Chapter 1 - History of Mister Bottom
1998 Words
Chapter 1 - History of Mister Bottom
Tristan's P.O.V
Natahimik ang paligid ng ako’y kanilang mapansin. Tila ba isa akong anghel na dumaan sa kanilang harapan.
Tangina, sino ba niloko ko? Maya maya lang kasi ay umusad na ang sari saring kuro kuro at nag iingay na sila sa mga mabibigat na salitang pasaring sa akin.
Hay buhay, tangan tangan ang kahihiyan, napapayuko na lang ako sapagkat wala akong mukhang maiharap.
"Uy pare, di ba sya yung nasa kumakalat na s*x scandal?"
“Talaga? Sya ba yun? Aba buhay pa pala sya”
“Oo nga eh, di na nahiya oh, lumabas pa sa kuta nya, nako kung ako sa kanya, magpakamatay na sya”
Umaaalingawngaw na naman sa aking pandinig ang pangungutya ng aking mga kapitbahay na sinaliwan ng tawanan. Arghhh!!! Nakakainis! Nakakapanggigil!
"Teka teka, mga pre, gusto nyong panuorin scandal nya?, nakasave pa sakin yung video nun eh, Hmm saglit lang....alam ko nandito pa yun e...pinasa sakin kahapon yun eh.......aha!! Eto pare panuorin mo. Sya nga di ba!!!" ang tuwang tuwa nitong bulalas na hayagang pinagmamalaki ang nilalaman ng videong meron sya.
"Hehe, astig pare! Ang hard naman nyan! Galing ah, swabe! pre, ano kaya ginagawa nya dito?" kapagdakay usisa ng kasama nito, na di pa nakuntento, at ipinanuod pa sa iba nilang kasamahan.
"Aba malay ko, baka maghahanap ng s*x partner hahaha"
"Kung tirador gusto nya, I swear, papatulan ko yan! Kahit na pareho kaming lalaki. Basta mapasaya nya lang tong pitong pulgadang batuta ko" wika pa ng isang lalaki na sinabayan ng halakhakan ng kanyang grupo.
“Please tristan. Kalma ka lang... Wag mo silang pansinin. Please please.....”
Lahat ng pagpipigil at pagpapasensya pilit ko ng ginagawa pero Tangina!!!
Namumula na siguro ako sa hiya pero mas lamang ang galit!. Tang inang buhay to!!!
Dapat pala di na ko lumabas ng bahay! Dapat pala nagkulong na lang ako sa kwarto ko habang buhay!!!!
Badtrip! Bakit pa kasi sa dinami raming uutusang bumili ng toyo, ako pa? Alam naman nila na mainit ako sa mata ng lipunan!
Kingina!! Ano ba kasalanan ko para maranasan ang ganito???!!!
"Uy... Si mister bottom oh!!! Tol Tristan, baka naman pedeng magpalinis ng tubo sayo? isang subo lang oh!!!"
Shit! Tang inaaaaaaaa!!!!!!!
Punyeta ka!
-----------------------------------------------------
Matapos ang nakakatakot na senaryo kanina sa labas, sa wakas nakauwe pa rin ako ng buhay. Hindi ko na alam kung ano pa gagawin ko ngayong marami na ang nakakaalam sa s*x scandal na kinakaharap ko.
Kingina, 15 years old pa lang ako pero heto, sira na pangalan ko. Aba, 3rd year high school pa lang ako uy!!!! At dahil sa eskandalong ito, ewan ko na lang kung makagraduate pa ko and the worst, baka di na ko makapagkolehiyo kasi nadamay na sila nanay at tatay sa kahihiyang ito.
Sino ba namang mag aakala na ang unico hijo nila ay navideohan na sumusubo ng mahaba at matabang ari ng lalaki. Tapos nakayanang maipasok ang mala arabong ari na kasing taba ng lata ng corned beef sa butas nya? Meaty na, mahaba pa!
