หลังจากเกิดเรื่องที่เมืองลับแลก็ผ่านมาราวเดือนนึง ครูกซ์ขับรถเข้ามาจอดในลานจอดรถใกล้สะพานข้ามแม่น้ำสายประวัติศาสตร์ของจังหวัดกาญจนบุรีซึ่งใช้แรงงานจากเชลยศึกสร้างขึ้นในอดีต มีทางรถไฟพาดผ่านสะพานและยังคงมีรถไฟสัญจรอยู่ตลอด เมื่อเดินขึ้นสะพานมาจะเห็นวิวแม่น้ำแควใหญ่ผ่านโครงเหล็กรั้วสะพานสองข้างทาง ลมแม่น้ำพัดเสื้อผ้าและผมปลิวสะบัด ปลายเดือนกันยายนยังคงมีฝนตกชุก แม้ว่าช่วงนี้จะยังไม่มีข่าวพายุรุนแรงแต่นักท่องเที่ยวก็ไม่ค่อยเลือกมาเที่ยวบริเวณริมฝั่งแม่น้ำมากนัก
“แล้วทำไมอยู่ๆอยากมาที่นี่ล่ะพี่ ดูสิเริ่มมีเมฆอีกแล้ว เดี๋ยวฝนก็ตกไม่ได้เที่ยว” เสียงแน็คดังขึ้นทำลายความสงบในการชื่นชมธรรมชาติของครูกซ์
“ผมมีธุระครับ”
เบลล์ใช้แขนกระทุ้งแน็คเหมือนเป็นการเตือน “เราเป็นคนรบเร้าขอมาด้วย แถมยังให้อาจารย์ขับรถแวะมาที่นี่อีกยังจะมีหน้าไปบ่น” เบลล์โค้งให้ครูกซ์ “ขอโทษนะคะอาจารย์”
“ไม่เป็นไรครับ”
“เห็นม
