EZMAN
Başım çatlayacak gibiydi, sanki biri beynimin içine balyozlarla vuruyordu. Gözlerimi zorlukla açmaya çalıştım. Gözlerimdeki ağrı burun kemerimde kesişiyor, oradan şakaklarıma vuruyordu. Bok vardı o kadar içecek! Eve nasıl geldim, yatağa nasıl yattım hiçbir fikrim yoktu. Oda yabancı gelince baş ağrılarıma rağmen hızla doğruldum. Elim doğruca kafama gitti. Neredeydim ben?
“Akşamdan kalma olunca tabi.”
Berfin’in sesini duyunca kapıldığım korku çabucak kayboldu. Çok şükür ki yanlış bir yerde açmamıştım gözlerimi.
“Günaydın,” dedim kendime gelmeye çalışarak. Etrafı bir kez daha süzüp nerede olduğumuzu idrak etmeye çalıştım. Açık kapıdan oturma odasını görünce kendi evimizde olduğunu anladım.
“Aydı mı gerçekten?”
Berfin’in huysuz sesi bu durumdan hoşlanmadığını anlamama yetiyordu. İl
