ผ่านมาแล้วหลายชั่วโมงจนทุกคนในกลุ่มต่างเมาได้ที่
ออโต้คอพับไปกับเก้าอี้ วีนั่งหาวหวอดๆ ส่วนพลเอาแต่นัวเนียแฟนสาว และเชนเองก็เมามากไม่ต่างกัน แต่เขายังพอมีสติดี
พรุ่งนี้ต้องไปเรียนงานต่อกับพ่อด้วยสิแบบนี้ไม่รู้ว่าจะเต็มร้อยไหม
"งั้นกูกลับก่อนแล้วกัน" เมื่อคิดได้ดังนั้น ยังไงเขาก็ยังมีความรับผิดชอบอยู่
เชนบอกวีกับพลแล้วส่งยิ้มให้หนึ่งบางๆ ตบบ่าไหล่ออโต้เบาๆแต่รายนั้นกลับนิ่ง
"เอ่อๆ ถ้ากลับไม่ไหวก็นั่งแท็กซี่นะมึง" วีเป็นคนพูด เพราะพวกเขามันรอเก็บโต๊ะช่วยร้าน ปิดเมื่อไหร่กลับเมื่อนั้นหายเมาพอดี
แล้วเชนก็เดินออกจากร้านมาก่อนที่ขายาวจะชะลอความเร็วลง เมื่อเห็นใครบางคนยืนอยู่ไม่ไกลจากรถเขานัก
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะเชน" พิมพ์ส่งยิ้มหวานให้อีกฝ่าย เหมือนว่าวันนั้นเขาไม่ได้ทำอะไรให้เธอเจ็บใจ มะนาวกับแฟนกลับไปแล้วเหลือแค่เธอที่ยังอยู่ตรงนี้ จะว่ารอคุยกับคนตรงหน้านี้ก็ได้
เผื่อเขาเมาแล้วจะคิด
