รักสะกดวิญญาณ 08 จุดเกิดเหตุ
2125 Words
2 ปีก่อน
"มีคนอื่นใช่ไหม?" เสียงของผู้ชายถามกับผู้หญิงผู้เป็นแฟนของเขาที่คบกันมาตั้งแต่เด็ก
"บ้าเหรอพี่บิ๊กหวานจะไปมีคนอื่นได้ยังไง?!" หวานปฏิเสธหนักแน่น
"อย่ามาโกหกตอแหลนะหวาน!!บอกมาว่าพี่คนอื่นใช่ไหมฮะ?!" หมับ! เขาจับตัวของเธอเขย่า ๆ อย่างแรงโดยไม่ได้สนใจเลยว่านั้นคือคนที่เขาบอกว่ารัก
"พี่นั่นแหละ!!พี่นั่นแหละมีคนอื่นใช่ไหมไม่อย่างนั้นพี่ไม่มาระแวงหวานแบบนี้หรอก!! หวานได้ยินมานะว่าคนที่มีความผิดติดตัวเนี่ย!มันจะระแวง!!" หวานพยายามพูดจับผิดและจับสังเกตุของบิ๊กเพราะว่าเธอไม่มีใครจริง ๆ เขาเอาแต่พูดว่าเธอมีคนอื่นจนทำให้เธอสงสัย
"อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง!!เมลขาบอกกูไว้หมดแล้วว่ามึงพาผู้ชายเข้าห้อง!!"
"พี่บิ๊ก!!เชื่อคนอื่นมากกว่าเมียตัวเองที่คบมาตั้งนานเนี่ยนะ?!" หวานถามอย่างเสียใจที่เขาเชื่อคนอื่นมามากเธอที่เป็นแฟนมานานอยู่กินกันมาจนเป็นเหมือนผัวเมีย
"เออ!!ทำไมวะพอได้เข้ามหาวิทยาลัยแล้วเนี่ยมันสวย!!มันมีคนเข้าหาเยอะเหรอวะเลยคิดจะทิ้งกู!!"
"พี่อย่าบ้าได้ไหมมันก็จริงที่มีคนมาจีบหวานแต่หวานก็ไม่เคยสนใจใครเลย!!" เพี๊ยะ!! บิ๊กไม่สนใจคำพูดของหวานและตบหน้าของเธออย่างแรง เขาโกรธ เขาโมโหอย่างฉุดไม่อยู่แล้ว
"หุบปาก!"
"นะนี่พี่ตบหน้าหวานเหรอ?" หวานช็อกมากเพราะตั้งแต่คบกันมาเขาไม่เคยทำร้ายเธอแม้ว่าทั้งคู่จะทะเลาะกันมากแค่ไหนก็ตาม
"ใช่ไง!!จะได้จำใส่สมองไว้ว่ากูเป็นผัวมึง!!"
"...." หวานช็อกมากและตอนนี้เธอคิดว่าเธอคงอยู่กับเขาไม่ได้แล้วไม่อย่างนั้นเธอตายแน่
"อยู่ในห้องอย่าออกไปไหนทั้งนั้น" บิ๊กพูดกับหวานก่อนจะออกจากห้องไป
ปึก!
"ทะเลาะกันเหรอเพราะเมเหรอพี่?" เมื่อบิ๊กเดินออกมาเมลขาที่ผ่านมาได้ยินก็ถามเขา
"อืม" บิ๊กตอบสั้น ๆ
"เพราะเมแน่เลยขอโทษนะที่เมอาจจะพูดอะไรไม่ดีออกไป..." เมแสร้งทำเป็นก้มหน้ารู้สึกผิดที่พูดให้ทั้งคู่ทะเลาะกัน
"ไม่หรอกเพราะผู้หญิงคนนั้นไม่พอเอง!!"
