“เรื่องเดียวที่ฉันกลัวคือ กลัวเธอจะหายไปจากฉัน”
เฮ้อ ฉันถอนหายใจครั้งที่หนึ่ง
“ฉันจะไม่เป็นอีกคนที่ทิ้งนายหรอก ฉันสัญญา”
เฮ้ออออออออออออออออออออออ
และครั้งที่สอง
ไลท์มาส่งฉันหน้าบ้านและยินยอมกลับไปแต่โดยดีหลังจากที่ฉันบอกว่าฉันต้องการอยู่กับพ่อและแม่บ้าง ตอนแรกเขาก็พยายามจะดื้อแพ่งเข้ามาให้ได้ กว่าฉันจะเกลี้ยกล่อมให้เขากลับไปก็เหนื่อยเอาการ
ให้ตายเถอะ! อีตานี่นับวันยิ่งเฮี้ยนขึ้นทุกที วันนี้เขาก็แสดงอภินิหารด้วยการเทผู้หญิงคนนั้นที่มีอิทธิพลด้านการเงินกับเขามากมายมหาศาลซะเฉยๆ เขาอยากจะกดดันฉันนักหรือไงเนี่ย!
ฉันวิ่งขึ้นมานั่งง่อยๆ อยู่บนห้องก่อนจะนั่งคิดอะไรอยู่หลายอย่าง ระหว่างทางกลับฉันแอบเอามือถือไลท์มาดูแล้วเม็มเบอร์ของผู้หญิงคนนั้นไว้ ฉันคิดว่าฉันควรจะโทรคุยกับเธอเรื่องของไลท์ แต่พอคิดไปคิดมาฉันไม่เห็นมีความจำเป็นอะไรจะต้องอธิบายช่วยอีตานั่นสักนิด อีกอย่างยัยนี่คงไม่เชื่อฉันหรอ