Tang inis!!!
Nawalan sila ng trabaho dahil sakin! Ano ba yan! Taga luto na nga lang sa karinderya ang trabaho nila natanggal pa sila ng dahil sakin! kainis na talaga!
Sino kaya kumuha ng video na yun? Kung sino man sya, kailangan ko syang makilala, I'm sure kasabwat siya nang lalaking kumidnap at nananamantala sakin nung araw na nangyari yon.
>>Flashback
My history…..
2 months ago............
Ayun oh!!! Excited ako dahil ito ang kauna unahang pagkakataon ko para mapasama sa panlalaban sa Regionals!
Ako si Tristan, 15 years old. May pangangatawang karaniwan lang na batak ang muscles. Pero may kaliitang tangkad na 5'7. Oo maliit na yan dahil sa larangan ng volleyball, mahihirapan kang mag survive. At yang height na yan ang asset ko.
Isa akong atleta, libero ako sa volley ball team ng eskwelahan namin. At gaya ng sinasabi ko, eto ang kauna unahang pagkakataon na lalaban kami sa Regionals at pangalan ng probinsya namin ang nakasalalay.
Pampublikong paaralan kasi kami at may gantong palaro ang DepEd. Sinasali sa CLRAA. At pag nanalo kami dito, saya non! Pede na kaming makipaglaban sa palarong pambansa!!
"Wow dude!, nakakatuwa naman na maglalaro tayo!!" ang masaya kong anas sa mga ka team ko.
Alam kong kabado sila dahil syempre, walang nakakaalam kung ano mangyayari samin dito. Maski ako, di ko inaasahan ang magaganap. Nakakakaba!
Ilang buwan din kaya kaming di pumapasok sa klase para lang magtraining pero di ibig sabihin non ay babagsak kami. Hahaha may hidden agenda kaya ang pagiging atleta. Gaya nga sabi ng mga ka team ko. Acads lang naman yan, may plus point naman kami sa card kapag atleta ka. Liban sa nirerepresent mo ang eskwelahan nyo, libre pa mga damit at sapatos mo.
"Prrrrrrt!!!!!" pito samin ng referee hudyat na magsisimula na ang laban.
Unang sabak palang namin para sa unang set, alam kong mahirap kalabanin tong kabilang koponan. Literal na kumakain kami ng alikabok.
Puro dive na ginagawa ko para mahabol lang yung bola pero...lumipas lang ang mga oras, natapos na din laro namin. Ang resulta? Talo kami. Tarlac ang nanalo. Hayssst!
Badtrip!!! Eliminated tuloy kami!! 1 point lang lamang nila sa last set!!! Pero masaklap, bakit ako nagrereklamo kung di naman kami nakapuntos kahit na isang set lang tsk tsk tsk. Tangnang buhay re. Nakakahiya sa mga taga Zambales.
Palibhasa baguhan pa lang kami kingina yan! Sayang pagod namin sa pagsasanay! Baka mapamukha samin na di kami competent!
"Mga anak, di man tayo nakapasok sa pinakalaro, ang mahalaga, nasubukan nating lumaban na higit pa sa isangdaang porsyento ang ibinigay nyong effort."
At bilang pampalubag loob, naisipan ng coach namin na ilibre kami sa mall.
First time ko lang makapunta ng ibang probinsya kaya talagang susulitin ko ang gagawing gala namin nila coach at teammates ko. Syempre, balita namin masarap daw pagkain paglutong Pampanga. Susulitun namin to, pampatanggal daw ng kalungkutan, kaya magliliwaliw kami! Ang kainaman, sagot nya ang lahat ng gastos hahaha! and since malapit lang ang syudad, dumiretso na kami sa Clark. Sa Pampanga kasi ginanap yung palaro. Hahahaha
Ilang oras din na byahe ng ginugol namin at takte naman!