หมับ! เมขลาพุ่งเข้าไปกอดบิ๊กเอาไว้เธอชอบเขาตั้งแต่แรกเจอเพราะว่าบิ๊กหน้าตาดีแถมยังขยันอีกต่างหากเพราะงั้นเธอเลยพยายามเข้าหาเขาแม้จะรู้อยู่แล้วว่าเขามีแฟนอยู่แล้วก็ตาม
"เมอยู่ข้างพี่นะ"
"ขอบคุณนะเม..." เขาเองก็หวั่นไหวไปกับเธอจนมีอะไรกันไปหลายรอบ... ใช่แล้วเขานอกกายหวานจริง ๆ แต่นั่นก็เพราะว่าเขาเมาและหวานไม่อยู่เรื่องราวมันเลยเกิดขึ้นอย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่หลังจากคืนนั้นเขากับเธอกลับทำมันอีกและเมขลาก็เป่าหูอยู่ตลอดว่ามีผู้ชายมาที่ห้องและบิ๊กก็เชื่อเพราะว่าตัวเองมีความผิดติดตัวและกลัวว่าหวานจะทิ้งเขาไป
"เข้าห้องเมก่อนไหมเมทำให้พี่ใจเย็นได้นะ..." เมขลาพูดอย่างยั่วยวนและบิ๊กก็ใจอ่อนเพราะว่าเขาเองก็ชื่นชอบในเรือนร่างของเธอเหมือนกัน
"ไปสิ" ทั้งคู่พากันออกไปโดยที่หวานได้ยินทุกประโยคที่ทั้งคู่คุยกันและเธอก็ตัดสินใจว่าจะไม่อยู่กับบิ๊กอีกแล้ว แม้ว่าจะรักมากแต่เธอก็ไม่สามารถอยู่กับคนแบบบิ๊กได้อีกแล้ว
พรึ่บ!!
หวานเก็บข้าวของเก็บเสื้อผ้าที่จำเป็นเพื่อหนีเขาไปให้ไกล แม้ว่าจะยังไม่รู้ว่าจะหนีไปไหนแต่เธอทนอยู่ที่นี่ไม่ได้อีกแล้วแม้ว่าจะแค้นใจเรื่องที่ทั้งคู่ร่วมมือกันสวมเขาแต่ตอนนี้เธอต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน หวานรู้สึกกลัวบิ๊กมาก ๆ กลัวว่าเขาจะทำร้ายเธอ
ปัง! แต่ว่าประตูก็ปิดลงอย่างแรงเธอไม่คิดว่าเขาจะกลับเข้ามารวดเร็วขนาดนี้...
"จะไปไหน?" บิ๊กถามและมองมือของเธอที่กำลังเก็บเสื้อผ้าอยู่
"พี่..."
"กูถามว่าจะไปไหนฮะ?!" บิ๊กถามเสียงดังจนเธอสะดุ้งและทิ้งกระเป๋าลงพื้นอย่างตกใจ ตุบ!!
"วะหวานว่าหวานจะไปนอนหอเพื่อนน่ะ"
"ไปนอนทำห่าอะไรจะนอนหอเพื่อน!!หรือหอผู้!? ตัวผู้ตัวไหนที่มึงไปเอาด้วย!!!!" เพี๊ยะ!!!! หวานทนไม่ไหวแล้วเธอเลยตบหน้าของเขาบ้างเหมือนที่เขาทำกับเธอ
"พี่นั่นแหละ!!นอกในหวาน ฮึก!!! หวานรู้เรื่องหมดแล้วนะว่าพี่ไปเอากับผู้หญิงข้างห้องอะ!!!!" หวานระบายสิ่งที่เธออึดอัด
"พูดอะไรฮะ?!" หมับ!! เขาเข้ามาบีบไหล่ของเธอ
"หวานได้ยิน!! หวานเห็น!! ว่าพี่พูดอะไรและเข้าไปทำอะไรในห้องของผู้หญิงคนนั้นความจริงแล้วพี่นั่นแหละที่เลว!!ตอแหล!!โกหกหน้าตาย!!โกหกหน้าด้าน ๆ และพยายามจะยัดเหยียดสิ่งต่าง ๆ ให้หวานอะ!!! พี่ระแวงว่าหวานจะทำอย่างที่พี่ทำพี่เลยทำแบบนี้กับหวาน!!และบอกเลยนะว่าหวานไม่อยู่ด้วยแล้ว!!!หวานจะไปจากที่นี้ถ้าพี่อยากอยู่กับผู้หญิงคนนั้นก็เชิญเลย!!หวานรังเกียจพี่แล้ว!!!" หวานพูดและเดินผ่านบิ๊กออกมา
บิ๊กที่เริ่มรู้ตัวว่าหวานกำลังจากเขาไปจริง ๆ เขาก็ทนไม่ได้ เขารักหวานมาก มากจริง ๆ จนกลัวว่าเธอจะไปมีคนอื่นเพราะเธอทั้งดีและสวย บิ๊กมองไปรอบห้องหาบางอย่างเพื่อรั้งเธอเอาไว้ก่อนสายตาจะไปเจอโซ่ที่เขาซื้อเอาไว้ เพราะคิดว่าจะเลี้ยงหมาด้วยกัน
หมับ!!
"กูไม่ให้ไป!!มึงต้องอยู่กับกู!!" บิ๊กคว้าตัวของหวานมาและหยิบโซ่มาขาของหวานไว้
"กรี๊ดดดดด!!ไม่นะ!!พี่ปล่อยฉันนะ!" หวานพยายามดิ้นแล้วแต่ก็ไม่สามารถหลุดออกจากมือของแรงผู้ชายได้ สุดท้ายบิ๊กก็ใส่โซ่ล่ามหวานได้สำเร็จ
ยะอย่าทำฉันเลย ฮือออ~~ อย่าทำฉัน!!!"
"ก็อย่าร่านมากทำไมละถ้าร่านมากกูก็จะขังมึงเอาไว้!!"
"มะไม่นะฉันไม่ได้เป็นแบบนั้นนะ ฮึก! ขะขอร้องพี่ปล่อยฉันไปเถอะฉันกลัวแล้ว ฮือออ ๆ "
"ถ้าล่ามแล้วยังไม่หายร่านกูจะฆ่ามึงให้ไม่มีสิทธิไปร่านที่ไหน!!!!"
"กรี๊ดดดดดดด~~"
"อยู่กับพี่...หวานต้องอยู่กับพี่ตลอดไป!!!!!" เขาพูดก่อนจะเดินออกจากห้องนี้
ปัง!!
ฉันยืนมองเรื่องที่เกิดขึ้นกับผีในห้องเธอชื่อหวานและทะเลาะกับแฟนที่ชื่อบิ๊กเพราะว่าเมขลานั่นเองที่สร้างเรื่องจนเธอต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้ ฉันได้แต่มองโดยไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย
"นั่นแหละฉันเอง..." หวานโพล่งมายืนข้าง ๆ ฉันมองตัวเองที่กำลังโดนล่ามโซ่เหมือนกับสัตว์เลี้ยง
"เจ็บปวดน่าดู"
"อืม ฉันกับเขาเรารักกันมานานมากตั้งแต่เด็ก...เราตกลงคบกันและสัญญาว่าจะสร้างอนาคตด้วยกัน ฉันมาเรียนที่นี่พี่บิ๊กก็ตามมาด้วยเพื่อหางานทำแต่ใครจะคิดว่าชีวิตคู่ของเราจะเป็นแบบนี้ ฮึก!! โดนผู้หญิงจากไหนไม่รู้มาปั่นหัวสุดท้ายก็จบไม่สวย"
"ตอนนี้ผู้ชายคนนั้นเป็นยังไงบ้าง?"
