Chapter2
1459 Words
AN: Spg alert. ? walang personalan sulat lamang ito. ? sa mga bata pa at bata mag-isip binabalaan ko na kayo. Just enjoy and fun. ?
-----------------------------------------------------------------------------
======================
CRAZY MIND
======================
CAMILLA
Sobrang kaba ang nadarama ko ngayon dahil baka malaman niya agad ang tinatatago ko, At 'yon ang ayoko munang mangyari pero paano? Anong gagawin ko kung ganito siya kagalit sa akin. Hindi ko naman talaga siya masisi.
Matapos mai-garahe ni Kobe ang kotse niya, kinaladkad ako nito papasok sa loob ng condo building pinagtitinginan kami ng mga taong nakakakita sa amin. Nakayuko lang ako habang hatak-hatak niya ako papunta sa elevator.
Hanggang sa huminto kami sa isang pintuan hindi ko alam kung ano'ng floor kami, dahil hindi ko nakita kung ano ang pinindot niya. Matapos niyang may pindutin sa gilid nang pinto kusang bumukas ito.
"S-sandali, Kobe. Nasasaktan na ako." natatakot at lakas loob ko na sita sa kanya. Tiningnan niya lang ako ng nakamamatay na tingin at muli akong hinatak papasok sa mismong kuwarto.
Tinulak niya ako bigla sa higaan pero bumangon naman ako, pero mabilis na dumugan siya sa akin. Habang isa-isa niyang tinatanggal ang kanyang kasuotan, naalarma naman ako dahil sa balak niya. Nagpilit akong tumayo pero muli siyang dumagan sa akin at pinaghahalikan ako sa mukha at sa leeg pababa sa dibdib ko.
"K-kobe, t-tumigil ka. Huwag mong gawin 'to." natatakot na awat ko sa kanya at pilit na sinasangga ang mga halik niya sa akin.
"Asawa na kita, kaya kahit na ano ang gawin ko sa'yo wala kang karapatan na pigilan ako. Ito naman ang gusto mo, tama diba? Kaya damahin mo na lang." ngising sagot nito at walang tigil sa paghalik sa akin at hinihimas ang buong katawan ko.
Sayo na talaga ako, Kobe. Dahil kusa ko itong ibibigay sa'yo pero hindi ko inaasahan na kukunin mo na agad ito. Nagsisimula pa lang akong pangarap at maging masaya dahil nakilala kita...
Naiiyak na sambit ko sa isipan ko habang isa-isang hinuhabad na ni Kobe ang mga damit ko. Nawalan na ako ng lakas dahil sa liit ng katawan ko at sa laking tao niya, paano ako makakawala? Hinayaan ko na lang siya kahit na alam ko na sa oras na maganap sa amin ang bagay na 'to mas lalo niya akong kamumuhian.
Ang halik niya na mapag-parusa ngayon 'ay malumanay na damang-dama ko ang mainit na hininga niya na nagmumula sa kanyang bibig. Hanggang sa bumaba ang labi nito sa leeg ko, para akong nilalagnat sa tuwing mararamdaman ko ang mainit na hininga nito sa balat ko.
Napapapikit ako kapag dahan-dahan niyang kinagat-kagat ang tenga ko, tapos muling baba sa leeg ko.
Napaliyad ako ng sapuin nito ang isang pares ng dibdib ko, mas lalong tumindi ang init na naramdaman ko ngayon. Marahang minamasahe ng isang kamay niya ito habang ang isang kamay naman niya 'ay malayang namamasyal sa iba't-ibang parte ng katawan ko.
Nagpakawala ako ng isang mahinang ungol ng sakupin nang labi nito ang tuktok ng dibdib ko. Baliw na nga talaga ako sa'yo Kobe, hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko at nagawa ko ang bagay na ito.
"Ahh... K-kobe..." usal ko sa parang nagdidileryo na pakiramdam.
Sa sobrang init at kakaibang sensasyon na nadarama ko hindi ko na namalayan na ito na pala at magaganap na.
"f**k! You're still a virgin?" malakas at halos pasigaw na sambit ni Kobe.
Bigla itong napatayo at pati ako biglang nabalik sa matinong pag-iisip dahil sa nangyari. Hinatak ko ang kumot ko at hindi ko malaman kung ano ang una kong sasabihin.
"f**k you! You--" galit na galit na salita nito at nanlilisik ang matang nakatingin sa akin.
Parang nababaliw na pinagsisipa nito ang lahat nang makita nito na bagay at kinuha nito ang robang asul at sinuot ito. Bigla itong lumapit sa akin hinatak ang braso ko, mangiyak-ngiyak ako dahil sobrang higpit ng kapit nito.
"WHO ARE YOU!? YOUR f*****g CRAZY." nanlalaki ang matang gigil na gigil na sigaw nito.
"K-kobe, hayaan mo muna akong m-magpaliwanag. A-alam ko kasalanan ko pero dahil... " natataranta kong umpisa kong paliwanag pero hindi magawang tapusin ang mga sasabihin ko. Dahil sa nakakatakot ang klase nang pagkakatingin nito sa akin.
"Kobe! Kobe!"
