BEDİR
İnsan bitmesini istediği bir durumda veda ederdi. Bir daha görüşmek istemediğinde, yolun yoluma düşmesin demek istediğinde biterdi. Ben veda etmek istemiyordum.
Odada tek kalmak, hele de Birce gittikten sonra istediğim bir şey değildi. Çünkü insan en çok yalnız kaldığında düşünürdü, bense düşünmek istemiyordum.
Ne bu gece olanları, ne de Birce ile yaşadıklarımızı. Boran'ın peşindeki adamların kim olduğunu bilmiyordum. Ondan ne istedikleri konusunda da bir fikrim olduğunu sanmıyordum çünkü bu tarz işler benlik değildi.
Birce'yi bana emanet ederken aklından ne geçtiğini merak ediyordum. Her fırsatta uzak dur diyen adam, o anda neden bana emanet etme gereği duymuştu?
Düşündüğüm zaman, ölüyor olsaydım bile karımı hiç haz etmediğim birine emanet etmezdim. Boran benim gibi düşünmüyor