"ติดคุก"
"ก็ได้รับกรรมแล้วนิทำไมยังโกรธแค้นอยู่อีก?" ฉันถามอย่างไม่เข้าใจ
"พี่บิ๊กได้รับโทษเพราะฆ่าฉันแล้วก็จริง แต่คนสร้างเรื่องอย่างเมขลายังลอยหน้าลอยตาอยู่เหมือนไม่มีอะไรเกิด!! ทั้งที่ถ้ามันห้ามใจตัวเองเรื่องมันก็จะไม่เกิด!"
"เพราะแฟนเธอโง่ด้วยไง" ขวับ!! หวานหันมองฉัน
"..."
"หรือไม่จริงละถ้าเขาเชื่อมั่นในตัวเธอไม่เชื่อคำที่คนอื่นพูดป่านนี้ก็ไม่เป็นแบบนี้หรอก"
"ก็ใช่...เพราะความโง่ของมันฉันเลยต้องตาย"
วาบบบบ~~~
วันเวลาผ่านไปหลายวันแล้วหวานไม่ได้ออกไปเรียนเลยบิ๊กก็เข้ามาให้ข้าวเธอและออกไปทำงาน ไปอยู่กับเมขลาบ้างหวานเองก็พยายามหาวิธีช่วยเหลือตัวเองให้ออกไปจากที่นี่
แกร๊ด!
"เป็นยังไงบ้างสำนึกบ้างหรือยัง?" บิ๊กเข้ามาถามเธอ หวานเลยคิดว่าตอนนี้เธอคงจะดื้อแข็งก้าวกับเขาไม่ได้แล้ว
"อะอืม...หวานขอโทษนะหวานผิดเอง....หวานขอโทษนะพี่บิ๊ก" หวานพูดไพเพราะพร้อมขอโทษในความผิดที่เธอไม่ได้ก่อ
"ต้องแบบนั้นสิหวาน...เรารักกันจะตายจะทิ้งกันได้ยังไง" หมับ!! บิ๊กเข้ามากอดหวานเอาไว้
"พี่ปล่อยหวานเถอะนะ...หวานเจ็บไปหมดแล้วหวานสัญญาว่าจะไม่หนีจะไม่ไปไหนทั้งนั้นหวานจะเป็นของพี่คนเดียวตลอดไป" หวานพยายามพูดโน้มน้าวสุดฤทธิ์
"ได้สิแต่หวานต้องไม่ไปไหนสักระยะนะเชื่อฟังพี่เข้าใจไหม?" หวานไม่มีทางเลือกตอนนี้ต้องตามน้ำไปก่อน
"ค่ะ" หวานตอบรับบิ๊กเลยยอมปลดกุญแจออกให้
กริ๊ง!
และหลังจากนั้นหวานก็อยู่ในห้องเฉย ๆ มาตลอด....
ก๊อก ๆ
"หวาน! หวาน!" แต่แล้ววันหนึ่งเพื่อนผู้ชายของหวานก็มาที่ห้องและเคาะเรียกเธอ หวานตกใจมากและรีบวิ่งไปที่ประตูเพื่อขอความช่วยเหลือจากเขา
"เอก!!นั่นเอกเหรอ?!" หวานตะโกนกลับไป
"ใช่!! เราเห็นเธอไม่ไปเรียนหลายวันเลยมาหาน่ะ" โชคดีที่หวานเคยบอกหอและห้องกับเขา
"เอก!!ช่วยเราด้วยเราโดนแฟนขังเอาไว้น่ะ"
"ว่าไงนะ?!"
"รีบช่วยเราออกไปจากที่นี่นะเอกกกก~~~~" หวานดีมากที่เธอเจอทางสว่างแต่ว่าทางสว่างของเธอก็ต้องดับลงเมื่อเมขลามาเห็นและรีบโทรบอกบิ๊กทันที เมื่อบิ๊กรู้อย่างนั้นเขาก็รีบกลับมาทันที
ส่วนเอกก็กำลังลงไปชั้นล่างเพื่อหาคีมมาตัดกุญแจ
"รอเราแปบนะหวาน!!"
