Love Mission SS1 : EP 8
(NC18+)
หลายวันต่อมา...
[กลับมาถึงบ้านแล้วใช่มั้ย] เสียงทุ้มต่ำของพี่มังกรเอ่ยดังขึ้นเมื่อฉันกดรับโทรศัพท์ ฉันเพิ่งกลับมาถึงบ้านเมื่อไม่นานมานี้ ช่วงนี้ฉันกลับบ้านดึก แถมไม่ค่อยได้เจอกับพี่มังกรเท่าไหร่ด้วย อีกทั้งความเลวของฉันก็ไม่ได้พัฒนาขึ้นเลยสักนิด ยังคงเท่าเดิมและเหมือนเดิมตลอดกาล
"ถึงแล้วคะ พี่มีอะไรเหรอคะ?" ฉันถามออกมา พี่เขาโทรไลน์มาหาฉันนะ...
[เปิดกล้อง] พี่มังกรเอ่ยสั่ง
"เปิดแล้วค่ะ" ฉันบอกออกมาหลังจากที่เปิดกล้องและนั่งอยู่บนเตียง
[ดูนมหน่อยดิ] พี่มังกรเอ่ยเสียงเข้ม ใบหน้าของพี่เขาจ้องมองในกล้อง มันทำให้ฉันรู้สึกเขินอายแปลกๆแหะ แถมนี่เป็นครั้งแรกด้วยที่ฉันเปิดกล้องคุยกับพี่เขาแบบนี้
"ดะ...ดูทำไมคะ"
[ไม่อยากจะเลวขึ้นเหรอ งั้นฉันก็ไม่มีธุระอะไรแล้ว]
"อย่าเพิ่งสิคะ! อะนี่ เห็นยัง" ฉันบอกก่อนจะเลื่อนกล้องไปทางหน้าอกของตัวเอง
[อืม... ปลดกระดุม เร็วๆ!] พี่มังกรเอ่ยเสียงสั่ง ฉันก็ได้แต่ทำตาม
"เสร็จแล้วค่ะ" ฉันบอกหลังจากที่ปลดกระดุมเรียบร้อย
[ปลดบราออกด้วย]
"อะ....อืม" ฉันพยักหน้าก่อนจะทำตามที่พี่มังกรสั่ง
[บีบนมให้ดูหน่อยดิ เหมือนที่ฉันเคยบีบให้อะ] พี่มังกรเอ่ย รอยยิ้มกระตุกที่มุมปาก มันทำให้ฉันรู้สึกเขินจริงๆนะเนี่ย!
"บะ...แบบนี้เหรอ"
[อืม แบบนั้นแหละ เอานิ้วเขี่ยๆตรงหัวนมสิ]
"พะ...พี่ มันรู้สึกแปลกๆอีกแล้ว" ฉันบอกออกมา เมื่อสัมผัสหน้าอกของตัวเองมากขึ้นมันยิ่งจะรู้สึกแปลกๆ
[ทำแบบนั้นแหละ ถกกระโปรงขึ้นด้วย"
"พะ...พี่ หนูอายนะ"
[เร็วๆ!!!]
"กะ...ก็ได้ แบบนี้ใช่มั้ย" ฉันเอ่ยบอก เมื่อถกกระโปรงขึ้น แถมถกแพนตี้ลงด้วย เผยให้ร่างกายที่กำลังโป๊เปลือยของฉัน
[ช่วยตัวเองให้ดูหน่อยดิ เอานิ้วแหย่เขาไปตรงนั้น เหมือนที่ฉันเคยทำให้อะ] พี่มังกรบอก สายตาคมเข้มสั่งฉัน
"หนะ...หนูอายจริงๆนะที่ต้องมาทำต่อหน้าพี่แบบนี้อะ!"
[ถ้าไม่ทำ ฉันไม่สอนเธอแล้วจริงๆด้วย] พี่มังกรเอ่ยอย่างข่มขู่ และมันก็ได้ผล!
