Giyo’s POV
Nag-aagaw na ang liwanag at dilim nang maglakad ako pauwi sa bahay. Kapag ganitong oras, mas maraming tao sa kalsada. Ganitong oras kasi ang uwi lahat ng mga may trabaho. Kanina, bago ako umalis sa manisyon ng pamilya Montalban, palihim akong hinila ni Mia papunta sa loob ng banyo nila. Nagulat ako kasi pinahubad niya sa akin ang suot kong brief. Ibigay ko raw sa kaniya ‘yon. Sinunod ko naman kasi baka may gagawin lang siya. Pero nung hubarin ko iyon at ibigay ko sa kaniya, natameme ako kasi bigla niyang inamoy iyon. Ang sabi niya ay mabango raw ang armas ko. Kahit pinagpawisan na ako gamit ‘yon ay nabanguhan pa rin siya roon. Hindi pa siya nakuntento, pinakita pa niya sa akin na dinilaan niya ang sa may part na kung saan ay nakabadbad ang ari at itlog ko. Hindi na raw siya makapaghintay na matikman talaga ang titë. Tumayo tuloy ng husto ang titë ko sa harap niya. At bago kami lumabas sa kuwartong iyon, isang mabilisang pag-jạkol ang ginawa niya sa akin. Sinubo niya rin ng halos limang beses ang buong burạt ko. Naulol ako sa ilang segundo na pagsubo niya sa ari ko. Pagkatapos, saka siya nagmadaling lumabas habang tangay-tangay ang brief ko.
Pag-alis ko sa manisyon kanina, init na init ako at halos namumula ako. Nabitin ako sa ginawa niya kaya gagantihan ko siya mamaya kapag nagpunta na siya sa bahay ko.
May motor na huminto sa harap ko habang naglalakad na ako dito sa berde street. Akala ko kung sino na, ihahanda ko na dapat ang baril sa tagiliran ko. Mabuti na lang at nakilala ko siya agad.
“Kagawad, huwag mo akong ginaganiyan at alam mo namang magugulatin ako,” sabi ko sa kaibigan kong si Ramil. Kagawad siya dito sa baranggay namin.
“Akala ko nga bubunot ka na ng baril,” natatawa pa niyang sabi. Hindi niya alam na muntikan na talaga siya sa akin. “Nabalitaan ko kasi ang pagtatrabaho mo ngayon sa manisyon ng pamilyang montalban. Naku, panigurado ay na-meet mo na si Miss Mia?”
Sa liit ng baryo namin, mabilis lang umikot dito ang balita.
Ngumisi ako nang banggitin niya ang pangalan ni Mia. Lumapit tuloy ako sa kaniya para ikuwento ang nangyari kanina. “Talaga? Ginawa niya ‘yon? So, ibig sabihin malandi pala si Miss Mia?”
“Oo, ganoon na nga siguro. Wala man lang siyang pandidiri kanina sa akin. Kahit pawisan ang katawan ko, dinilaan niya talaga ako. Gusto pa nga niya akong jạkulin kanina, pinigilan ko lang kasi gusto kong ayain siya mamayang gabi sa bahay ko. Ewan ko lang kung tumuloy siya.” Hindi ko na sinabi sa kaniya ang nangyari sa amin sa banyo at baka kumalat pa iyon sa buong baryo.
Napapailing na lang tuloy kaibigan kong kagawad. Alam kasi nila na madalang o wala pa talaga ni isa sa baryo namin ang nakakatikim sa magandang si Miss Mia Montalban.
“Anong masasabi mo sa kaniya? Talaga bang napakaganda?” tanong pa niya. Kahit kasi siya ay hindi pa nakikita si Miss Mia. Dito kasi sa baryo namin. Parang tinuturing na celebrity si Mia. Kalat na kalat kasi sa buong baryo kung gaano ito kaganda.
“Para siyang anghel na bumaba sa lupa. Ang liit ng mukha, sobrang sexy at napakakinis ng balat. Kahit may suot siyang damit kanina, parang nakikita ko na agad ang ma-pink-pink niyang pagkababaë.”
“Gago ka talaga. Pero, alam mo, napaka-suwerte mo. Wala kang kahirap-hirap na makuha ang isang babae. Sa gandang lalaki mo, kahit sino ay puwedeng-puwede mong matikman. Minsan, naiinggit din talaga ako sa ‘yo. Bakit ba hindi ako pinanganak na gaya mong guwapo,” tumatawa niyang sabi. Hindi ito ang unang beses na narinig ko ito sa kapwa ko lalaki. Marami na ang nagsabi nito sa akin.
“Oh, siya, sige na. Kailangan ko nang umuwi at gumagabi na. Magluluto pa ako ng hapunan ko. Saka, mag-aayos pa ako ng kama at maliligo na rin. Hihintayin ko pa kasi ang pagdating niya,” nakangisi kong paalam sa kaniya para lalo siyang mainggit.
“Kastahin mong mabuti, pare. Enjoy,” natatawa pa niyang sabi habang ini-start na ang motor niya.
Tumango na lang ako at saka na naunang maglakad.
