THE DESIRABLE UNFAITHFUL WIFE

SWITCHING BODIES

Carlo Monares POV

Umuulan sa araw ng libing ni Andrea , nakisabay ang panahon sa kalunos lunos na paglisan ng kinilala Kong anak. Kagabi pa halos hindi ako makatulog dahil sa lakas ng mga dagundong sa kalangitan , tila naulinigan ko ang boses ni Andrea . "Ayan ka na naman Tito Carlo , hindi ba sinabi ko na sa iyo na itigil mo na ang Iyong paninigarilyo , dahil delikado iyan sa baga mo. "

" Hay naku , minsan na nga lang ako manigarilyo pagbabawalan pa , kapag stress lang naman ako sa trabaho , sasawayin mo pa !" Nairita kong sumbat sa kaniya ng kinuha nito ang bagong sindi ko na sigarilyo na kaniyang tinapakan.

" Kahit na , alam mo ba na smoking can .." " Oh Jesus ! Here we go again .." I muttered under my breath , alam ko na katakot -takot na leksyun na naman ang aabutin ko dahil lang sa Isang sigarilyo

"Smoking causes cancer, heart disease , lung diseases , stroke , diabetes , and chronic obstructive pulmonary disease (COPD) , which includes emphysema and chronic bronchitis. Smoking also increases risk for tuberculosis , certain eye diseases , and problems of the immune system , including rheumatoid arthritis. " Kumukurap kurap pa ang mata ni Andrea habang nagsalita . I sigh.

" Alam mo mali yata ang kinuha mong kurso eh, dapat medicine ang kinuha mong kurso ." Daing ko sa Kaniya.

" Ha, ha, ha, ayan kasi Carlo , makinig ka sa Iyong lola dapat huwag ka ng manigarilyo.." tudyo sa akin ni Gab na lalo lang akong nairita.

" Ikaw din Tito Gab .." Ngumisi ako ng maluwang ng ibinaling Niya Kay Gab ang usapan ,

" Bakit ako ..paanong nasali ako sa usapan ninyo." Tanong ng nagtatakang si Gab, Isa sa camera man ng network. Katulad ko malapit din ito Kay Andrea .

"Akala mo ba hindi ko Alam na umiinom ka pa rin ?, hindi po ba nangako kayo na itigil na ninyo ang pag -inom dahil delikado ito sa kalusugan mo .?" Ngiting aso akong tumingin Kay Gab , Habang naghihintay sa mga sasabihin pa ni Andrea . Akala Niya ha , ako lang ang sasabunin nito .

" Over time , excessive alcohol use can lead to the development of chronic diseases and other serious problems including : High blood pressure , heart disease , stroke, liver disease , and digestive problems . Cancer of the breast, mouth , throat , esophagus, voice box , liver , colon and rectum. "'

Napamaang na lamang si Gab habang nakikinig sa salaysay ni Andrea . " Jesus, Carlo., sino ba ang nagsabi sa iyo na mali ang kurso ni Andrea ? , On the contrary ..bagay na bagay nga siyang reporter ..hindi mo ba narinig ang talas ng pananalita Niya ?" Pabiro na Sabi ni Gab, habang nagtawanan Kaming dalawa .

" Ay , ewan ko po sa Inyo, basta binabalaaan ko na kayo ..!" Padabog na sagot ni Andrea . Magiliw at maaalahanin si Andrea , bukod pa sa Isa itong magaling na TV reporter.

" Let's get this over with.." Sabi ni Gab sa aking tabi , Habang inihagis Niya sa ibabaw ng kabaong ang mga dilaw na rosas , o yellow roses . Ipinilig ko ang aking ulo at pilit Kong iwinaksi ang masaya Kong ala-ala sa kaniya upang mabigyan ng focus ang huling sandali bago tabunan ng lupa ang kaniyang kabaong . Paborito ni Andrea ang yellow rose. I sniff and wipe the tears. I also throw more roses on the casket .

Nang unti-unting ibinaba na sa ilalim ng lupa ang kabaong ay nanumbalik sa aking ala-ala ang kabataan ni Andrea . Ang kaniyang ama na matalik Kong kaibigan na si Paul Zamora ay hindi nito masyadong nakasama . The son of the b***h was always away , as the renowned photojournalist in the network and In the country, palagi itong wala sa tabi ng kaniyang pamilya . Hindi nito masyadong naaalagaan ang kaniyang pamilya , palagi Niya itong iniiwan sa akin, sa amin ni Ruby Herrera .

Hanggang sa siya ay namatay sa Isang digmaan sa pagitan ng mga muslim at military sa bandang Mindanao. Mga ilang araw lang ang lumipas ay nagpakamatay naman si Ruby , ang babaeng minahal ko, ngunit ang minahal Niya ay ang kaibigan ko,- si Paul .

Naiwan sa pangangalaga ko si Andrea , kaya ito ay Naging parang anak ko na . Masakit sa akin ang nangyari sa kaniya . I was there when she was born and I was here when she was buried .

"This is bullshit! Mabuti na lang at wala na si Ruby , hindi dapat makita ng Isang Isa kung paano natusta , nasunog ang kaniyang anak ." I said .

" Carlo , let's get out of here , wala ng ibang tao , tayo na lang ang nandito . " I know you were hurting , and so am I. She's such a pain in the a** sometimes ...but other than you?, siya lang ang nakaunawa sa akin . I will be missing her .." Gab said , as he wiped the tears in his eyes.

Alam ko ang ibig sabihin ni Gab, he was always misunderstood by our colleagues , but not Andrea . Understanding at madaling pakisamahan si Andrea , kaya siya minahal namin ni Gab. "Same here Gab, same here.." I lowered my head.

Dinala ako ni Gab sa Isang bar at umorder siya ng whisky para sa aming dalawa. " Geez , I need to eat something ...before drinking. " I said . Tinawag ni Gab , ang Isang ale at nag order ng pagkain . " Madalas ka ba rito ?, tanong ko sa kaniya , dahil sa nakita ko na parang relaks niyang kinausap ang mga staff ng bar . " Minsan , pag nababagot ako sa trabaho at mga kasamahan natin .

Dumating ang aming order at agad namin itong tinungga , nakalimutan ko na ang pagkain . Sa totoo lang , nawalan na ako ng ganang kumain . Umiling si Gab, "

"Paano mo nga pala na identify ang ...bangkay ni... Andrea Carlo ?" Parang may nakaharang sa lalamunan ni Gab Habang tinatanong Niya ako . "It was a sight from hell..there is no way na makilala mo ang mga nakahilerang bangkay na parang mga militar na galing sa digmaan , nasa loob ng plastic body bag ." My eyes started to water again .

" Sunog na sunog siya Gab, hindi siya makilala , walang buhok at walang mukha. Heck, kung hindi lang siguro dahil sa mahigpit na hawak Niya sa kaniyang locket hindi ko siya makilala. Hindi ko malalaman na siya ang may -ari ng katawan na iyon . She was clutching the locket like her life was depending on it . " I said , allowing my tears to roll down. " Kasalanan ko kung bakit nakasama siya sa plane crash , kung hindi dahil sa akin , disin sana'y buhay pa siya Gab. " Sambit ko , na puno ng pagsisisi.

" Hey , don't be too hard on yourself Carlo , hindi totoo iyan , you're just doing your duty . " Gab tap my shoulder and try to comfort me ." Bata pa siya Gab, ang dami pa niyang magagawa sa buhay , ang dami pa niyang gustong patunayan . Gusto niyang patunayan na magaling siya sa larangan ng pinili niyang karera , hindi sa nakilala siya dahil sa anino ng kaniyang ama . She wanted to be recognized for her hard work not because of her father's legacy."

"But she did it , magaling naman talaga siyang reporter . " Gab reminded me. "

"Yes , until she mess up in Cebu. She f****d up big time that one incident and lost her credibility . She wanted to win back her credibility , at ang masaklap hindi na Niya maitutuwid ang pagkakamaling iyon Gab ! Goddam iit! She died, thinking of herself as a failure!"

Nagising si Andrea na alam niya kung sino siya , She woke up knowing who she was. Hindi talaga Niya nakalimutan kung sino siya , maliban na lang sa siya ay parang tuliro , disoriented and confused. Himdi siya sakitin mula pagkabata , hindi siya madalas magkakasakit at hindi na ospital. Kaya , natural lang sa kaniya ang ma trauma sa kaniyang sitwasyon ngayon. Naguguluhan siya , it was partly because of the accident and the drugs administered to her. Kahapon ba iyon ?, she guesses , that people have been saying good morning to her , good afternoon , she remembered the greetings . She was disoriented , but it was understandable .

Ang hindi lang Niya maintindihan ay kung bakit siya tinatawag nila na Mrs Herrera? Bakit mali ang pagkakilala nila sa kaniya? Kahit na ang asawa nito na si Brad Herrera ay napagkamalan siyang asawa Nito na si Julia . Nasaan ba si Tito Carlo Monares? Bakit hindi Niya ako dinalaw ?

Malinaw naman na siya si Andrea Zamora , nakasulat sa kaniyang driver's license , her press pass and all forms of identification in her wallet . Siguro nasunog lahat iyon kasama ng eroplano na bumagsak . It was all destroyed, she thought. Ang alaala ng plane crash ay nagbunsod na naman sa kaniya upang mag panic . Tumaas na namn ang kaniyang heart rate at anxiety .

Kung inakala nila na buhay si Julia Aguilar Herrera , pinaniwalaan din na patay na si Andrea Zamora?! Oh no! Hindi Niya ma imagine ang sakit na nararamdaman ngayon ni Carlo. I am hopeless , she thought . Hindi , buhay ako ...may pag-asa pa ako na itama ang pagkakamaling ito , kailangan ko lamang sabihing sa Kanila ang katotohanan . But how? Andrea desperately thought .

Hindi nga Niya maigalaw ang kaniyang katawan, hindi makapagsalita , ano ba ang kaniyang magawa, kundi ang panoorin na lang na palitan ng mukha ni Julia Herrera ang kaniyang mukha .?

"Good morning.." She instantly recognize his voice . Sa palagay Niya hindi na masyadong nag swell ang kaniyang mata , kung kaya nakita na Niya ng malinaw ang kaniyang mukha . He had a strong, stubborn jawline and chin . Matangos ang ilong , makapal ang kilay , he has firm and wide thin lips , the lower one slightly fuller than the upper one . Hindi maitatanggi na guwapo at matangkad si Brad. Sa palagay ni Andrea nakita na Niya ang mukha ni Brad , hindi kahapon at hindi noong nakaraan nitong pagdalaw , kundi sa mga nakalipas pa, hindi nga lang Niya naaalala kung saan . Ngumiti ito , bagama't ang kaniyang ngiti ay hindi umabot sa kaniyang mata , sa wari Niya ay hindi sincere ang kaniyang pagngiti, hindi nanggaling sa kaniyang puso , why not?

" Sabi nila tahimik ka daw habang natutulog kagabi ... very good...that's a good sign na malayo ka sa infection , that's great progress." He said .

"May bisita ka nga pala na gusto Kang makita ." He motioned someone at the door to come inside.

" Hello Julia ?,masaya Kami at relieve na ligtas ka sa panganib..kayong dalawa ni Amy ." Sabi nito na nakangiti , bagama't hindi na naman umabot sa kaniyang mga mata , kagaya ng mga ngiti ni Brad . Andrea noted.

"Tell her Mom, about Amy .." Brad said . "Oh, si Amy ang tinaguriang sweetheart ng pediatric wing , naaliw sa kaniya ang ibang pasyente . Halos nangangalahati na ang kaniyang pagkain Julia., Isang magandang indikasyon na okay na siya , kung maaalala ko ang pangyayaring iyon .." Sabi nito sa mahinang tinig , habang pinahid ang luha sa mata .

"Hanggang ngayon, nanginginig pa rin ako , salamat sa Diyos , hindi Niya niloob na mangyari ang ..." Hindi na nito itinuloy ang sasabihin pa .

" Pero , masaya ako , masaya ako ngayon Julia , dahil sa magandang ipinakita ni Amy . " Masayang balita ng Mommy ni Brad , kahit may luha na dumaloy sa kaniyang mata . Tears of joy , 'ika nga .

Andrea realized then, it was because of Amy that she was mistaken as Brad's wife. Naaalala Niya na sa gitna ng kaguluhan ay sumisigaw na umiiyak ang bata. She hurriedly fastened the child's seatbelt and carried her tightly. Isang pasahero naman ang nagmamadaling nakipag-agawam sa exit . Dahil nasa kaniya ang bata , they assumed that she was Mrs. Herrera, hindi lang iyon ..magkasama sila sa iisang linya ng upuan .

Napagtanto na Niya ang pangyayari , parang puzzle na unti unting nabubuo . She recalled that her boarding pass had designated the window seat , pero may nakaupo na na Isang babae doon at may katabing bata sa gitna . Kaya hindi na lang siya nagreklamo at umupo na rin sa upuan at the aisle instead , she doesn't point out the mistake . The child had been sitting between them . Ang babae ay may shoulder length na buhok kagaya ng kay Andrea , pareho din Silang may maitim na mata. May resemblance, silang dalawa . Nagtanong pa nga ang flight stewardess kung sino ang mama o kung sino ang Auntie ng bata . Napagkamalan silang magkapatid.

Ang kaniyang mukha ay nasunog , smashed beyond recognition . Ang mukha ni Mrs . Julia Herrera ay nasunog , burned beyond recognition ! Napagkamalan lang silang dalawa dahil sa hawak na bata at sa kanilang seat designation! My god ! She had to tell them !

"Bumalik ka na doon Kay Amy Mom, baka nag panic na iyon ngayon .." Sabi ni Brad sa kaniyang ina .

"Julia , by the way .. Freddie , Niel, at Barry ..send their regards to you .." at lumabas na ng ICU ang magandang babae na sa palagay ni Andrea ay mahigpit 60 years old na , ang nagpakilalang ina ni Brad Herrera. She wanted to tell her she hadn't the paintest idea kung sino man ang mga taong binanggit Niya .

" Julia , I just wanted you to know na tuloy ang kandidatura ko despite what happened . I promise hindi ko kayo pababayaan ni Amy . Dad, Niel and Freddie promised their support , hindi na ako mapipigilan pa ...alam mo namang pangarap ko ito , hindi na ako maghihintay pa sa susunod na eleksyon . Ngayon na ang aking panahon ." Sabi nito habang ang kaniyang dalawang kamay ay ipinasok sa bulsa ng kaniyang pantalon.

Naaalala na ni Andrea kung bakit pamilyar sa kaniya ang mukha ni Brad , tumatakbo pala itong gobernador ng Bacolod City , naaalala Niya na na feature ito sa isang programa sa TV .

"Huwag Kang mag-alala Julia, walang sinomang makabisita sa iyo , unless you will be transferred to a private room." He nodded his head to her.

" I'm going back to Amy's wing , I promise to be with her , the psychologist has the first session with her today . Ayokong magkaroon siya ng panghabambuhay na trauma ." Pagkatapos ay mariin siya nitong tinitingnan . " Kaya nga Julia , ayoko muna siyang dalhin sa iyo ...baka pag

aakita ka Niya ay matakot siya sa iyo , dahil sa nakabendahe ang Iyong mukha ."

Gustong magsasalita ni Andrea , pero may tube sa kanyang lalamunan . Naulinigan niyang sabi ng nurse na hindi siya makapagsalita dahil na rin sa gas inhalation dulot ng trahedya , that's why the tube was there . Hindi naintindihan ni Brad of course , kung ano ang ibig niyang sabihin .

" Don't worry Julia , nakausap ko na si Dr. Tan , ang plastic surgeon mo , bukas kakausapin ka Niya ukol sa operasyon , he's going to explain to you what to expect . Umiyak na naman si Andrea , dahil sa wari Niya ay wala ng pag-asa para sa kaniya .

Permanente na niyang dadalhin ang mukha ni Julia kapag matuloy na ang plastic surgery. Pumasok ang nurse at pinalabas Niya si Brad ,

" Maybe you should give her a rest Mr. Herrera, papalitan ko din naman ang kaniyang bandages.

" Okay , pupuntahan ko ang aking anak, si Amy ." He said .

" Siya nga pala ," the nurse said . " Mrs. Herrera's jewelry was in the safe of the hospital , pwede mo nga pala Iyong kunin na. " The nurse was telling him . " Okay , kukunin ko iyon mamaya ." Sabi na Brad at lumakad na nga ito palabas ng ICU.

Now! Get it now! Sigurado si Andrea na sa kaniya ang alahas na iyon at hindi Kay Julia Herrera. Kapag nakita iyon ni Brad ay maiayos pa ang Isang malaki at horrible mistake na ito , malalaman Niya ang totoo na hindi siya ang kaniyang asawa. Maaring malungkot ito, pero sa panig naman ni Carlo Monares , na nagluluksa ngayon ...ay magiging masaya ito kapag nabunyag ang totoo na buhay siya si Andrea Zamora . Andrea silently pleaded. Please get it now! She was crying again . And the nurse has been quick to give her a shot of sedative, to calm her nerves.

Brad will never live to take office .

Naaalala na naman ni Andrea ang mga salitang ito , kahapon ng bumisita sa kaniya ang mapangahas na taong iyon. She couldn't see that man , but his sinister presence was there . Hovering above her. Brad will never live to take office . Walang Brad Herrera na maupo sa kaniyang posisyon . Mamamatay muna ito ... Hindi siya nakaupo...mamatay...

Andrea was screaming ! With no voice of course . Takot na takot siya . Hindi na ito biro , may nagbabanta talaga sa buhay ng pulitiko, may gustong pumatay rito . But how sure she was? She's been sedated heavily because of her badly shape situation , baka guni - guni lang Niya iyon ? But what if may nagbabanta nga sa buhay ni Mr. Herrera? Ano ang dapat niyang gawin ? Kailangan niyang gumawa ng paraan . Kailangan niyang sabihin ito at ibunyag . Kailangang maligtas ang Isang tao na pinagbantaan ang kaniyang buhay . She should tell him . But how? She was very frustrated and felt useless , wala siyang magawa na iligtas ang taong gustong patayin. Pero naisip ni Andrea , hindi ba siya ay nasa malalim na problema na ? Ni hindi nga Niya kayang pigilan ang nalalapit na plastic surgery operation , na ngayon pa lang ay yumanig na sa kaniyang kaisipan , dahil Isang pagkakamali ang naganap , a horrible mistake . At ngayon , alalahanin pa Niya ang bagong narinig , nalaman na panganib sa buhay ni Mr. Herrera. This is too much , why God , why me.?