"กะ...ก็ได้ค่ะ"
[อ้าขากว้างๆหน่อยดิ สอดให้สุดนิ้วด้วย]
"บะ...แบบนี้เหรอ อ๊ะ อื้อออ" ฉันครางออกมาอย่างอดไม่ไหวเมื่อนิ้วของตัวเองมันเข้ามาในช่องทางจนสุด
[อืม แบบนั้นแหละ ขยับนิ้วเร็วๆด้วย]
"พะ...พี่หนูเสียวอะ"
[ขยำนมให้ดูหน่อย อืม แบบนั้นแหละ]
"อ๊าา อื้อออ อืมมมม" ฉันครางออกมาอย่างอดไม่ไหว มันเสียวซ่านปนอายมากๆ ไม่เคยทำอะไรแบบนี้ผ่านกล้องกับใครมาก่อนเลย แถมสายตาของพี่มังกรยังจ้องมองฉันตลอดอีกต่างหาก
[ลองสอดสองนิ้วที]
"แบบนี้เหรอ"
[อืม แบบนั้นแหละ เอาเข้าไปลึกๆเลย]
"อะ...อ๊าาา อึก อืมมมม"
[แสนดี พี่อยากปล้ำเธอชะมัด]
"พะ...พี่ค่ะ แบบนี้เหรอ อืมมมม" ฉันถาม นิ้วเรียวของฉันสอดเข้าไปจนมันรู้สึกเหมือนรู้สึกจะเสร็จ
[หึ แค่นี้ก็เสร็จแล้วเหรอ]
"กะ...ก็หนูเสียวนี่นา!"
[ไปอาบน้ำได้แล้ว พรุ่งนี้เจอกัน] พี่มังกรเอ่ยพร้อมกับกระตุกยิ้มที่มุมปาก
"คะ...ค่ะ ฝันดีนะคะ"
[ฝันดี] พี่มังกรเอ่ยก่อนจะปิดคอลไปทันที เป็นครั้งแรกที่พี่เขาพูดฝันดีกับฉันเลย...
วันรุ่งขึ้น....
"อ้าว ทำไมแกเปลี่ยนใส่ชุดนักศึกษาแบบนี้อะ" เสียงหวานใสของนาราเอ่ยทักอย่างเเปลกใจ เมื่อเห็นว่าฉันใส่ชุดถูกระเบียบแบบสุดๆ เหมือนวันแรกที่มาเรียน
จะไม่ให้ใส่ถูกระเบียบได้ยังไงละ! ก็เพราะวันนี้มีจับสายรหัสนะสิ แถมเหมือนจะต้องพูดคุยกับรุ่นพี่ในเรื่องต่างๆด้วย ด้วยความที่ฉันไม่อยากจะโดนหมายตา เลยต้องมาแต่งตัวเรียบร้อยแบบนี้ไง!
"กลัวพวกรุ่นพี่อะดิ" ฉันบอกออกมาตามตรง
"แล้วแกรู้ยังว่าสายรหัสแกจะได้คนไหน" นาราเอ่ยถาม จริงสิ... ก่อนหน้านี้เมื่อหลายวันก่อนฉันโดนใบ้รหัสมาด้วย แต่เขาเขียนอะไรมาก็ไม่รู้ ฉันไม่เข้าใจ และมันก็ทำให้ฉันไม่รู้ว่าพี่รหัสของฉันเป็นใคร
"ยังอะ แกละ?"
"ถ้าให้ฉันเดา น่าจะเป็นพี่ผู้ชายละมั้ง ลายมือยุกยิกแปลกๆ" นาราเอ่ยออกมาพร้อมกับทำหน้าวิเคราะห์
"แล้วถ้าหาพี่สายรหัสตัวเองไม่เจอ จะเป็นไงอะ?" ฉันถามออกมาอย่างสงสัย จริงๆฉันก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องรู้ราวอะไรในระบบนี้เหมือนกันนะ เพิ่งจะมาอยู่ในมหาลัยได้ไม่กี่วันเอง
"ก็คงโดนลงโทษละมั้ง" นาราเอ่ยออกมาอย่างขำๆ ฉันไม่อยากโดนลงโทษอะไรแบบนั้นอีกแล้วอะ
"เฮ้อ... ฉันเกลียดระบบแบบนี้ที่สุดเลยอะ!" ฉันบอกออกมาอย่างเซ็งๆ อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเริ่มกิจกรรมรับน้องแล้ว อยากจะโดดก็โดดไม่ได้ เห็นว่าถ้าโดดได้โดนรุ่นพี่หมายหัวแน่ๆ
"เอาน่าแก ฉันก็หาไม่เจอเหมือนกัน แค่คงโดนลงโทษนิดๆหน่อยๆละมั้ง" นาราเอ่ยออกมาอย่างปลอบใจ ฉันได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่
"พี่มังกรนี่สาวเยอะเหมือนกันเนอะ" นาราเอ่ยออกมาก่อนจะมองไปทางพี่มังกรที่โดนรุมล้อมไปด้วยสาวๆ แต่ข้างๆนั่นเป็นพี่โฮม ฉันว่าที่สาวๆพวกนั้นกำลังรุมล้อมเขาอยู่น่าจะมาหาพี่โฮมมากกว่า แถมพี่มังกรหน้าไม่รับแขกขนาดนั้น ใครจะอยากมายุ่งละ!
แถมทุกๆวันที่พี่เขาชวนฉันคอลวีดีโอด้วยยังให้ทำอะไรแปลกๆอีกต่างหาก คิดแล้วเขินชะมัด!
สุดท้ายฉันก็หาพี่รหัสตัวเองไม่เจอจริงๆ คิดแล้วเศร้าชะมัด แถมยังมานั่งรวมกับเด็กคณะวิศวะโยธาด้วย เพราะเริ่มจะได้เวลารับน้องแล้ว!
กิจกรรมรับน้องดำเนินไปเรื่อยๆ ฉันก็โดนลงโทษ เพราะหาพี่รหัสไม่เจอ นารารู้ตัวพี่รหัสตัวเองก่อนหน้านี้แล้ว ทำให้ไม่ต้องมาโดนลงโทษกับฉัน ทำไมฉันถึงไม่เห็นวี่แววของพี่รหัสตัวเองเลยนะ!
"เอาละ ในที่สุดก็ถึงช่วงเฉลยพี่รหัสกันแล้ว อยากจะรู้แล้วใช่มั้ยละว่าพี่รหัสของตัวเองเป็นใคร" เสียงหวานใสของรุ่นพี่คนนึงเอ่ยดังขึ้น ทุกคนต่างโฮ่ร้องอย่างอยากรู้อยากเห็น ส่วนฉันเริ่มจะไม่อยากแล้ว เพราะกว่าเฉลยนี่ใช้เวลานานพอควรเลยทีเดียว แถมวันนี้รับน้องจนชุดฉันเลอะเทอะไปหมดด้วย
"พี่ๆเขียนคำใบ้ให้น้องๆทุกคนหมดแล้วนะ ลองไปหาพี่รหัสของแต่ละคนด้วยตัวเองละกัน" พี่ผู้หญิงเอ่ยก่อนจะปล่อยให้พวกเราเด็กปี1ไปตามหาพี่รหัสของตัวเอง
คำใบของฉันมันแปลกๆ และมันก็ทำให้ฉันฉุกคิดถึงคนคนนึง ทั้งๆที่ไม่น่าจะเป็นไปได้เลยแท้ๆ!
"สายรหัสหนูคือพี่ใช่มั้ยคะ" ฉันเอ่ยถามคนที่คิดว่าน่าจะใช่ที่สุดออกไป... ในใจก็คิดว่าอาจจะไม่ใช่ก็ได้ ถ้าไม่ใช่ขึ้นมาฉันจะทำยังไงละเนี่ย
"อืม ฉันเอง" เสียงทุ้มเข้มเอ่ย
"พี่อยู่ปี3 มาเป็นสายรหัสหนูได้ไงอะ!" ฉันเอ่ยออกมาอย่างแปลกใจ
"เฮ้อ ก็ปี2สายรหัสเดียวกันซิ่วออกไปนะสิ" เสียงทุ้มเข้มเอ่ยออกมาอย่างเซ็งๆ งี้นี่เอง... ก็ว่าทำไมฉันถึงรู้สึกว่าตัวเองไม่มีพี่รหัส
"แต่พี่ใบ้คำง่ายจังเลยนะคะ คำว่า 'ฝันดี' เมื่อวานพี่เพิ่งจะพูดออกมาแท้ๆ" ฉันบอกออกมาอย่างขำๆ พี่มังกรกลับหน้าแดงซะงั้น ใช่... สายรหัสของฉันก็คือพี่มังกร ปี3
"เหอะ เป็นเพราะฉันสงสารเธอต่างหาก"
"ต่อจากนี้ฝากตัวด้วยนะคะ ทั้งสายรหัส และก็ลูกศิษย์ด้านความเลว!"
"บ้าบอ"
"พี่ไม่ดีใจเหรอที่ได้หนูเป็นสายรหัสอะ"
"ไม่เห็นจะดีใจสักนิด น่ารำคาญ"
"ใจร้ายอะ แต่หนูดีใจมากๆเลยนะที่เป็นพี่!"
"........"
"ฝากตัวด้วยนะคะพี่มังกร! "