BEDİR
“Daha gelen var mı?” diye sordum alaycı bir sesle. Bakışlarımı açık kapıya uzatıp. Abimin sağı solu belli olmuyordu. Tüm aileyi alıp gelmiş olsa şaşırmayacak kadar doluydum.
“Yooo, sadece biz geldik,” dedi Kardelen. “Babam buyaya geleceğini söyleyince hey zamanki oyunu oynadım.” Alttan alttan abime çevirdiği bakışlarıyla tam yenilesi görünüyordu ama benim keyfim hiç Kardelen'i yiyecek durumda değildi. Sızlayan çenemi tutup hafifçe sıvazladım.
Naz'a kötü bakışlar fırlatıp, aynısından abime de hediye ettikten sonra her şeye rağmen Kardelen'i kucağıma aldım. Mesafe olarak en uzak olan ben olmama, en az beni görmesine rağmen bana ayrı bir düşkünlüğü vardı.
“Neymiş bu oyun bakalım?”
“Ağladım tabisi amca!” Benimle birlikte Naz ve Berfin de kıkırdadı. Abiminse suratı sirke satıyordu.
