“ใช่ไหม...ไอ้จุ้น”
เด็กชายจุ้นมีสีหน้าจืดเจื่อนขึ้นมาทันทีก่อนจะหันไปทางพรนับพันเหมือนหาตัวช่วย
“คับ ลุงปอง”
“แล้วไม่มีชื่ออื่นตั้งให้หรือไงวะถึงต้องเอาชื่อข้ามาตั้ง” เจ้าของชื่อถามด้วยความฉุน พร้อมกับมองเด็กชายชาวกะเหรี่ยงด้วยสายตาขุ่นเคือง
“ก็...” เด็กชายได้แต่อึกๆ อักๆ สีหน้าเริ่มเจื่อนลงเมื่อถูกแสนคมถามด้วยน้ำเสียงดุๆ
“ใครเป็นคนตั้งชื่อเจ้าดำเนี่ย”
“จุ้นเป็นคนตั้งเองคับผู้พัน” จุ้นตอบเสียงอ่อย
“แล้วทำไมต้องตั้งชื่อว่าสมปองด้วย” ผู้พันหนุ่มถามเด็กชายแล้วมองไปยังเจ้าของชื่อด้วยความเกรงใจ
“ก็จุ้นเห็นว่าผู้พันเป็นคนให้หมาตัวนี้แก่พี่ขิม จุ้นก็เลยตั้งชื่อให้มันคล้องจองกับชื่อผู้พันคับ”
“อะไรนะจุ้น” ผู้พันถามเสียงหลง จนพรนับพันที่รู้คำตอบอยู่แล้วก็อดหัวเราะคิกๆ ออกมาไม่ได้ จึงถูกคนที่ชื่อคล้องจองกับหมาส่งสายตาดุๆ มาให้ ขณะที่จุ้นยังไม่ทันได้ตอบอะไร คนเส้นตื้นอย่างนางพวงก็หัวเรา
