พอไม่มีใครสงสัยอะไรแล้วเขาก็กลับมานั่งรอต่อ ระหว่างนี้มีชำเลืองไปทางพีรดาด้วยว่าคนที่ไม่ค่อยจับกลุ่มทำอะไรกับเพื่อนทำได้หรือเปล่า
แน่นอนว่าเขาเห็นเธอนั่งเขียนอยู่คนเดียว แต่ก็มีบ้างที่หันไปสนทนากับเพื่อนด้านข้าง แต่เอาจริงเขาก็เพิ่งมาสังเกตเห็นว่าพีรดาจะเข้าได้กับพวกผู้ชายมากกว่า เพราะฉะนั้นบริเวณที่เธอนั่งแถวหลังๆ ก็จะเป็นผู้ชายเสียส่วนมากเหมือนกัน
เพื่อนกัน เพื่อนกันนั่นแหละ ในเมื่อพีรดาไม่เคยมีสิ่งไหนให้เขาระแวงแคลงใจว่าเธอจะอยากคบใครเป็นแฟน นอกจากเขาที่พะวงไปเอง
กระทั่งเป็นเวลาเลิกเรียน และอย่างเดิมคือชีวิตของเขาและเธอวนลูปมาอยู่จุดเดิม เขาแอบขับรถตามไปส่งเธอถึงที่หอเงียบๆ หลังจากที่เจ้าตัวซื้อของกินด้านล่างเสร็จ มองเธอเดินขึ้นห้องพัก เขาเองก็กลับมาที่คอนโด
สองทุ่มเขาก็ไปรอเธอที่หน้าหอ มองเธอเดินขึ้นรถแล้วไปยังสถานที่ที่เธอทำงาน นั่นถึงเป็นเวลาของเขาที่ไม่ต้องกังวลว่าจะใกล้ชิดกับเธ
