นับตั้งแต่นนท์เจ้าหนี้มาทวงที่ร้านทำให้น้ำขิงตอนนี้ต้องทำงานหนักช่วยพ่อของเธอเป็น2เท่า มหาลัยเอกชนที่เธอเรียนอยุ่เธอก็เปลี่ยนมาเรียนรอบค่ำ เพื่อที่จะได้มีเวลาทำงานมากขึ้น
“ น้ำขิง น้ำขิง “ เสียงหวานของเพื่อนสนิทของน้ำขิงตะโหกนเรีกตามหลังของน้ำขิงที่กำลังเดินเข้ามหาลัย น้ำขิงที่ได้ยินเสียงของเพื่อนรักเพียงคนเดียวของเธอที่ยอมมาเรียนรอบค่ำด้วยเพราะรอบเช้านางไม่มีใครครบยัยลูกคุณหนูอย่างชมพู่ เลยต้องย้ายมาเรียนรอบค่ำกับเธอ
“ อ้าว…..คุณชมพู่ทำไมมาเร็วได้ค่ะวันนี้” น้ำขิงที่เห้นเพื่อนรักมาเร็วได้เธอก็ถามออกมาอย่างแปลกใจเพราะตั้งแต่ที่ย้ายมาเรียนรอบค่ำทำให้ชมพู่มีเวลากิน ดื่ม เล่นเที่ยว เลยทำให้นางเข้าเรียนสายประจำ แต่รอบค่ำสบายหน่อยเรียน 5โมงเลิกเรียน 2ทุ่ม เลยทำให้น้ำขิงมีเวลาทำงานทั้งตอนเช้าและตอนเย็นได้ มากขึ้น ส่วนลูกคุณหนูอย่างชมพู่ก็ไม่ต้องพูดถึงไม่ทำอะไรนอกจากกิน ขี้ ปี้ นอน ก็หมดเวลาแล้ว
“ เอ้ายัยน้ำขิงคนเราก็ต้องพัฒนาชีวิตบ้างสิยะ “ ชมพู่ที่เดินอยู่ข้างเพื่อนก็เชิดหน้าพูดกับเพื่อนสาวอย่าง มั่นหน้ามั่นใจ น้ำขิงที่รู้นิสัยของเพื่อนก็หันมองพร้อมกับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“ เอาความจริง” น้ำขิงหันมามองอย่างเจ้าเล่ห์ ชมพู่เมื่อถูกเพื่อนรู้ทันก็หยุดมองเพื่อนพร้อมกับทำหน้ามุ่ยอย่างเบื่อหน่ายเพื่อนเมื่อเธออ้าปากก็รู้ทันไปหมด
“ เห้อ….. ก็ได้เบื่อคนรู้ทันจริงๆ ก็ที่บ้านนะสิบังคับให้เฮียของเราไปดูตัวกับผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ เฮียไม่ยอมเข้าบ้านที่นี้งานก็มางอกที่ฉันนะสิ เลยไม่อยากอยุ่บ้าน” ชมพู่พูดออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายเพราะพี่ชายของเธอแท้ๆเลยทำให้ที่บ้านต้องเปลี่ยนมาบังคับเธอให้ไปดูตัวแทน
“ ชมพู่นี้ชีวิตเจ้าหญิงของแกมันสุดแสนจะรันทดมากเลยเนอะ อื้อๆ “ น้ำขิงเอาเอาหัวของเพื่อนตัวแสบมาซบที่ไหล่พร้อมกับพูดประชดเพื่อนที่มีชีวิตเหมือนเจ้าหญิงของเธอแค่ไปดูตัวเชยๆทำไมจะต้องเครียส
หนักมากมายขนาดนั้น
ห้องเรียน
คนที่เรียนภาคค่ำส่วนมากจะเป็นวัยทำงาน ทั้งคู่เลยดูป๊อปปูร่าอย่างมาก ส่วนคนที่เรียนรอบเช้าส่วนมากจะเป็นลูกคุณหนูผู้ดีมีอันจะกิน ระหว่างที่ทั้งสองคนเรียนอยู่นั้นอยู่ก็รู้สึกว่าเหมือนมีคนมอง น้ำขิงที่ไม่สนว่าจะมีใครมองไม่มองเพราะชั่วโมงเรียนน้อยมากกว่าภาคปกติ เธอเลยต้องรีบเรียนรีบจบเพื่อที่จะได้หางานทำช่วยพ่อใช้หนี้
“ น้ำขิงดูนู่นสิ ฉันพี่เขานั่งมองแกนานแล้วนะ” ชมพู่ที่รู้สึกเหมือนมีคนมองเธอก็หันไปเจอกับชายหนุ่มหน้าตาดีแต่ดูเหมือนจะอายุเยอะกว่าเธอสองคน ชมพู่ก็เลยกระซิบบอกเพื่อนรักที่เอาแต่สนใจเรียนมากกว่าสนใจอย่างอื่น
“ อื้มช่างเขาเถอะ แกนะตั้งใจเรียนได้แล้ว” นำขิงหันมาเอ็ดเพื่นอสาวด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง ชมพู่เมื่อเห็นเพื่อนไม่เล่นด้วยเธอก็ทำหน้ามุ่ยมองเพื่อนก่นจะหันมาสนใจเรื่องเรียน
เวลาต่อมา
“ น้ำขิงจะไปทำงานพิเศษอีกแล้วเหรอ “ เสียงของชมพู่ที่เห็นเพื่อนเดินออกมารอรถสองแถวอย่างปกติ น้ำขิงที่ได้งานเป็นเด็กเสริฟต์ที่ร้านอาหารใกล้บ้าน เธอก็เลยต้องรีบไปให้ตรงเวลาเพราะเจ้าของร้านเป็นฝรั่งค้อนข้างจะเป็นคนซีเรียสเรื่องเวลาสักหน่อย
“ อื้ม ใช่ค่ะคุณชมพู่ใครจะไปสบายเหมือนเธอละค่ะ” น้ำขิงที่ยืนรอรถก็กอดอกพูดกับเพื่อนด้วยน้ำเสียงที่หยอกล้อ ชมพู่เมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ก่อนจะมีรถหรูคันหนึ่งวิ่งเข้ามาจอดที่ทั้งสองยืนรออยู่
เอี๊ยดดด
“ เอ้ารถเฮียเรามาแล้ว ไปด้วยกันไหมน้ำขิงเดี๋ยวเราให้เอียไปส่ง” รถที่บ้านของชมพู่มาจอดตรงหน้าของสองสาว น้ำขิงที่ไม่ชอบรบกวนใครเธอก็ส่ายหน้าปฏิเสธ
“ ไปเถอะคุณนายไม่ต้องมาห่วงหม่อมฉันนะเจ้าค่ะ” น้ำขิงโบกมือลาชมพู่ก่อนจะรีบเดินไปที่ป้ายรถเมล์ เพราะใกล้จะได้เวลาที่รถมาแล้ว
“ เฮียสวัสดีค่ะ แล้วลมอะไรหอบมาไม่ทราบ” ชมพู่ที่ขึ้นมาบนรถเมื่อเห็นพี่ชายเธอก็ถามชายหนุ่มออกมาด้วยน้ำเสียงกวนๆ นนท์ไม่ได้สนใจน้องสาวเขาเอาแต่มองกระจกหลังสนใจเพื่อนน้องสาวต่างหาก
“ อ้าว คนนั้นเพื่อนเราเหรอแล้วจะไปไหนละ” นนท์ ที่มองตามหลังเด็กสาวในชุดนักศึกษาเดินไปที่ป้ายรถเมล์ ก็เอ้ยถามน้องสาวออกมา ชมพู่ที่ไม่ได้ใส่ใจก็ตอบพี่ชายตามความจริง
“ ออ่ น้ำขิงเพื่อนที่ชมพู่เคยเล่าให้เฮียฟังไงค่ะ นางหน้าสงสารนะเฮียทำงานทั้งชาวทั้งตอนเย็นเพื่อหาเงินมาใช้หนี้ ชมพู่จะช่วยก็ไม่เอา” ชมพู่พูดออกมาด้วยนำเสียงน่ารักนนท์ที่เคยได้ยินเพื่อนสนิทของน้องสาวที่ คนเป็นน้องพูดให้ฟังบ้าง แต่เขาไม่เคยคิดมาก่อน ว่าคนที่น้องสาวเล่าให้ฟังจะเป็นลูกหนี้ของเขานี้เอง
บรื้น…….บรื้น……บรื้น
เสียงรถสองแถววิ่งผ่านรถหรูของเพื่อนสาวไปน้ำขิงที่นั่งหน้าตาอิดโรยอยู่บนรถสองแถวก็อยู่ในสายตาของนนท์ ชายหนุ่มยิ้มมุมปากออกมาเพราะเขารู้แล้วว่าหนูน้อยอยู่ใกล้ๆแมวตัวโตนี้เอง ที่เขาเรียกเก็บหนี้เดือนละล้านเขารู้ดีว่าหญิงสาวไม่มีเงินมาใช่แน่นอนแต่ไม่รู้ทำไม อยู่ๆเขาก็พูดแบบนั้นออกมา