SO BAD 2-2
1100 Words
“น้องครับไม่เข้าหอประชุมเหรอครับ”พวกเขาเดินมาข้างห้องน้ำ เด็กหน้าตุ๊กตานี่เองเขาว่าละทำไมพาร์ทมันเดินมาแถวนี้
“คะ...พอดีเพื่อนมาเข้าห้องน้ำค่ะ”เธอหันไปตอบยิ้มอ่อนๆเดี๋ยวจะโดนหาว่าไม่เคารพอีก
“ไหนละครับเพื่อน”เขาถามแล้วมองไปทางห้องน้ำ เอาจริงๆเด็กคนนี้น่าแกล้งมองดูใกล้ๆน่าเย.....ด้วยว่ะ หึ!
“อยู่ในห้องน้ำค่ะ พี่มีอะไรรึป่าวคะ”เธอตอบแล้วและถามกลับ ถามดีๆก็ได้ทำต้องทำสายตาหาเรื่องด้วยเป็นอะไรมากหรือเปล่าเนี่ย
“ห้ามสายนะครับ เดี๋ยวจะโดนว๊ากอีก”พาร์ทพูดน้ำเสียงอ่อนโยน
“อาจจะไม่โดนก็ได้ค่ะ”เธอตอบกลับแล้วยิ้ม ทำไมเธอต้องโดนอีกละในเมื่อไม่ได้ทำอะไรผิดอีก
“หรอครับ?!”เขาเลิกคิ้วถามเสียงเรียบนิ่ง ต่อปากต่อคำเก่งนี้แบบนี้เขาว่าแม่งเริ่มสนุกละ
“ใช่ค่ะ”เธอมองหน้ากลับ สายตาก็ดูน่ากลัวนะแต่เธอใจกล้าไงมาถามอย่างกับจะหาเรื่อง
“ได้ครับ เดี๋ยวเราได้เจอกัน”เขาพูดเสียงเย็นยิ้มมุมปากมองสปอยเม้มปากมองหน้าเขา เดี๋ยวเราได้สนุกกันแน่สปอย!
“...............”เธอมองทีนพูดเสียงเย็นดูน่ากลัวทั้งคำพูดและสายตา ทำไมดูน่ากลัวจังเนี่ย!
แววตาของเธอดูกลัว?! หึ! แค่สายตาหวั่นๆเขามองก็ดูออกแล้วกลัวแต่ก็กล้าต่อปากต่อคำกับเขา ใจเด็ดดีแต่เดี๋ยวได้สำนึกแน่
“ไอ้พวกบ้าอำนาจ!”พอพวกรุ่นพี่เดินออกไปเธอก็พรึ่มพร่ำอยู่คนเดียว พูดหมายหัวเธอไว้ไม่รู้ใช่อำนาจเกินไปรึป่าว!?
“น้องพูดอะไรนะครับ!?”เขาหันกลับมาถาม คิดว่าเขาไม่ได้ยินเดินออกมาไม่ถึงสองก้าว
“ป่าวค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ”เธอพูดแล้วรีบเดินมาหาพีท เหมือนจะไม่ค่อยดีแล้วปากเธอก็ไว้กว่าที่จะห้ามพูดอีก
“แสบว่ะเด็กคนนี้”เขาหัวเราะในลำคอมองสปอยรีบเดินไปหาเพื่อน หนีไปเถอะตอนนี้เดี๋ยวเข้าหอประชุมเจอเขาอีกแน่ เด็กแสบแบบนี้เจอเขาเดี๋ยวจะรู้!
“มึงนี่ก็หาเรื่องน้องเค้า”พาร์ทพูด ตอนแรกที่เข้าไปก็จะถามดีๆแต่ทีนกลับถามแบบกวนตีนหาเรื่องหน้านิ่งๆ
“กูสนใจว่ะ”แล้วไงก็เขาจะถามแบบนี้มีสิทธิ์ไม่ตอบด้วยเหรอถ้าเขาจะถาม พอได้คุยแปปเดียวมีไรให้เขาเล่นด้วยเยอะเลย
“เห้ยใจเย็น น้องเค้าไม่เล่นด้วยดูก็รู้”พาร์ทพูดห้ามไว้ก่อนเพราะเท่าที่ดูสปอยไม่มีท่าทีเหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ดูสนใจเลย
“แล้วไงเดี๋ยวมึงคอยดู”สนใจไม่สนใจเขาไม่สนแต่เขาจะเอา! จบป่ะครับ แค่นี้ง่ายๆ คนอย่างเขายากแค่ไหนยังไงเขาก็จะเอามาให้ได้
“สปอยแกคุยไรกับพวกพี่ว๊ากอ่ะ”เธอเข้ามาในหอประชุมพีทก็ถามเธอ เมื่อกี้เธอไม่ค่อยพอใจนะที่เข้ามาถามเหมือนหาเรื่อง
“เค้ามาถามว่ามาทำอะไร เลยบอกมารอแกเข้าห้องน้ำ”เธอตอบพีทสีหน้าเบื่อหน่ายที่โดนดุมา พวกรุ่นพี่นั้นถามหาเรื่องเธอก่อนไง!
“อ่อนึกว่าโดนว๊ากอีก ฉันเข็ดเลยเมื่อวาน5555”พีทพูดติดตลก วันนี้เธอเลยวางตัวไม่ให้โดนเรียกว๊ากอีก
“ไม่โดนอีกแน่”เธอพูกอย่างมั่นใจว่ายังไงก็ไม่โดน เพราะเธอวางตัวดีไม่คุยกันอีกตอนทำกิจกรรม
“นั่นๆ..พี่ว๊ากเดินเข้ามาแล้ว”
เธอกับพีทได้ยินคนข้างหลังพูดเลยหันไปดูพร้อมกัน ใช่ผู้ชายสูงเหมือนเปรตสองคนนั้นแหละที่เข้ามาถามเธอ
“หน้าโหดมาก”
เธอพยักหน้าตอบพีทส่งๆ แล้วหันกลับมามองข้างหน้าเวทีเหมือนเดิม หน้าตาแบบเมื่อกี้เลยที่พูดกับเธอ หน้าโหดๆ ดุๆ คนอะไรจะทำหน้าแบบนี้ตลอดเวลาวางลุคแบบนี้เมื่อยหน้าตายพอดี
“น้องค่ะ ช่วยเงียบก่อนค่ะ!”
ทุกคนเงียบนิ่งมองไปบนเวทีที่มีรุ่นพี่ผู้หญิงยืนพูดอยู่บนเวที
“น้องๆทุกคนจะต้องมีพี่รหัสและการที่จะได้พี่รหัสนั่นน้องๆทุกคนจะต้องตามหาและทำตามที่พี่รหัสสั่ง ถ้าพี่รหัสยอมรับน้องเป็นน้องรหัส น้องก็ไม่โดนทำโทษนะคะ พี่ให้เวลา1อาทิตย์หาพี่รหัสนะคะ และต้องเอาลายเซ็น10ลายเซ็น หนึ่งคือพี่ว๊ากทั้งสองคนค่ะ”
“1 อาทิตย์! จะหาเจอไหมเนี่ยเยอะขนาดนี้”เธอพูดกับพีทตามหาพี่รหัสให้เวลา1อาทิตย์ ต้องเอาลายเซ็นอีก10 คน พี่ว๊ากด้วยและเมื่อกี้พึ่งพูดจาไม่ดีไป เหอะ! จะได้ไหมเนี่ยคิดแล้วเครียดหนักเลย
“นั่นนะสิ”
“ขอให้ได้ง่ายๆละกัน”
ใช่..เธอขอพี่รหัสง่ายๆคำใบ้ไม่ยาก แล้วเรื่องขอลายเซ็นค่อยคิดเพราะไงมีเวลาเท่ากันพอดี
“เค้าเริ่มจับกันแล้ว”
เธอมองคนที่เดินไปจับพี่รหัสแล้วพูดคำใบ้ที่จับได้ แต่ละคำมียากมีง่ายปนกันไป
“ตาแกละพีท”เธอมองพีทเดินไปจับ
“อยู่บนท้องฟ้า”พีทหันมามองหน้าเธอสายตาหน้างงๆ ใช่ก็งงนะแต่ก็คงไม่ยากมากเท่าไรเหรอกมั้ง
พีทเดินเข้ามานั่งเธอก็เลยเดินออกไปจับ จอแบบง่ายๆแบบพีทบ้างเถอะ
“คิดเอาเอง.........ห่ะอะไรอ่ะ”เธอขมวดคิ้วงง อันนี้หนักเลย คิดเอาเอง อะไรเนี่ยคำนี้ เธอถอนหายใจแล้วเดินกลับมานั่งที่ตัวเอง
“ยากกว่าของเธออีก”นั่นสิยากกว่าของพีทอีก คิดเอาเอง คำใบ้ที่กวนประสาทมาก ใครจะไปรู้ละคำใบ้แบบนี้
“คิดเอาเอง แล้วใครจะไปคิดออกเนี่ย!”เธอนั่งบ่นแบบมันต้องบ่น ให้มาแบบนี้มันไม่ยากไปหน่อยเหรอ
“นี่ไงเค้าให้สิทธิ์ถามคนละ1รอบ แกก็ไปถามเลย ของเธอเธอพอรู้แล้ว”มันก็จริงที่เค้าให้ถามได้คนละรอบ แต่ถามหน่อยของเธอใครจะใบ้ยังไงละ?
- Writer