แกร๊ด!! เสียงประตูเปิดหวานคิดว่าเป็นเอกที่ช่วยเธอ
"เอก...!!!" แต่กลับกลายเป็นบิ๊กนั่นเองเขามาหาเธอด้วยความเร็วแสงเพราะกลัวว่าเธอจะหนีไปได้
"ชื่อชายชู้เหรอฮะ?" เขาปิดประตูและล็อกเรียบร้อยเดินเข้ามาหาหวานอย่างน่ากลัว
"พี่บิ๊ก!!"
เพี๊ยะ!!!!
"กล้าพามันมาที่นี่เลยเหรอวะฮะ?!!" เขาตบเธอจนไปกองที่พื้น
"อย่าทำฉันเลยยย" หวานพยายามขอร้อง
หมับ!!แต่เขาไม่ฟังและกระชากหัวของเธอด้วยความโกรธแค้น
"มึงกล้าสวมเขากูเหรอ?!!!!!" กระชากอย่างรุนแรง
"กรี๊ดดดดดดดดดดดด"
"ตายซะมึง!!!ตายซะ!!!!" ก่อนจะบีบคอและจับกระแทกกับพื้นจนพื้นห้องกลายเป็นสีแดงของเลือด....
"เฮ้ย!!!" เอกเข้ามาก็ช่วยแต่ก็สายไปแล้วเพราะว่าหวานได้ตายไปแล้วอย่างสมบูรณ์
"ตำรวจจับพี่บิ๊กได้ทันทีด้วยหลัฐานที่ชัดเจน ส่วนผู้หญิงคนนั้นยังไม่ได้รับโทษอะไรเลย!!"
"ฉันตบให้เอาไหม?" ฉันถาม
"กล้าเหรอ?"
"กล้า"
"เหอะ!!แต่ฉันอยากทำเองมากกว่าให้ฉันเข้าสิงสิ"
"ฮะ?" ฉันกำลังยืนงงอยู่แต่หวานเข้ามาในร่างของฉันแล้ว
ฟุบ!!!
"0.0" หวานลืมตาขึ้นมาให้ร่างของทาร์นีเธอก็เดินไปที่ห้องของเมขลาทันที
ก๊อก ๆ ก่อนจะเคาะห้องประมาณสองครั้ง
แกร๊ด!! และเมขลาก็เดินออกมาเปิดประตูก่อนจะมองหน้าของทาร์นีอย่างไม่พอใจเพราะเธอรู้ว่าน่านฟ้าเข้าไปที่ห้องของเธอ
"มาทำอะไรยัยเด็กบ้า?"
"บ้า?"
"ใช่ไง...ทำเป็นปากดีว่าคนนู้นคนนี้สุดท้ายก็ลากผู้ชายเข้าห้อง เหอะ!!" เมขลาพูดเบะปากอย่างหมั่นไส้
"เธอเองก็แรด...ร่านเหมือนกันพูดอะไรไม่ดูตัวเอง มั่วผู้ชายมาตั้งเท่าไหร่มีสิทธิด่าคนอื่นด้วยเหรอ?" หวานพูดออกไป
"กะแกว่าไงนะ?"
"แรด"
"อีเด็กบ้า!!!" เมขลาง้างมือจะตบแต่หวานไวกว่าคว้ามือของเมขลาก่อนจะตบคืนกลับไป
เพี๊ยะ!!!!!!
"ชอบยุ่งกับผัวคนอื่นก็ต้องโดนแบบนี้!!!!" หมับ!!! หวานกระชากหัวของเมขลาเข้าห้องเพื่อไปสั่นสอน
"กรี๊ดดดดดดด"
- Writer
