"ดาครับ.." คนที่สร่างเมาระหว่างนั่งคลอเคลียกันไป กฤษณะก็ไม่ได้ดื่มต่อเลยนอกจากกินอาหารที่อีกคนทำไว้ให้เขาทาน ก็เป็นเธอเองที่ป้อนเขาจนหมดจานอีกเช่นกัน
แต่กลายเป็นพีรดาเฉยเมื่อนั่งไปเรื่อยๆ กล้าเล่าเรื่องชีวิตตัวเองให้เขาฟังแทนอย่างนั้น
เธอคิดถึงบ้านมากๆ แล้วยิ่งฟังเสียงฝนกระหน่ำยิ่งอยากกอดพ่อแม่ ก็มีสองแขนจากคนด้านหลังที่กระชับไม่ปล่อยอย่างรู้ทัน
และก็เป็นหญิงสาวอีกนั่นแหละที่บอกว่าเธอไม่อยากเศร้าให้เขาฟัง จึงได้พูดแต่เรื่องที่ตัวเองยังไม่ได้ดริ๊งไถตังค์เขาให้หมดเลย
กฤษณะจึงได้กลายเป็นคงชงเหล้าให้เธอเฉย แล้วยื่นให้อีกคนเรื่อยๆ พร้อมมืออีกข้างที่คอยแต่กดโอนเงินออกไปครั้งละหนึ่งหมื่นบาท
น่าขำนะว่าไหมที่เขาต้องมาทำอะไรแบบนี้ แต่..อยู่ดีๆ มันกลับมีความคิด เขายินดียกให้พีรดาหมดบัญชีหากเขาพอจะช่วยผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งได้ แต่เธอกลับไม่เอาไง ยืนยันขอกินเหล้าแลก
แล้วสภาพตอนนี้คือเมาแอ๋ ไม่เม
