หลังจากที่จบบทรักที่ทั้งสองทำร่วมกันกว่าสองชั่วโมง ร่างบางก็เริ่มถอยหนีจากอ้อมกอดของลีโอทันที "เป็นอะไร" ลีโอพูดออกไปเมื่อแพรนลินถอยหนีเขยิบแล้วลุกขึ้นนั่ง "ได้แล้วก็ออกไปได้แล้วค่ะ" แพรนลินพูดไปก็เอาผ้าห่มคุมร่างตัวเองไว้ ขนาดเธอหนีมาแล้วยังจะตามมาข่มเหงเธอถึงห้อง "อยากให้พี่เอาฟรีๆรึไง ไม่อยากเป็นเมียพี่แล้วเหรอ หืม" พอได้ยินแพรนลินพูด ลีโอก็ลุกขึ้นมาแล้วสวมกอดเธอไว้จากด้านหลังแล้วหอมแก้มเธอเบาๆ "แพรมันก็แค่ของเล่น พี่คิดจะทำอะไรก็ทำแล้วจะมาถามแพรทำไมคะ" แพรนลินพูดออกไปอย่างน้อยใจ "พี่ขอโทษ ตอนนั้นพี่ไม่รู้ว่าแพรยังซิงเลยอยากแก้แค้น แต่ตอนนี้พี่รู้แล้วว่าพี่มองเราผิดไป พี่ขอโทษกับสิ่งที่ผ่านมาได้ไหม แล้วเรามาเริ่มต้นกันใหม่" ลีโอพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง "ถ้าพี่อยากจะเริ่มต้นใหม่กับแพร แพรอยากให้พี่พูดความจริงกับแพร" แพรนลินพูดออกไปเพราะลีโอเหมือนยังมีอะไรปิดบังเธออยู่ และรวมถ