When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Araw ng Sabado at wala akong pasok sa opisina. Pero unalis ako kanina ng bahay para maihatid ko si Bea. “Good morning po!” bati sa akin ni Bea nang maabutan niya ako sa dining table. “Good morning din! Maupo ka na at kumain!” saad ko sa kanya. “Thank you po.” Nahihiyang sagot nito sa akin. Ibinaling ko muli sa pagkain ang atensyon ko para hindi siya mailang sa akin. “May pasok ka ngayon di ba?” tanong ko dito na kunwari ay hindi ako sigurado na may pasok nga siya ngayon. Kahit malinaw ang mga sinabi ni Ris kagabi. “Opo, meron po kaming klase sa PE po.” Magalang niyang sagot sa akin. Kailan ba mawawala ang po at opo. Napapansin ko hindi na niya ako tinatawag na Ninong nitong mga nakaraang araw. At gusto ko iyon! “Okay, sabay na tayo! May gagawin ako sa opisina, kailangan kong pumasok