“มาหาผมมีธุระอะไรหรือเปล่า” คนถูกหาว่าขวัญอ่อนถลึงตาใส่คนพูด
สีหน้าที่เจือด้วยรอยยิ้มของจ่าโชติเปลี่ยนเป็นจริงจังไร้แววล้อเล่นเหมือนเคย
“วันนี้กำนันคำพูดอะไรกับผู้พันหรือครับ สีหน้าผู้พันดูไม่ดีเลย”
แสนคมมองคนถามอย่างนึกชมเชยที่เป็นคนช่างสังเกต ใครๆ อาจจะมองว่าจ่าโชติช่วงชอบทำอะไรเป็นเล่นไปเสียหมด แต่ความจริงหาเป็นเช่นนั้นไม่ อย่างที่ใครหลายคนตั้งสมญาให้สองจ่าคู่หูว่าหูผีจมูกมดนั้น คงไม่ผิดไปจากความจริงนัก
“นั่นสิครับ กำนันคำพูดอะไรกับพี่” บดินทร์โผล่เข้ามาอีกคนตามด้วยจ่าทัศน์ที่เอาผ้าขาวม้าคลุมหน้า จนจ่าโชติหันไปเห็นเข้าถึงกับสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจก่อนจะด่าเสียงดังลั่น
“ไอ้เปรตทัศน์ กลางค่ำกลางคืนเอ็งจะเอาผ้าคลุมหน้าทำหอกอะไรวะ”
“กันยุงกัด” จ่าทัศน์ตอบแล้วย้อนถาม “แล้วเอ็งล่ะไอ้เวรโชติ เสือกทาแป้งซะหน้าขาวเชียว ไม่น่ากลัวเลยหรือไงวะ”
ร้อยเอกบดินทร์มองสองจ่าคู่หูที่กำลังโทษกันไปโท