Dumaan ako sa tindahan ni Aling Cora. “Hello po, Aling Cora, magandang gabi po,” malambing kong bati sa kaniya habang nakaupo siya sa loob ng tindahan niya. May hawak-hawak siyang malaking notebook na kung saan ay nakalista ang lahat ng may mga utang sa kaniya.
“Naku, naku, parang alam ko na ang mga ngitian mong ‘yan, Giyo,” sabi niya nang tumayo para harapin ako. “Mukhang madadagdagan na naman ang listahan ng mga utang mo,” sabi pa niya.
“Huwag po kayong mag-alala, sa manisyon po ako ng pamilya Montalban nagtatrabaho ngayon kaya malaki-laki ang kikitain ko. Gagawin ko pong isang bayaran ‘yan mga utang ko sa ‘yo,” pang-uuto ko sa kaniya. Mabait naman kasi si Aling Cora. Kaunting bola lang ay madali na itong mauto.
“Kung hindi ka lang guwapo, ay naku, hindi talaga ito uubra sa akin,” sabi niya sabay kindat. “Oh, sige na, ano bang idadagdag mo sa listahan mo?” tanong niya na hindi na rin nakatiis.
“Isang kilong bigas lang po at saka dalawang delata ng baka,” sagot ko kaya napakamot agad siya ng ulo.
“Binitin mo pa ako. Tiyak naman na idadagdag mo pa ang isang puso ng bawang at isang puso ng sibuyas. Paano mo igigisa ‘yan kung walang pampalasa,” sabi pa niya na kilalang-kilala na talaga ako.
“Nakalimutan niyo po ‘yung asin at saka po, alam niyo na,” nahihiya kong sabi. Ayoko kasing biglaan siya. Gusto ko, dinadahan-dahan siya.
“Oo, alam ko na, isang bote rin ng alak, kasi pampatulog mo ‘yon.”
Natatawa na lang ako sa kaniya. Mukha man siyang masungit magsalita, pero alam ko naman na mabait talaga siya. Nakakautang ako kasi nakakabayad din naman ako sa kaniya.
**
Pag-uwi ko sa bahay, nakabukas na sa harap ng maliit kong bahay kubo ang solar light na in-order ko pa sa online shop. Dinukot ko ang susi sa bulsa ng pantalon ko para buksan na ang pintuan ng bahay ko. Bago ako pumasok sa loob, binuksan ko na muna ang ilaw na mapipindot lang ang switch-on sa tabi ng pinto. Pagbukas ng ilaw, bumungad sa akin ang maganda at maayos kong mini sala. May mahabang bangko dito na may mga unan, para magmukhang sofa. Sa gilid ng sofa ay mayroong mga totoong halaman. Mas maganda kasi ‘yung totoong halaman kaysa sa peke. May maliit din akong tv dito. Bigay lang sa akin ng dating amo ko sa labas ng bayan. Pati kasi sa kabilang bayan ay nakakapagtrabaho ako. Marami na akong napinturahang bahay na malalaki.
Nagsalang na agad ako ng kanin sa de-uling kong lutuan. Pagkatapos, saka ako nagwalis-walis ng kawayan kong sahig kasi baka nga dumating na si Mia.
Pagdating ko naman sa loob ng kuwarto ko na may malaking kutson, agad ko na itong pinalitan ng sapin. Pati na rin ang mga unan. Tinabi ko na rin ang mga damit na naghalang. Kung minsan kasi ay mapili rin ako sa sinusuot ko. May mga tissue din dito na pinagpunasan ko ng katas ko kapag dinadatnan ako ng kalibugạn. Kapag hindi kasi ako makatulog sa gabi, nanunuod ako ng mga böld. Kasabay niyon ang pagjajaköl ko na rin. Kung minsan kapag late na ako nagigising, hindi ko na naitatapon sa basurahan ang mga tissue na ‘yon.
Kahit pagod ako, nagawa ko pa ring maglinis para kay Mia. Pero nung matapos na akong kumain ng hapunan at tapos na ring maligo, wala. Tila biniro lang ako ni Mia.
Alas nuebe na kasi ng gabi at dapat oras na ito ng tulog ko, pero hanggang ngayon, wala pa rin siyang paramdam. Sabi niya kasi ay siya ang unang magme-message o tatawag sa akin kapag papunta na siya. Pero, wala. Namuti lang ang buliga ko kakahintay at kakadungaw dito sa bintana ng kubo ko.
“Tang-ina niya, may padila-dila pa siya sa katawan ko, talkshit naman pala,” iritado kong sabi habang nagsasara na ng bintana ng bahay-kubo ko.
“Sinong sinasabi mong talkshit?”
Napalingon ako sa pintuan ng bahay-kubo ko nang makita kong nakatayo roon ang isang babaeng may suot na jacket, cap at shades. Boses pa lang niya ay alam kong siya na ‘to.
“M-miss Mia? A-akala ko hindi ka na darating,” masaya kong sabi.
Nanigas agad ang titë ko nang makita ko siya. Sa wakas, matutuloy na rin ang pagtikim ko sa kaniya. May isang salita pala siya. Akala ko kasi ay niloloko niya lang ako.
Humanda siya sa akin. Aapoy sa sarap at sa sakit ang butas niya sa ibaba. Maririnig na naman ng mga kapitbahay ko ang sunod-sunod na ungöl ng isang babae.