When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
CHAPTER 17 Shamyka POV: Hindi ko maikaka-ila ang kasiyahan na umaapaw sa damdamin ko. Matapos ko kasing malaman ang dahilan kung bakit kami narito, ay linibre lahat ni Tyler ang mga batang namumulubi sa park. Sobra tuloy akong namamangha sa kanya. He's now different compared to the Tyler that I met before. Parang kinain ko tuloy ang mga sinabi ko nung una sa binata. "Bakit ganyan ka maka-ngiti Shamyka?", he asked nang makalapit sa aking gawi. Katatapos niya palang makipagkwentuhan sa mga bata kaya iniwan niya na ito para lumapit sa pwesto ko. "Bakit bawal na ba akong ngumiti ha?", turan ko. "Hindi naman. Iba lang kasi ang datingan ng ngiti mo.", saad niya kasabay ng paglahad nito ng kamay. "So tara, may pupuntahan pa tayo.", pag-aayang sabi ni Tyler. Kaagad ko namang iginay