BEDİR “Sen ne yaptın?” Birce burnundan soluyarak üzerime doğru yürüyüp ellerini sayamadığım kaçıncı kez göğsüme geçirdi bilmiyorum. “Yapmam gerekeni,” dedim omuz silkerek. Öyle ya da böyle gerçeği öğrenecektim. Kedi fare oyunları oynamaktan yorulmuştum artık. Bir şey olduğu o kadar açıktı ki daha fazla yalanlarına kanmayacaktım. Gerçeğe ihtiyacım vardı. Birlikte olmadıklarını her şeyin bir düzmece olduğunu onların ağzından duymaya ihtiyacım vardı. Boran'ın aramızda geçenleri bildiğinden emin olana kadar hep bir acaba vardı kafamda. Çünkü her şey o kadar karışıktı ki bir labirentin içine atılmış da yolumu bulamıyormuş gibi hissediyordum. Boran'ın bizim birlikteliğimizden haberdar olduğunu anladığım anda bu kadarının fazla olduğunu düşündüm. Fırat'ın susup köşesine çekilmesi, Birce'nin