราะมีคนของกองพลยืนเฝ้าหน้าห้อง พอจะออกไปพี่ชายชุดดำร่างใหญ่ที่ยืนปักหลักหน้าห้องก็ได้แต่บอกว่า
‘ไม่ได้ครับ คุณหินบอกให้คุณรออยู่ในห้องจนกว่าคุณหินจะกลับมา’
“คนสารเลว!”
เมื่อทำอะไรไม่ได้ก็ได้แต่เดินมาทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงแล้ววางกระเป๋าสะพายตัวเองไว้ข้างๆ พร้อมล้มตัวลงนอน อยากรู้นักเขาต้องการอะไรกับเธอกันแน่ ทำไมถึงได้ทำแบบนี้
“คนบ้า! คนเห็นแก่ตัว รุ้งเกลียด เกลียดที่สุด!”
เธอทุบตีเตียงแล้วนอนพลิกคว่ำหน้ากับหมอนด้วยความหงุดหงิดเมื่อทำอะไรไม่ได้นอกจากรอให้เขากลับมา งานก็เพิ่งทำได้แค่วันเดียว วันที่สองก็ขาดงานเสียแล้ว ให้ตายสิ! เธอมีโน้ตบุ๊คแต่ไม่มีอินเทอร์เน็ต เพราะเธอไม่ได้จ่ายค่าอินเทอร์เน็ตของหอพัก เพราะโท
