บทที่26

1201 Words

“ความลับ รับรองว่าพรีมต้องชอบแน่ๆ” ภูมินทร์ยังไม่เฉลยเพราะอยากจะพาคนในอ้อมแขนไปเห็นบางสิ่งที่เขาทำเอาไว้ด้วยตาตัวเอง เขาเดินกลับมาที่รถก่อนจะส่งคนตัวเล็กขึ้นไปนั่งที่นั่งข้างคนขับพร้อมคาดเข็มขัดนิรภัยให้เธอเสร็จก่อนที่จะเดินอ้อมไปอีกทาง “แล้วถ้าพรีมไม่ชอบล่ะคะ” “พรีมต้องชอบพี่มั่นใจ” ราชาวดีเบ้ปากใส่คนช่างคิดก่อนรถจิ๊บสีดำจะค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไปเบื้องหน้า ส่วนสถานที่คงต้องไปถึงเองก่อนเท่านั้นถึงจะรู้ได้ เพราะคนขับหน้าหล่อไม่ยอมบอกกัน ภูมินทร์ขับรถออกมาจากไร่ไกลพอสมควรก่อนที่เขาจะเลี้ยวเข้าไปยังสถานที่ซึ่งราชาวดีจำได้ว่ามันเคยเป็นที่ว่างเปล่าที่เขาซื้อให้เธอเป็นของขวัญวันเกิดเมื่อสองปีก่อน แต่ตอนนี้กลับมีบ้านไม้หลังเล็กถูกสร้างอยู่ตรงหน้า รอบๆ บ้านยังเต็มไปด้วยดอกไม้ที่เธอชอบ ดอกกุหลาบ “นี่มันอะไรกันคะพี่ภูมิ!” เธอร้องถามพร้อมๆ กับรีบพาตัวเองเดินลงไปใกล้ๆบ้านไม้ที่หลงรักมันตั้งแต่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD