26

1429 Words

อเล็กซานโดรเงยหน้าหัวเราะเบาๆ “ฟ้องก็ได้แต่คงต้องหลังจากที่ท้องเราชนกันแล้ว คืนนี้หรือไม่ก็ยกยอดเป็นพรุ่งนี้เช้าไปเลยทีเดียว เธอจะได้รู้ว่าต้องฟ้องแด๊ดยังไงบ้าง พี่ทำอะไรเธอ ทำท่าไหนแบบไหน จะได้ฟ้องถูก ฟ้องผิดๆ ถูกๆ ถือว่าเป็นเด็กโกหกนะ” “คนบ้า จิตหื่นกาม ศศิจะบอกแด๊ด ให้แด๊ดจัดการดอนให้เข็ด” ศศิขู่ฟ่อทั้งโกรธทั้งอับอาย เนื้อตัวเย็นเฉียบจากความหวาดหวั่นที่กระชั้นเข้ามาใกล้ “ก็บอกแล้วไงว่าฟ้องได้แต่ต้องรอพรุ่งนี้เช้า ฟ้องตอนนี้ได้ยังไงหลักฐานยังไม่เกิด” “ดอน! แด๊ดต้องโกรธมากแน่ๆ ถ้ารู้ว่าดอนทำแบบนี้กับศศิ” ว่าแล้วคนที่ต้องการชิมเนื้อหวานๆ ของแม่น้องสาวจอมพยศก็ทำตัวไม่ต่างกับราชสีห์รอตะครุบเหยื่อ ศศิมองหน้าเจ้าพ่อหนุ่มด้วยสายตาตื่นตระหนกสุดชีวิตราวกับกวางน้อย ยอมรับกับตัวเองว่าเทิดทูนอเล็กซานโดรสุดหัวใจก็จริง แต่ไม่คิดว่าจะต้องมาถูกเขาทำลายย่อยยับด้วยแรงอารมณ์ดิบเถื่อนเช่นนี้ มันไม่ได

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD