“แน่นอน” ไลท์ยักคิ้วตอบรับ ฉันหายใจเข้าลึกๆ แล้วหลับตาลงเพราะไม่อยากจะเห็น คิดซะว่าตอนนี้กำลังชดใช้เวรกรรมที่เคยทำไว้ตั้งแต่ชาติปางก่อน ฉันพยายามสะกดจิตว่าฉันกำลังนอนอยู่จนกระทั่งเสียงของคนตัวสูงดังขึ้น “เธอหลับตาทำไมเนี่ย”
“ฉันไม่อยากมอง” ฉันว่าทั้งๆ ที่ยังหลับตาอยู่ ใจฉันเต้นแรงเหมือนจะหลุดออกมาก่อนที่ฉันจะลืมตาทันทีที่ไลท์เอ่ย
“ถ้าหลับตา พรุ่งนี้ฉันจะรอหน้าบ้านเธอแต่เช้า”
“นี่!” ฉันจิ๊จ๊ะกับคำขู่ เขาอยากจะทดสอบความอดทนฉันใช่มั้ยเนี่ย! บอกเลยนะว่าความอดทนฉันมันไม่มาก ฉันแค่ทำอะไรไม่ได้เท่านั้นแหละ! ไอ้บ้าเอ๊ย! ฉันเบ้ปากเคืองก่อนจะสะดุ้งเมื่อไลท์ใช้นิ้วพยายามจะดึงอันเดอร์แวร์ของฉันออก ฉันรีบจับมันไว้เพราะมันเป็นชิ้นสุดท้ายที่เหลืออยู่บนตัวฉัน “นายจะทำอะไร”
“ก็ถอดไง”
“ไม่ถอดไม่ได้เหรอ?” ฉันเลิ่กลั่กพร้อมตีหน้าเครียด
“แล้วจะเก็บไว้ทำไมล่ะ”
“ก็…” เหงื่อเม็ดเล็กของฉันซึมมากขึ้นจนต้องใช
