กว่าพ่อคุณเขาจะเสด็จลงมาได้ก็ปาไปหลายนาที จุนแค่ล้างหน้า แปรงฟันและเปลี่ยนใส่เสื้อแขนยาวสีดำตัวโคร่งกับกางเกงขาสั้นสไตล์โอปป้าแล้วเดินลงมาจากบันได มือข้างนึงถือโทรศัพท์ อีกข้างล้วงกระเป๋า เขาทำตัวเป็นสามีที่ดีด้วยการขับรถพาฉันไปตลาด แม้จะหาวไปตลอดทาง
“จุนอยากกินอะไร” ฉันทำตัวเป็นภรรยาที่ดีด้วยการสอบถามสามีก่อน ด้านข้างและหน้าจริงจังของเขาตอนขับรถหล่อมาก ถ้าไม่ติดเรื่องความคิดบ้าบอที่เขาชอบแสดงออกมา ฉันคงเทใจให้จุนเต็มร้อย
“จะทำให้ทานเหรอครับ?” เขากระตุกยิ้มนิดๆ
“อืม อาจจะ”
“สลัดอกไก่ต้มครับ” ชื่อเมนูอาหารของจุนทำฉันชะงักไปนิดนึง “ช่วงนี้ผมทานคลีนซะส่วนใหญ่น่ะครับ ดูแลสุขภาพ กลัวน้ำหนักเกินมาตรฐาน”
โธ่ พ่อคุณ ควบคุมน้ำหนักซะด้วย เป็นดาราหรือไงเนี่ย ไม่แปลกใจเลยที่หล่อ เขาดูแลตัวเองขนาดนี้ ไม่หล่อก็แย่แล้ว
“ไม่น่ายากหรอก เราน่าจะทำได้ ขอเปิดกูลเกิ้ลก่อน” ฉันตอบจุนก่อนจะเสิร์ชกูลเกิ้ลหา
