นายหมาป่าตัวร้าย

ขอดูแล

" กลัวคุณเดวินขนาดนั้นเลยหรอ " หญิงถามเสียงปนขำ

" พี่หญิงอย่าพึ่งพูดชื่อนี้ได้ไหม บึ๋ยยขนลุก " บทสทนาของสองสาวผ่านไปก่อนที่จะแยกกันไปตามจุดที่ต้องรับผิดชอบ

เฟฟินเดินกลับมาที่บาร์พลางส่งสายตามองรอบๆยิ่งดึกลูกค้ายิ่งแน่นบวกกับเสียงเพลงกระแทกใจทำเอาเธอต้องโยกตามเบาๆ

" เฟลองทำเมนูนี้ดูที่พี่สอนไปง่ายๆ " กั้งเสียบบิลออกเดอร์ไว้ก่อนจะดันตัวเฟฟินเข้ามายืนให้ถนัด ใบหน้าหวานยิ้มกว้าถูกใจ

" เอานะแก้วแรกใครจะเป็นคนโชคร้าย " หลังจบประโยคทำเอากั้งขำไปพร้อมกับเธอ

สายตาคมมองจากห้องทำงานด้านบความรู้สึกหงุดหงิดแทรกเข้ามาในใจจนแทบอยากทะลุกระจกออกไปดึงคนตัวเล็กที่หัวเราะร่าเริงขึ้นมาขังไว้ที่ห้องกับตนแทน เฟฟินตวงมิกซ์เครื่องดื่มตามที่กั้งสอนซึ่งเธอก็จำได้เป็นอย่างดี ก่อนจะเริ่มเขย่าและวาดลวดลายอย่างสนุก ปากหยัเปลี่ยนมาอมยิ้มแทนเมื่อมองดูหญิงสาวที่ทำงานด้วยท่าทางสนุก(ไอ้หมาป่าเป็นไบโพล่า) มือเล็กจับแก้วเทเครื่องดื่มที่เธอทำการมิกซ์ครั้งแรกลงแก้วใสทรงสวยสำหรับใส่คอกเทลช้าๆ

" สีได้ " กั้งชมก่อนจะหยิบขึ้นมาชิม

" เห้ยพี่กั้ง เฟนึกว่าทำให้ลูกค้า " เฟฟินท้วงทันควัน

" รสชาติดีเลย " กั้งวางแก้วลงก่อนเอ่ยชม ทำเอาเฟฟินยิ้มดีใจ แต่นั้นก็ทำให้รอยยิ้มของคนด้านบนหายไปเช่นกัน ก่อนที่จะห

ุดหงืดไปมากกว่านี้เขาจึงเดินกลับไปที่โต๊ะทำงานและรีบเคลียร์งานให้เสร็จเพราะคืนนี้เขาต้องมีเรื่องเคลียร์กับหญิงสาวแน่นอน

แก้วใสเดินเข้ามาในร้านด้วยชุดสวยเซ็กซี่ฉบับสาวมั่นก่อนมาหยูดที่เค้าเตอร์บาร์

" ไงจ้ะ บาร์เทนเดอร์สาว "

" แก้วใส " เฟฟินยิ้มรับกว้างเมื่อเจอเพื่อน

" ไหนทำอะไรเป็นแล้วบ้างพี่คนสวยขอสักแก้วสิ " เสียงหวานพูดแหย่เล่นกับเฟฟินทำเอาเธอเบ้ปากมองบเลื่อนเงินแบงค์นขนลุกกับคำพูดของเพื่อนสนิท

" ได้เลยค่ะพี่สาวคนสวย เดี๋ยวจัดให้แรงๆ " ว่าจบก็จัดการเริ่มมิกซ์เครื่องดื่มอีกครั้ง น้ำสีเหลืองทองค่อยไหลลงแก้วตามองศาการเทก่อนจะยื่นไปตรงหน้าของแก้วใส มือเล็กกรีกรายมาหยิบด้วยจริตสาวสวย

" ใช้ได้พี่ชอบมาก นี่ทิป " แก้วใสเลื่อนเงินแบงค์พันไปตรงหน้าเฟฟินเหมือนกับให้ทอปเด็กจริงๆ เฟฟินที่มองการแสดงของแก้วใสพร้อมกับทำหน้าหยีใส่ก่อนจะทนไม่ไหวและพูดขึ้น

" พอเลยกูขนลุก " แก้วใส่ระเบิดหัวเราะออกมาเสียงดังโดยไม่ได้สังเกตสีหน้าแววตาของชายหนุ่มด้านข้างเฟฟินที่กำลังมองเธออย่างหลงไหล

" กูมารอรับมึงกลับ " แก้วใสพูดออกมาเพราะที่เธอมาที่นี่ต่อเพราะรอรับเฟฟินกลับพร้อมกัน

" แล้วมึงไปไหนมาทำไมแต่งตัวงี้ " เฟฟินถามกลับไปเมื่อมองการแต่งตัวของเพื่อนที่สวยกว่าปกติเหมือนพึ่งกลับจากงานเลี้ยงหรูที่ไหนสักแห่งไม่เหมือนชุดที่จะมาเที่ยวไนต์คลับ

" ไปงานกับพ่อมา มึงดื่มได้ไหม " แก้วใสถามเพราะเธอนึกอยากจะดื่มกับเพื่อนสักหน่อยค่อยกลับ

" กูไม่แน่ใจ " เฟฟินตอบก่อนจะหันไปมองทางกั้ง

" พี่กั้งดื่มได้ไหมปกติ " แก้วใสมองตามไปทางชายหนุ่มพร้อมส่งยิ้มทักทาย

" เออนี่ แก้วใสเพื่อนเฟเอง " เฟฟินเอ่ยแนะนำเมื่อนึกขึ้นได้

" สวัสดีครับ กั้งครับ " กั้งแนะนตัวด้วยน้ำเสียงหวานพร้อมกับสายตาแพรวพราว

" เบาๆหน่อยนี่เพื่อนหนูเนาะไม่ใช่ลูกค้า " เฟฟินเห็นท่าทางแล้วอดไม่ได้ที่จะแซะกลับ แต่เขากลับไหวไหล่ใส่อย่างช่วยไม่ได้

" แล้วสรุปดื่มได้ไหมเนี่ย "

" อยากดื่มก็ดื่มทำงานแบบนี้มันต้องมีบ้าง " หลังคำตอบของรุ่นพี่เหล้าขวดแพงก็ถูกเธอนำมาเปิดก่อนเทลงแก้วช็อตช้า สีเหลืองเข้มของเหล้าเมื่อสะท้อนกับไฟแสงสีแล้วมันช่างให้ความรู้สึกที่ผ่อนคลายสำหรับเธอ

" อ้า สดชื่น " เฟฟินแสดงสีหน้าออกมาอย่างพอใจหลังจากเหล้าหนึ่งช็อตเข้าไปในลำคอ และช็อตที่สองสามสี่ห้าตามมาติดๆ

" ตัวแสบเผลอไม่ได้ " เดวินเดินมามองด้านล่างผ่านกระจกหลังจากที่เขาเคลียร์งานบนโต๊ะเสร็จ ภาพที่เห็ฯคือเฟฟินกำลังขึ้นเต้นบนโต๊ะด้วท่าทางยั่วยวนเรียกสายตาและมีหนุ่มๆมารุมล้อมตามด้วยโปรยเงินว่อนอย่างพอใจ เสื้อเชิ้ตที่สวมใส่ถูกปลดกระดุมลงอีกจนเห็นเนินเนื้อขาวเนียนน่าสัมผัส แววตาฉายจ้องไปที่ร่างบางอย่างคาดโทษ ก่อนจะขบกรามเสียงดังกรอด

พรึบบบ!!!

เพียงปลายนิ้วดีดทุกอย่างในร้านก็มืดสนิท

" ว้าย/กรี๊ด "

" เห้ยไฟดับ " เสียงลูกค้าเริ่ทพูดทักท้วงขึ้นมาพร้อมกับเสียงกรี๊ดตกใจของลูกค้าสาวๆ ก่อนที่ทุกอย่างจะกลับมาปกติทส่าหญิงสาวที่ร่อนอยู่บนโต๊ะเมื่อครู่กลับหายตัวไปไร้วี่แวว

" อ้าวอีฟิน " แก้วใสเรียกหาเพื่อนเมื่อมองหาที่เดิมไม่เจอก่อนจะมองตามใต้โต๊ะเพราะคิดว่าเธออาจจะหล่นจากโต๊ะแต่ก็ไร้เงา ก่อนจะหยิยโทรศัพท์โทรหาหลายสาย ก็ไม่มีท่าทีว่าเธอจะรับจนเริ่มร้อนใจขึ้นมา

