CHAPTER 5
ผมจอดรถเสร็จเรียบร้อย จะเดินเข้าจากประตูทางด้านหลัง ก็เจอกับชายหญิงคู่หนึ่งเข้า คลับคล้ายคลับคลาเหมือนเคยเห็นที่ไหน แต่นึกไม่ออกก็เลยปล่อยแม่ง ขี้เกียจนึก
เข้ามาในห้องของฟอง ห้องเงียบเชียบราวกับไม่มีคนอยู่ ไฟในห้องก็เปิดแค่บางดวงทั้งที่เริ่มค่ำแล้ว บรรยากาศสลัว ๆ แบบนี้ผมไม่ค่อยชอบสักเท่าไรเลยแฮะ คงเป็นเพราะผมยังไม่ชินกับที่นี่ ผมก็เลยกล้า ๆ กลัว ๆ กับความเงียบวังเวงแบบนี้
“แฮ่!”
“เชี่ย!” ผมร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ
ขณะที่กำลังเดินตามหาเจ้าของห้อง เธอก็โผล่มาให้ผมเจอ แต่โผล่มาแบบเอาผ้าสีขาวคลุมหัวแล้วกระโดดออกมาตรงหน้าประตู เจอเข้าจัง ๆ แบบนี้ผมก็ตกใจดิ
“ฮ่า ๆ ๆ กูฮา พี่มาร์ชสุดหล่อขวัญใจสาว ๆ กลัวผีไรเบอร์นี้” ฟองยืนหัวเราะจนตัวงอ ส่วนผมก็ได้แต่เท้าเอวแล้วปรายตามอง
“ทีมึงล่ะ น้องฟองหน้าใส หน้าตาน่ารักอย่างกับตุ๊กตา… นิสัยแบบนี้ ตุ๊กตาผีชัด ๆ”
พอผมว่าฟองไปแบบนั้นเธอก็ยกข
