“ปู่หวังว่าแกจะเดินเข้าไปพร้อมกับปู่และแคทธารีน”
ร่างท้วมถูกประคองให้ลงมาจากรถเพื่อจะนั่งรถเข็นต่อ วันนี้เขาบังคับหลานชายให้ตามเขามาด้วยเพื่อรับผิดชอบความผิดที่ได้ทำลงไปแต่ดูเหมือนเคโอจะไม่ยอมอะไรง่ายๆ เขาถึงได้ต้องเริ่มบังคับอีกครั้ง
“ผมจะรอในรถครับ”
แค่ได้ย่างเท้าเข้ามาที่นี้เขาก็แทบไม่อยากจะมา ถ้าไม่เพราะโดนบังคับเขาคงไม่มีวันมายืนอยู่ในเขตบ้านที่เขาแสนจะเกลียดนี้หรอก
“เคโอเข็นรถให้ปู่”
เสียงใหญ่เข้มดังขึ้นเพราะคนในบ้านราเซเริ่มออกมาต้อนรับแขกผู้มาเยือนอย่างพวกเขา และเขาก็ไม่อยากจะเสียเวลาต้องมาทะเลาะกับหลานชายให้ใครได้เห็น
“คุณปู่ ผมไม่เข้าไปในบ้านราเซนั้นเด็ดขาด แคทมาเข็นรถให้คุณปู่”
เขาตั้งท่าจะกลับขึ้นไปนั่งบนรถพร้อมกับใช้สายตาดุน้องสาวของตัวเองให้มาทำหน้าที่นี้แทนเขา
“แคทไม่ต้อง”
“ค่ะ”
แคทธารีนหันไปยิ้มอย่างผู้ชนะให้กับพี่ชายของเธอ เพราะเธอเองก็เป็นคนคิดที่จะให้พี่ชายมาที