ในด้านของเฟฟินไม่ทันที่เธอจะได้ตกใจก็เหมือนกับว่าตัวเธอลอยขึ้นเหนือพื้นความรู้สึกเย็นววาบขึ้นที่ต้นคอรอบข้างมือดสนิทมองไม่เห็นรอบตัวว่าเกิดอะไรขึ้น เธอพยายามส่งเสียงร้องทว่ากลับไม่มีใครได้ยินและตอบกลับเธอมา ก่อนที่สาวน้อยจะได้ยินเสียงอะไรตกกระทบกันบางอย่างดัง ปั๊ก ตุ้บ ฟิ้ว!!! และเหมือนกับร่างเธอกำลังหล่นแต่ทว่าเหมือนตกลงบนที่นอนนุ่มของขนสัตว์ราคาแพง

" เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ฮือ แม่จ๋าช่วยเฟด้วย " เมื่อตกอยู่ในความรู้สึกหวาดกลัวหญิงสาวที่ภานอกดูเข้มแข็งก็ยังต้องการปกป้องจากแม่อยู่ดี

กลุ่มควันสีดำกับหมาป่าตัวทมิฬกำลังต่อสู้กันด้วยความดุเดือด กลุ่มไฟร้อนจากดวงตาสีน้ำตาลของหมาป่าพุ่งใส่กลุ่มควันเข้าอย่างจังก่อนที่มันจะลอยหายไปอย่างรวดเร็ว

หญิงสาวร่างบางนอนแน่นิ่งในอ้อมกอดของเดวิน เขามองเธอนิ่งอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะค่อบๆปลุกเธอ

" เฟ " เสียงทุ้มเรียกพร้อมกับเขย่าที่ตัวเบาๆ ใบหน้าหวานที่นอนนิ่งอยู่ค่อยๆขยับเปลือกตาก่อนจะลืมขึ้นมองชายหนุ่มตรงหน้า

" คุณเดวิน เฟกลัวฮือ " เฟฟินโผเข้ากอดเข้ากับร่างกายกำยำของเดวินแน่นพร้อมกับน้ำตาที่ไหลพราออกมาอย่างห้ามไม่ได้

" ไม่เป็นไรนะ คุณแค่ฝันร้ายผมอยู่นี่ ไม่เป็นไรแล้ว " เขาพูดปลอบพร้อมกับยอกมือลูบหัวลูบหลังเบาๆ

เฟฟินผละกอดออกก่อนมองรอบตัวและพบว่าเป็นห้องทำงานของเขา เธอปาดน้ำตาออกลวกก่อนมองหน้าเขาอีกครั้ง

" ทำไมเฟมาอยู่ที่นี่ได้ละคะ " ความเมาหายสิ้นหลังจากที่ลาดสุดเธอจำได้แค่ว่าเธอยังเต้นอยู่บนโต๊ะยาวอยู่เลย

" คุณเมามากและหลับไป ผมเลยพามานอนพักที่นี่แล้วอยู่ๆคุณก็ร้องเสียงดังผมปลุกอยู่นานกว่าคุณจะได้สติ " หญิงสาวมองอย่างนึกสงสัย

" คุณฝันว่าอะไร " เดวินถามเปลี่ยนประเด็นก่อนเฟฟินจะเล่าในสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอเมื่อครู่ให้เขาฟัง

" หึ นี่คุณดูซีรีย์มากไปหรือเปล่าเนี่ย " เดวินถามออกมาเสียงปนขำ

" ฉันไม่ตลกนะ ฉันจิตตกจนต้องไปขออยู่กับยัยแก้วใส " เฟฟินพูดน้ำเสียงจริงจัง สายตาคมจ้องมองเธออีกครั้งและครั้งนี้มันเปลี่ยนเป็นจริงจังเช่นกัน

" มาอยู่กับผมไหม " คำถามจากปากหยักทำเอาเฟฟินนิ่งอึ้งไปชั่วครู่ ก่อนจะลุกพรวดออกจากอ้อมแขนของเดวิน

" อยู่ดีๆมาชวนไปอยู่ด้วย เดี๋ยวสาวๆคุณได้มาแหกอกฉันกันพอดี " เฟฟินยืนหลังหันมองลงไปด้านล่างที่ตอนนี้ไร้ผู้คนเพราะต่างกลับกันไปหมดแล้ว หัวใจดวงน้อยเริ่มสั่นไหววรุนแรงอีกครั้งเพราะจากสายตาของเขาเมื่อครู่ไม่มีท่าทีว่าเขาจะล้อเล่นเลย

หมับ!!!

