"อ อื้อ! คุณเพทาย..." เสียงหวานของอลินญาครางร้องสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกที่มือแกร่งจัดการจับร่างเล็กของเธอให้อัดลงมายังแท่งร้อนของเขาจนสุดความยาว
"...อึก! ฮือออ อลินจุกค่ะ" ปากเล็กงอแงด้วยใบหน้าจุกเสียดภายใน หลังจากที่กลีบดอกไม้ของเธอสามารถกลืนกินอาวุธร้ายได้มากกว่าทุกครั้ง เพทายก็เริ่มไม่ยั้งแรงเหมือนครั้งก่อน ๆ มือใหญ่เอาแต่จับสะโพกน้อยให้ขึ้นลงบนแก่นกายยักษ์ของเขาอย่างหนัก ท่ามกลางเสียงร้องครวญครางของร่างบางที่แสดงสีหน้าเหยเกออกมาอยู่ตลอด ถึงแม้ว่าร่างกายภายในจะตอบสนองมีน้ำสีใสไหลออกมา ทว่าความใหญ่โตที่เพทายมี ก็ไม่อาจที่จะทำให้อลินญาไม่รู้สึกอะไรได้
ปึก! ปึก! ปึก!
"อ อาา..." รองประธานหนุ่มครางเสียงกระเส่าด้วยความเสียวซ่านไปทั่วแก่นกายแกร่งที่กำลังถูกตอดรัดจากกลีบกุหลาบสีหวาน เนื้อน้อยปลิ้นเข้าออกตามลำใหญ่ ทำเอาเพทายที่เห็นพอดียิ่งรู้สึกอารมณ์พลุ่งพล่านมากขึ้น
"...ของเธอนี่มัน...ทำเอา
