แฟนที่ดีคือฮอตเนิร์ด

รู้จักกันด้วยเหรอ

“อ้าวรู้จักกันแล้วเหรอ พี่ว่าจะแนะนำให้รู้จักกันสักหน่อย” พี่กิ๊บมองสลับไปมาอย่างแปลกใจ เช่นเดียวกันกับเราสองคนที่กำลังสบตากัน ก่อนที่เดโคจะเป็นคนหันไปตอบ

“เป็นเพื่อนที่มหาวิทยาลัยน่ะครับพี่”

“อ้าวเหรอ ดีๆ จะได้ทำงานกันง่ายหน่อย” พี่กิ๊บพูดเสียงใสไร้แววกังวลอย่างสิ้นเชิง ก่อนที่จะเริ่มบรีฟเราสองคนว่าต้องการให้รูปออกมาเป็นแบบไหน และอยากให้ภาพรวมออกมาเป็นอย่างไร

เมื่อจบการบรีฟแล้วเธอจึงขอตัวเดินออกไปบรีฟกับทีมงานคนอื่นต่อ ปล่อยให้สาริศาและเดโคยืนมองหน้ากันอยู่ที่เดิม

“ไม่คิดว่าจะมาเจอเดคที่นี่เลย” สาริศาเป็นคนแรกที่ทำลายความเงียบระหว่างเรา ดวงตาสวยช้อนขึ้นสบกับอีกฝ่ายด้วยความยินดีที่ได้เจอกันอีกหลังจากที่ไม่ได้เจอมาหลายวันเพราะภาระหน้าที่

ด้านเดโคก็มองหน้าเธออยู่ชั่วอึดใจก่อนที่รอยยิ้มจะผุดขึ้นบนใบหน้าของชายหนุ่ม “ไม่คิดว่าจะได้เจอเธอทีนี่เหมือนกันครับ เห็นพี่กิ๊บเขาบอกว่าเธอเป็นเพื่อนของน้องสาวเขาเหรอ”

“อืมใช่ พี่กิ๊บเป็นลูกพี่ลูกน้องของซินซินน่ะ ซิดก็เลยมาช่วย” ใบหน้าสวยพยักขึ้นลงรับคำถามก่อนจะตอบด้วยหัวใจที่เต้นตึกตักจนแทบหลุดออกมานอกอกด้วยความตื่นเต้น

“อ๋อ ซินซินนี่เอง”

ยิ่งเขาตอบมาด้วยเสียงเรียบๆ แต่จ้องหน้าเธอตาไม่กระพริบ ซ้ำยังแฝงไปด้วยความยินดีในแววตาเธอก็ยิ่งเขินจนมือไม้เกะกะ เป็นแบบนี้เธอสามารถทึกทักเอาว่าเขาเองก็ดีใจที่ได้เจอเธอเหมือนกันได้ใช่ไหม

“ไม่ยักรู้ว่าเดครับงานถ่ายแบบด้วย คิดว่าไปสายประกวดอย่างเดียวเสียอีก” สาริศาถามต่อก่อนจะหลบสายตาไปมองเลนส์กล้องที่เขาถืออยู่ เพราะทนสบตาต่อไปไม่ไหว

ปกติก็พอจะรู้อยู่ว่าเดโคนั้นเรียนเก่งมากจนเป็นที่รักของอาจารย์ในคณะ ไม่ว่าจะส่งไปแข่งกี่ครั้งก็กวาดรางวัลมาได้ตลอด แต่เรื่องมารับงานถ่ายแบบนี่นับเป็นเรื่องใหม่สำหรับเธอเลยทีเดียว

“ปกติก็ไม่ได้รับหรอกครับ แต่บังเอิญพี่ที่เรารู้จักแนะนำมาอีกที เราเองก็รู้จักพี่กิ๊บอยู่ก่อนแล้วด้วยก็เลยตกลงมาทำงานนี้” เขาตอบเสียงเรียบทว่ายังไม่ละสายตาไปจากใบหน้าของเธอเลยแม้สักวินาทีจนสาริศาจำต้องกลืนน้ำลายเพื่อบรรเทาอาการวูบวาบที่ตีตื้นขึ้นมา

และมันก็น่าแปลก เธอรู้ว่าตัวเองเป็นคนสวย ผิวขาวหุ่นรูปทรงนาฬิกาทรายน่ามอง ทว่าทุกครั้งที่ผ่านมานั้นเดโคไม่เคยใช้สายตาโลมเลียเนื้อตัวของเธอเลย

