ฉางคงเงยหน้าขึ้นและเหลือบมองไปที่จ้าวอี้ เขาไม่สนใจอีกฝ่ายและทำก้มหน้าทำงานของตัวเองต่อไป
เมื่อเห็นว่าฉางคง ไม่สนใจเขา จ้าวอี้ก็พูดอย่างกังวล
"ข้าเห็นหญิงสาวนางหนึ่งนอนหลับอยู่ท่ามกลางสวนดอกไม้ นางเป็นคนในบ้านของเจ้า เราเป็นนับถือเป็นพี่น้องกันมานานหลายปีแล้ว มีสุขร่วมเสพมีทุกข์ร่วมต้าน เจ้ามอบนางให้ข้าเถอะ แล้วข้าจะปฏิบัติต่อนางเป็นอย่างดี"
เมื่อฉางคงได้ยินจ้าวอี้บอกว่ามีหญิงงามหลับอยู่ในสวนดอกไม้ เขาอดคิดไม่ได้ว่านั่นอาจจะเป็นภรรยาของเขา เพราะในช่วงเวลานี้ของทุกวันนางมักจะไปเล่นซ่อนแอบกับลูก
“สาวงามนางนั้นหาไม่ยาก ข้าคิดว่าลูกสาวสุดที่รักของเจ้าน่าจะรู้จักนาง...” จ้าวอี้รู้สึกว่าบรรยากาศผิดปกติไป ในตอนที่เขาอยากจะพูดต่อ ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นดวงตาของฉางคงที่มองมาด้วยความโกรธเคือง
“เจ้าบอกว่าหญิงสาวคนนั้นนอนอยู่ท่ามกลางดอกไม้เหรอ? ” ฉางคงถามด้วยใบหน้าบูดบึ้ง
“ใช่ นางนอนท่ามกลางดอกไม้
