“ไม่ออกเว้ย!! อยากให้เข้าใช่มั้ย เข้าแม่งตั้งแต่ตอนนี้เลยเป็นไงล่ะ! อย่าร้องให้หยุดก็แล้วกัน!!!” แม้ว่าตัวฉันจะร้อนจากสัมผัสของเขาจนแทบไหม้แล้วก็ตาม
แคว่ก!!!
“โอ้ย!!! มันเจ็บนะ ...ช่วยด้วยค่า ฉันโดนข่มขืน กรี๊ดดดดดด ...อื้อ!!!!” ไอ้คนห่าม!! หลังจากที่เขากระชากเสื้อฉันจนมันขาดเป็นชิ้นๆแล้วก็เอาไอ้เศษผ้านั่นแหละมามัดที่ปากฉันไว้
....ฮืออ มะลิจะร้องไห้แล้วนะ
“อยากโดนมากไม่ใช่รึไง!! จะจัดให้สมใจเลย” ฉันหลับตาปี๋เตรียมรับสัมผัสหยาบโลนของเขาเพราะด้วยอารมณ์เขาตอนนี้ คาดว่าตัวเองน่าจะสะบักสะบอมพอๆกับวันที่เขาโดนยาแน่ๆ
....แต่ผิดคาด!!!
“วันหลังอย่าหนีมาอีกนะ ...เฮียใจจะขาดตอนรู้ว่าลิโดนจับมา จะไม่พูด จะไม่คุย จะไม่มองหน้ากันเลยก็ได้ แต่ขอร้องอย่าพาตัวเองไปเสี่ยงกับอะไรแบบนี้อีก” ร่างสูงคุกเข่าอย่างหมดอาลัย น้ำเสียงเขาดูเหนื่อยล้าและมันเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน มือหนาค่อยๆเอื้อมมาปลดสายเข็มขัดที่รัด
