BEDİR
İçimde süren karmaşaya rağmen ona doğru koşmaya istekli kalbimi görseydi kendinden bu kadar emin konuşmazdı. İnsan hatalar yapardı. Hoş bir plan yapılarak icraata koyulan davranışlara hata demek yanlıştı aslında. İnsan bilmeden hata yapardı. Bile isteye yaptıkları bir hatadan çok kötülüktü.
Yaptıklarımı hata olarak nitelendirirsem hepimize haksızlık etmiş olurdum. Ben hata yapmamıştım, bile isteye canını yakmak istemiştim. Tıpkı onların da bile isteye canımı yakması gibi… Onların yaptıkları da hata sayılmazdı.
Bu da demek oluyordu ki eşittik. Ben ne kadar suçluysam, o da suçluydu. Fakat ilk etapta benim suçum daha büyüktü ve bu yüzden de ilk adımı benim atmam gerekiyordu. Esasında adımlar üstüne adımlar atıyordum da her hamlem onlar tarafından blok yiyor ve yaptıklarımın ceremes