สายตาของชายหนุ่มไม่เคยละไปจากใบหน้าเช่นเดียวกับตอนนี้ เคยเคลื่อนลงมาถึงแค่ที่ปากไม่เคยต่ำกว่านั้น แต่ทุกครั้งที่ถูกมองเธอกลับรู้สึกร้อนเร่าอยากโดนมือแข็งๆ ของเขาสัมผัสให้ทั่ว

จนตอนนี้สาริศาชักไม่แน่ใจเสียแล้วว่าที่ผ่านมามันเป็นเพราะเขามีเซ็กซ์แอพพีลอันแรงกล้า หรือมันเป็นเพราะตัวเธอเองกันแน่ที่ร่าน

“งั้นวันนี้ซิดฝากตัวด้วยนะคะ มีอะไรเดคก็ช่วยสอนซิดหน่อยนะ” เธอพูดเสียงใส ก่อนที่มือเจ้ากรรมที่ร่านกว่าเจ้าของจะเอื้อมขึ้นไปจับหน้าแขนของเขาอัตโนมัติ

ชายหนุ่มก้มมองมือเธอเล็กน้อยกระนั้นก็ไม่ได้ผลักไส ตรงกันข้ามเขายังยกมือแข็งแรงขึ้นมาลูบหลังมือขาวเบาๆ ขณะเดียวกันในดวงตาคมก็มีแววบางอย่างที่พาให้สาริศายิ่งรู้สึกวูบวาบในท้องขึ้นมากะทันหัน

“ครับ เดี๋ยวเดคสอนให้” ยิ่งเขาเปลี่ยนคำแทนตัวมาเป็นชื่อแบบนั้น เธอก็ยิ่งอดไม่ได้ที่จะกัดปากด้วยความเผลอไผล ส่วนร่องกลางกายเต้นระริกตอดถี่อยากโดนสอนยิ่งกว่าอะไร

ทว่ายังไม่ทันได้สติเตลิดไปมากกว่านั้น ทั้งสองคนก็ผละออกจากกันเพราะพี่กิ๊บให้ทีมงานคนหนึ่งเข้ามาตามที่บ้านพักหลังเดิม

สาริศาได้แต่เดินตามทีมงานคนนั้นออกไปที่หน้างานด้านนอก ทิ้งให้เดโคยืนเตรียมอุปกรณ์อยู่ในบ้านพักต่ออีกครู่หนึ่ง จนเมื่อเขามั่นใจแล้วว่าร่างกายเริ่มสงบลงแบบร้อยเปอร์เซ็น ชายหนุ่มจึงเดินถือกล้องคู่ใจออกจากบ้านพักหลังนั้นไป

สถานที่ถ่ายจริงคือชายหาดด้านนอกที่ตอนนี้กำลังมีแดดลงไม่จัดมากนัก อย่างที่สาริศาคิดคือแสงแบบนี้เหมาะแก่การถ่ายภาพ ยิ่งคอนเซ็ปต์ของคอลเลคชันนี้เป็นความสดใสช่วงซัมเมอร์ก็ยิ่งเข้ากันได้ดี

แต่แสงธรรมชาตินั้นมีข้อเสียก็คือมีเวลาจำกัด เพราะฉะนั้นเธอจะมาโอ้เอ้ไม่ได้ เกิดแสงหมดก่อนที่งานจะเสร็จ จะพาให้ทั้งทีมต้องเดือดร้อนยืดเวลาทำงานไปเปล่าๆ

“ฝากหน่อยนะคะ”

เพราะอย่างนั้นเธอจึงรีบถอดเสื้อคลุมที่สวมอยู่ เหลือเพียงชุดว่ายน้ำสีส้มสดใส เปิดเผยผิวเนื้อขาวเนียนดุจไข่ปอกให้สะท้อนกับแสงแดดอ่อนๆ ก่อนจะเร่งฝีเท้าเดินไปเตรียมตัวที่หน้าเซ็ตซึ่งมีทีมงานถือรีเฟล็คแสงรออยู่แล้ว

โดยที่สาริศาไม่รู้ตัวเลย ว่าช่างภาพที่เพิ่งเดินตามมากำลังมีสายตาเช่นไรตอนที่มองเรือนร่างของเธอ