ร่างเล็กถูกสวมกอดจากทางด้านหลัง ใบหน้าหล่อคลอเคลียร์ที่ข้างแก้มนวลเนียน

" ผมจริงจัง ผมจะปกป้องคุณเอง " เสีนงนุ่มทุ้มลึกเอ่ยพูดที่ข้างใบหูจนเธอหน้าร้อนผ่าว ความเงียบเข้ามาปกคลุมได้ยินเพียงเสียงหัวใจของตัวเองที่เต้นแรงราวกับจะทะลุออกมานอกอก เฟฟินหันกลับไปยังชายหนุ่มช้าๆก่อนจะจ้องลึกเข้าไปในดวงตาสีน้ำตาลเข้มคู่นั้น

" คุณก็รู้ฉันไม่ได้ " คำพูดของเฟฟินหายเข้าไปในลำคอเพราะปากหยักครอบงำมันเอาไว้เขาทาบจูบไว้อย่างนั้นครู่ใหญ่

" ถ้าแค่อยากลองก็ลองไม่ต้องทำเหมือนอยากดูแล " เฟฟินพูดออกมาพลางทำให้ใจของเธอเจ็บจี้ดขึ้นมาเพราะความน้อยใจในตัวเอง เดววินไม่ได้พูดอะไรกลับไปเพียงแค่ดึงเธอเข้ามากอดไว้ในอ้อมอกอีกครั้ง เขาหลับตาลงช้าๆพร้อมกับคิดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้และยังไม่รู้ว่าสิ่งที่เจอมาวันนี้มันคือตัวอะไร และสัญญาจากใจที่แน่วแน่ของเขาแล้วว่าแม้ต้องแลกด้วยชีวิตเขาก็จะปกป้องผู้หญิงคนนี้ไว้ให้ได้

ดวงตาสองคู่สบกันลึกซึ้งก่อนที่จะพบว่ามันเริ่มโน้มเข้ามาใกล้เรื่อยๆตาหวานหลับพรอ้มลงช้าๆความรู้สึกอุ่นที่ปากบางเมื่อโดนทาบจูบหวานละมุนจากชายหนุ่มที่เธอเคยหมายจะเคลมเขาแต่วันนี้กลับเหมือนว่าต้องยอมให้เขาเคลมแทน ทันทีที่ปากเล็กเผยอขึ้นก็เปิดโอกาสให้ชายหนุ่มได้ส่งลิ้นเรียวร้อนเข้าไปควานสัมผัสข้างในใบหน้าเอียงไปมาเพื่อหาจุดที่เหมาะให้กับตัวเอง จนเกิดเสียงจุ๊บ จ้วบ!!

" คุณเฟหายใจไม่ทัน แฮ่กๆ " เฟฟินถอนใบหน้าออกเมื่อกำลังจะหมดอากาศหายใจ ทำให้รอยยิ้มบางๆปรากฏอยู่ที่มุมปาก

" กลับบ้านกัน " เขาไม่พูดเปล่ายังจูงมือเล็กให้เดินตามอีกด้วย

คอนโดหรูใจกลางเมืองที่หลายๆคนใฝ่ฝันอยากเป็นเจ้าของ และเป็นที่ที่เฟฟินไม่คิดว่าจะมาเหยียบเพราะราคาที่แพงแสนแพง

" คุณอยู่ที่นี่หรอ "

" ต่อไปนี้คุณก็ต้องอยู่ที่นี่ด้วย " เขาปลดเบลออกพร้อมกับหันมาตอบ

" ไม่ได้หรอก ไกลจากที่ทำงานขนาดนี้จะไปทำงานยังไง "เฟฟินแย้งทันควัน

" ทำไมต้องทำ " เขาตอบกลับมาก่อนที่เฟฟินจะหันมองเขาอีกครั้ง

" ทำอย่างกับคุณจะเลี้ยงฉันยังนั้นแหละ "

" ก็ใช่ไง ผมเลี้ยงคุณได้สบายๆเลยนะ " เดวินไม่พูดเปล่าก่อนจะเดินลงรถไปและอ้อมมาทางที่เฟฟินนั่งอยู่ พร้อมกับเปิดประตูให้ เฟฟินก้าวลงจากรถก่อนจะพูดขึ้น

" รวยมากเลยว่างั้น "

" ก็พอสมควร "

" เลี้ยงไว้กี่คนแล้วล่ะ " คำพูดที่ถามเองพลานให้โกรธเอง ทำเอาเดวินหัวเราะหึในลำคอ

" ไปกัน " มือหนาเอื้อมมาจับมือเล็กเดินเข้าไปในตึกสูงเฉียดฟ้าราคากว่าพันล้าน