Pareho kaming napalingon sa may labas, dahil boses ito nang Mama ni Kobe. Pabagsak na binitawan nito ang braso ko kaya tumama ang siko ko sa sandalan ng higaan. Napapikit ako sa sobrang sakit, nakita ko pa na napatingin sa akin si Kobe pero agad rin itong umiwas at lumabas ng kuwarto.
Nag-iiyak ako habang naririnig ko ang pagtatalo nila, lalo na ng makita ko bumalagta sa sahig si Kobe. Hinawakan pa nito ang gilid na bibig na may dugo. Mabilis na tumayo ito at nagtungo ulit dito sa kwarto, isa-isa nitong sinuot ang kanyang hinubad na damit kanina.
Tahimik na umiiyak ako nang pumasok ang Mama ni Kobe, kita ko ang malungkot sa mukha ng ginang.
"Hayaan mo na muna siya, pasensyahan mo na ang asawa mo. Sa huli matatanggap ka rin niya." salita nito at masuyong hinimas ang buhok ko. "Magbihis ka na, doon ka muna sa amin. Dahil bukas doon na kayo mismo titira sa bahay na regalo namin sa inyo ng asawa mo." nakangiting pagpapatuloy nito.
Tumango na lang ako at kahit paano ang sarap pakinggan na banggitin ng Mama ni Kobe ang salitang 'Asawa' kahit pa alam ko na hindi naman talaga ganon ang mangyayari.
Sakay ng kotse sa may likuran magkatabi kami ng Mama ni Kobe, habang Papa niya naman ang nagda-drive. Tumingin ako sa labas at pinagmamasdan ang mga ilaw sa daan. Naala ko ang usapan namin ng Mama ni Kobe at Papa nito bago kami ikasal.
"Sigurado ka ba na nabuntis ka ng anak namin na si Kobe?" tanong ng ginang sa akin.
Tumango ako habang nakaupo paharap sa lamesa. Dito nakaupo ang may kaedaran na lalaki, marahil 'ay ama niya ito. Dahil magkamukha sila i.d na nakuha ko kanina lang.
Matapos ang pag-uusap namin hindi ako makapaniwala na naniniwala sila agad sa sinabi ko. Pinatawag nila ang anak nila na si Kobe at nang makita ko ito lalo sa personal ay mas lalo akong namangha dahil sa taglay niyang ka-gwapuhan.
Galit na galit siya sa akin dahil ngayon lang daw niya ako nakita, kaya paano raw niya ako mabubuntis? Na totoo namang hindi ako buntis, nagpanggap lang ako dahil sa ka-desperadahan ko. Hindi ko naman sukat akalain na maniniwala sila agad, sa totoo lang todo ang kaba ko ng malaman ko na mayaman pala sila at hindi lang basta mayaman. Sobrang yaman nila.
Dalawang araw bago ang aming kasal, nakunsensya ako inamin ko ito sa harap mismo ng magulang ni Kobe.
"Nagsinungaling po ako sa inyo, maaari niyo po akong parusahan sa kaguluhan na dinala ko. H-hindi po ako tunay na buntis," naiiyak na amin ko sa katotohanan.
Napapikit ako at naghihintay ng sumbat o galit na sa sabihin nila sa akin. Ngunit wala akong narinig, kaya napaangat ang mukh ko.
"Nagulat man kami, pero walang problema. Itutuloy niyo pa rin ang kasal, dahil ito ang gusto namin." nakangiting sagot ng ginang sa akin.
Naguguluhan naman ako sa sinagot nito sa akin, lumipat ang paningin ko dito sa asawa niya na seryoso ang mukha.
"Ituloy mo hija ang pagpapakasal, kami na ang bahala kung sakali na malaman ni Kobe. Dahil ito na ang leksyon namin sa kanya," seryosong wika ng ama ni Kobe.
"Tama siya iha, dahil ang dami na naming kasalanan sa mga babae na nagpupunta dito. Kaya ito na ang kabayaran, ayaw man niya pero kailangan niya ng mag-asawa baka ito na ang dahilan para magbago siya. " Paliwanag ng ginang.
Marami pa silang sinabi sa akin na kung maaari raw, sikapin ko na mahalin ako ng anak nila at mapabago siya. Dahil simula raw ng maka-graduate sa college si Kobe, wala na daw ginawa kundi ang magloko at mag-inom at kung anu-ano pa raw.
Dahil sa i.d na napulot ko nagpantasya ako 'kay Kobe. At hindi ko alam kung bakit ito ang naisip kong gawin ang magpunta sa address na nakasulat sa I.d ni Kobe. Para takasan ang masalimuot na pamumuhay sa piling ng aking tiyahin na gahaman sa pera at ang manyak nitong asawa. Tulala ako ng mga oras na 'yon dahil hindi ko alam kung saan ako pupunta.
Napapahid ako ng luha ng abutan ako ng tisue ng mama ni Kobe, nakangiting inabot ko it sa kanya. Hindi ko alam kung hanggang saan ko kakayanin ang galit ni Kobe sa akin alam kong mas lalo niya akong kasusuklaman. Ganon pa man kung sakaling maghiwalay kami 'ay tatanggapin ko 'yon masaya na ako at nakilala ko ang isang Kobe Herrera na hind ko alam kung bakit dahil sa i.d niya ay nakaisip ako ng kabaliwan.
Itutuloy....
- Writer
