ตอนที่ 4 ต้องรักษาครอบครัวบ้านเดิมไว้

576 Words
“ฮูหยิน…ฮูหยิน” ด้านข้างของเตียงมีสาวใช้ตัวน้อยใบหน้ากลม เรียกเธอให้ตื่น สาวใช้คนนี้ แม้จะรู้ว่าตัวเองเสี่ยงจะโดนทุบตีแต่นางก็จำเป็นต้องทำ ลินดา...ไม่สิ ตอนนี้เธอคือซูหลินแล้ว เพื่อจะมีชีวิตรอดต่อไป นางต้องเป็นซูหลินที่นิสัยดี ดูแลลูกของตัวเองให้ดีๆ เด็กหญิงตัวน้อยคนนี้ช่างน่าสงสารนัก นึกย้อนไปถึงตอนนั้นที่ตัวเองเป็นเด็กกำพร้าโหยหาความรักจากพ่อและแม่มากขนาดไหนก็ไม่เคยได้รับ ตอนนี้มีโอกาสได้เป็นแม่คน แถมไม่ต้องคลอดเอง นี่ก็ถือเป็นเรื่องดีของการทะลุมิติ ว่ากันว่ายุคโบราณเวลาหย่าร้างชื่อเสียงก็จะเสียหายไม่น้อย ยิ่งเป็นสตรีที่ไม่มีครอบครัวเดิมหนุนหลังก็ยิ่งถูกรังแกได้ง่าย นับดูตามเนื้อเรื่องอีกไม่ถึงเดือน ตระกูลของบิดาที่เป็นเสนาบดีฝ่ายซ้ายก็จะถูกประหารทั้งครอบครัวแล้ว เพราะเรื่องฉ้อโกง สเบียงอาหารของกองทัพ ทำให้มีเสบียงอาหารไม่เพียงพอ จนกองทัพเกือบจะพ่ายแพ้ ความจริงเสบียงที่ส่งไปนั้นเพียงพอแล้ว แต่ลูกน้องและขุนนางเล็กๆ รายทางแอบยักยอกออกไปไม่น้อย กว่าจะเหลือถึงพวกทหารก็มีไม่เพียงพอ ฮ่องเต้กริ้วมาก ความผิดย่อมนี้ไม่พ้นเสนาบดีเช่นพ่อของนางที่รับผิดชอบเรื่องนี้ โทษฐานที่ดูแลลูกน้องไม่ดีและไม่รอบคอบ ทำให้อาณาจักรเกือบต้องพ่ายแพ้ โทษประหารชีวิตจึงตกสู่ครอบครัว เรื่องนี้ทำให้เจ้าของร่างยิ่งเสียสติมากขึ้นไปอีก สามีที่เป็นแม่ทัพก็มองนางด้วยความเฉยชา เวลานั้นเขายังกลับมาพร้อมกับหญิงสาวนางหนึ่ง และบอกว่าเป็นหมอหญิงให้คอยมาดูแลรักษาลูกสาวของตัวเอง ซูหลินก็โกรธเป็นอย่างมากคิดว่าเขาจะรับอนุภรรยาเข้าบ้าน จึงยิ่งอาละวาดอย่างหนัก นางไม่อยากให้เรื่องนี้เกิดขึ้น ต้องหยุดเรื่องนี้ให้ได้ ที่พึ่งของนางคือจวนเสนาบดีจะทำให้เสาหลักเช่นนี้ล้มลงไม่ได้ “น้ำ...” เสียงแหบแห้งของซูหลินร้องเรียกหาน้ำ ไม่รู้ว่านางนอนไปนานเท่าไหร่ ขณะกำลังจะยื่นมือไปรับถ้วยน้ำมาดื่ม ก็มีมือพยุงหลังของนางให้นั่งแล้วก็ป้อนน้ำถึงปาก เป็นฮูหยินแบบนี้ก็สบายดีเหมือนกัน มือไม้ไม่ต้องหยิบจับอะไร ทันทีที่น้ำไหลลงสู่คอ ซูหลินก็รู้สึกดีขึ้นมาก นางมองไปที่เด็กสาวหน้ากลมที่ยื่นน้ำให้ สาวใช้คนนี้มีชื่อว่าเสี่ยวเถา นิสัยซื่อตรงจงรักภักดี “ข้านอนไปนานขนาดไหน” หลังจากดื่มน้ำไปสองสามจิบ ในที่สุดเสียงของซูหลินก็แหบน้อยลง สาวใช้ตัวน้อยคุกเข่าลงด้วยความตกใจ เพราะกลัวว่าฮูหยินจะดุด่าที่เข้ามาปลุก รีบบอกว่านางหลับไปเกือบสองชั่วยาม หลังจากนั้นเด็กสาวก็รีบคุกเข่าขอให้ไว้ชีวิต ที่สาวใช้หวาดกลัวถึงเพียงนี้ ก็ต้องโทษที่เจ้าของร่างเดิมโหดร้ายเกินไป สาวใช้ถึงได้กลัวกับเรื่องเล็กน้อยแค่นี้ “เจ้าลุกขึ้น อย่ามาร้องโวยวายให้ข้าปวดหัว” เสียวเถารีบคำนับแล้วลุกออกไปทันที
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD