หลายวันต่อมา...
ตั้งแต่วันที่ฉันตัดสินใจทำให้เอวาหายไปจากชีวิตพี่ขุน....ฉันกลับมาเป็นอีฟ กลับมาเป็นตัวฉันโดยที่ไม่ต้องแอบเป็นใครอีก...แต่ภายในใจมันก็หวิวมากจริงๆ มันรู้สึกแย่จนไม่รู้จะอธิบายยังไง...
ส่วนพี่ขุนเองเขาก็เงียบหายไป ไม่ได้ทักมาหาฉันหรือชวนไปไหนเหมือนทุกครั้ง อาจจะเพราะว่าช่วงนี้พี่เขายุ่งเรื่องบริษัทที่ไปเปิดที่เยอรมันด้วย พี่เขาเลยต้องไปบินไปบินมาอยู่เรื่อยๆ
ก็คงไม่มีเวลาทักมาหาฉัน และก็คงไม่มีเวลาคิดถึงผู้หญิงที่ชื่อเอวาหรอก
“ อ้วนเป็นไรอะ เหมอไรวะ ?” ซอลเดินมาหาฉันก่อนจะแตะลงที่ไหล่ฉันเบาๆ
“ หะ ? อ่อเปล่า กูคิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ..”
“ อะ อันนี้เล่มจบมึง..” เพลงพูดพร้อมกับยื่นเล่มจบส่งมาให้ฉัน วันนี้อาจารย์นัดเอกฉันมารับเล่มจบที่ทำส่งอาจารย์ เพื่อนบางคนก็ไม่ได้มาเอาหรอก ก็ทิ้งไว้ให้อาจารย์ดูต่างหน้า ฮ่าๆ
Rrrrrrrrrrrrrrrr
ฉันหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างๆ มาดูว่าใครโทรหา
