“หรือเราไม่เห็นว่าพี่เป็นพี่แล้วหรือไงยังอร ถึงไม่คิดจะรักษาน้ำใจ ทั้งๆ ที่พี่ไม่เคยเอ่ยปากขออะไรเราเลย” พงศกรเมินหน้าหนีสายตาหงอยๆ ของน้องสาว ตัดใจพูดแรงๆ ออกมา เพื่อจะได้ข้อสรุปเสียที สิ่งที่เขาจะดำเนินการต่อมันจะได้ลุล่วง
ปากหยักกระตุกยิ้มนิดๆ เมื่อคิดถึงหนทางที่จะเอาคืนว่าที่น้องเขยให้เดือดพล่าน โทษฐานที่มันทำให้ยัยอรเสียใจครั้งแล้วครั้งเล่า แถมยังกล้ามาฝากรอยจูบบ้าๆ นั่นไว้อีก
“เปล่านะคะพี่พงศ์ ไปก็ได้ ทำไมต้องว่าอรแรงขนาดนี้ด้วยเล่า อรแค่เกรงใจเท่านั้นเอง อยากให้พี่พงศ์กับกล้วยมีความเป็นส่วนตัว” รีบบอกเมื่อพงศกรต่อว่าเสียงขรึมจนเธอใจเสีย พลางถอนหายใจออกมาอย่างรู้สึกโล่ง เมื่ออีกฝ่ายพยักหน้ารับ
“แล้วไป…อ้อ แล้วห้ามบอกใครเรื่องนี้เด็ดขาดว่าไปที่ไหน ใครถามก็บอกแค่ว่าไปเที่ยวกับเพื่อน เดี๋ยวพี่จะบอกคุณอาไว้แบบนี้เหมือนกัน วันมะรืนนี้เตรียมตัว”
พงศกรพูดจบก่อนจะยิ้มให้สองสาว แล้วจึงห
