BERFİN
O kadar kalabalıktan sonra annemi görmek o kadar iyi gelmişti ki kendimi yuvama dönmüş gibi hissetmiştim. Konağın ne işi bitiyordu ne de gelen gideni. Annemle yaşadığımız iki kişilik hayattan sonra bu kalabalığa alışmak zor oluyordu. Avluya adım attığınız anda her yerden karşınıza biri çıkabiliyordu. Ezman ile bir oyun çevirdiğimiz için kendimi hep sürekli tetikte hissediyordum. Bu da ister istemez gözümün sürekli bir arayış içinde olmasına neden oluyordu.
Konaktan kaçmak bana gerçekten iyi gelmişti. Annemle sarılıp koklaştıktan sonra içeriye girdik. Geleceğimizi bildiği için bize sofra hazır etmişti.
“Haydi bir şeyler yiyin,” diyen anama yeni kahvaltı yaptık diyecekken Ezman usulca sofraya çökmüştü. Bu ince davranışına ben de ayak uydurdum. Bazen Ezman’ı anlamak benim için old
