“ของขวัญ เมาแล้วเหรอ”
อัคราโอบประคองคนตัวบางเอาไว้แนบอก เขาก้มมองเธอที่เงยหน้ามองเขาด้วยดวงตาปรือปรอย แก้มแดงปลั่งแสนน่ารัก เหมือนคืนนั้นไม่มีผิด อยากจะจูบเธอเบาๆ ให้สมกับที่เธอมากวนหัวใจให้จั๊กจี้ไปหมดแต่ก็ไม่อาจทำได้ เพราะเพื่อนปากมอมของเขานั่งหน้าสลอนอยู่เต็มห้อง
“ยังไม่เมา”
ก็ว่าเขาคอยมองเธอตลอดเวลา ไม่ให้เธอดื่มเยอะเกินไป แถมยังตักอาหารใส่จานให้เธอตลอดเพื่อไม่ให้เธอท้องว่าง แต่เผลอแป๊บเดียวเธอก็กระดกเอากระดกเอาจนเมาเสียแล้ว สงสัยคงเบื่อความดิบเถื่อนในวงเหล้าของเด็กวิศวะเต็มที
“เมาแล้วก็อย่าฝืน เข้าไปนอนไหม ฉันพาไป”
เสียงทุ้มที่ดังขึ้นเบาๆ ของคนที่ใบหน้าหล่อเหลาตรงสเปคที่สุด ไหนจะกลิ่นแอลกอฮอล์ที่รินรดหน้าผาก ทำเอาเธอแทบจะเมามายมากกว่าเดิมเพราะเสน่ห์ของเขา
“อือ”
แม้จะยังไม่อยากเข้าไปนอนเหงาๆ คนเดียว แต่ความเมาก็ทำให้เธอไม่อาจฝืนหนังตาได้อีกต่อไป จึงพยักหน้าหงึกหงักยอมให้เขากอดปร