Grabe, ang lawak ng air base na nadaanan namin! Anyway... Nang makarating kami sa SM at nalula ako mga tsong! Hindi ako sanay sa pagsakay sa escalator!! Hahaha. Nakakahiyang aminin pero napamura ako sa takot na baka maipit paa ko! Agaw atensyon tuloy ako.
First time ko lang magpunta sa mall.
Mahirap lang kasi kami. Dampa lang bahay namin sa Zambales.
Balik sa kwento...kumain kami sa Cabalen. Tsk. Busog! Sulit!
Pagkakain, naglibot kami ng naglibot. Ngayon ko lang nalaan na nagwiwindow shopping na pala kami.....hanggang sa sobrang kasiyahan ko na tumingin tingin sa mga damit na nakadisplay sa mga strore, eh naligaw na pala ako. Natakot ako sobra mga tsong! Nakakahilong libutin tong SM Clark Pampanga di ko alam pasikot sikot dito. Tatawagan ko na sana mga kateammate ko ng saktong may nag text.
Si 8080, sabi nya expired na daw load ko. Badtrip talaga oh! Naiwanan ko pa naman yung wallet ko! Nakalagay kasi yun sa bag ko. E saktong buhat buhat ni coach yung bag ko.
Kaya ang ginawa ko, hinanap ko sila. Alangan namang makitext ako. Wala naman akong kakilala dito.
Nakakailang oras na din ako sa paghahanap hanggang sa nakaabot ako sa di ko alam na mga stall, ewan ko ba feeling ko nawawalan na ko ng pag asa.
Sinubukan ko pa ring magpalinga linga kaso wala talaga e. Then, may napansin akong katulad ng jersey namin na papasok sa isang booth.
Sinundan ko yun at nagtaka ako kung bakit ang daming tao. Lalabas sana ako dahil baka namalikmata lang ako kaso pinigilan ako ng isang magandang babae. Sabi nya bat pa daw ako lalabas, wag daw muna kasi mayroon silang inihandang booth na nakakagoodvibes daw.
Syempre, dahil sa magandang babae ang pumigil sakin, edi di na ko lumabas.
Napag alaman kong may social experiment ang school nila, pagpumasok daw ako sa booth nila at di napangiti within 5 minutes, magkakaroon daw ako ng prize na 10k.
Napawow ako dahil ang laki nun!!
Komot nakalimutan ko ng nawawala nga pala ako, e game na game akong sumabak sa experiment nila.
Kaso, bigla akong kinabahan.
Sa tuwing napapalingon ako sa lumalabas ng booth na yon, e andaming nakangiti. Patay, pano kaya ako mananalo nato????
Napapalunok na lang tuloy ako ng laway.....
Someone's P.O.V.
Mayroon kaming social experiment ngayon. Ang tawag dito ay you smile for nothing...
May mga sorpresa ang grupo namin sa mga papasok ng booth. No need na patawanin o mag ala comedian kami. Basta papasok lang sila then mapapangiti sa makikita nila.
I think magiging successful to. Syempre galing kaya ng groupmates ko. At syempre, lahat gagawin namin para makapagpasaya, ayaw naming may manalo ng 10k hahaha ala kaming budget na marami you know xD mahal kaya renta dito sa booth nato. Mahal maningil SM eehh.
"Oh guys, papasok na yung 29th batch, magprepare na kayo" sabi ng leader namin
"Okay guys, smile na dyan!" ang sabi ko sa mga kasama kong mag eestima sa kanila.
Pagpasok ng sampong tao, alam kong successful agad na naattract sila sa charms ng kagwapuhan at kagandahan ng mga kasama ko kaso... May isa akong napansin na nakasambakol ang mukha.
Shit!!! Pag di ka ngumiti! Patay ka sakin tandaan mo!!! Ayokong ikaltas sa allowance ng group namin yung 10k na prize!!!
Tristan's P.O.V
Pumasok ako sa booth nila. Maganda naman ang loob, nakakatuwa sya infairness, may mga gwapo at magagandang model na nakabihis weird. Gusto ko ngang matawa dahil sa may nakita akong lalaking model na panay tingin sa kin. Ke panget kaya nya! Este pogi sya kaso yung costume nya ang nakakatawa, mukha syang clown na may ilong ni mr. Bean hahaha
Kaso naalala ko nga pala, need ko ng pambayad ng kuryente at ibang gamut ni tatay kaya naging seryoso ako. Napapawow lahat kasama ko dahil talagang pinalibutan na ko ng buong team ng booth nato para patawanin ako.
Sorry kayo guys, need ko ng pera kaya bahala kayo. May sumubok na mag durf face kaso alang effect. Tapos yung kaninang lalaki na tingin na tingin sakin. Feeling ko naiinis na sakin. Well, kiniliti na nya ko sa batok, kili kili at bewang hahaha nonsense yan dude! Wala kang mapapala sakin!
Nagsimula na silang magbilang kaso di parin sumusuko sakin si kuyang pogi hayahay. Ayaw siguro nilang may manalo hane?
NapapaSorry nalang ako sa pagiging desperado nila..
Ten.
Nine.
Eight.
Seven.
Six.
Five.
Four.
Three.
Two.
One!!!!!
Natapos ang oras at hola!
Easy money!!! 10k cash agad hahaha
After maiabot sakin yung prize, nagsarado agad yung booth, hahaha badtrip daw ako! Pati si miss ganda inis sakin kainis
Anyway, may pera na ko, kaya lumabas na ko ng SM. Balak ko sanang magcommute na lang ng maalala kong MAY NIRENTAHAN NGA PALA KAMING VAN!!! hahahahaha baka kanina pa nila ko iniintay.
Kaya nagkukumahog akong lumabas...
Paglabas ko, gabi na pala?
Hala, baka naiwanan na ko! Kaya dali dali akong nagpuntang parking lot kung saan nandoon yung nirentahan naming van
Natatanaw ko na yung lugar na pinagparadahan namin....
Palapit na ko nang biglang........
May bigla na lang umakbay sakin.
"Subukan mo lang sumigaw I swear itutusok ko sayo yung kutsilyong to" sabi nung lalaki na nakashades pa
"A-ano kailangan mo sakin boss???" ang kinakabahan kong tanong
"Ikaw, ano ba kaya mong ibigay?" ang bulong nito sa tenga ko na ikinanginig ko. Naramdaman ko kasi ang mainit nitong hininga
"Ahhmm.. Ma-may 10k ako dito sa bulsa boss... Na-napanalunan ko kanina sa isang booth. K-aso pa-pambayad ko po sana yan sa electric bill namin at at sa-sa ga-gamot ni tatay" ang nangangatog kong sagot.
Shet naduduwag ako tang ines! Nararamdaman ko yung lamig ng kutsilyo sa may leeg ko. Tang inis
"Ahhhh ganun ba. Hmmm tingin ko di ko na kailangan pera mo.." sabi nito na ikinatuwa ko.
"Ta-talaga boss?? Sa-salamat!!"
"Pssshhh. Wag ka munang magpasalamat sakin..hindi ka pa bayad sakin eeh"
"Ha?? A-ano ibig mong sabihin ahhhhhh....." ang napahiyaw kong ungol ng bigla na lang nyang kinagat tenga ko.
"Katawan mo kailangan ko" ang rinig ko pang wika nya sakin sabay dakot sa nanlalambot ko pang alaga.
"Ahhhh.. W-wag po boss....." ang humahalinghing kong anas sapagkat nababaliw ako sa sensasyong dulot ng kamay nya. Unti unting nabubuhay si junjun!
Shit!!!! Wala bang gwardya ang nagbabantay dito?!!!! Sana may makapansin samin!! Ahhhh tangna!!! Wala bang cctv dito???
Gusto kong humingi ng tulong!
Patay!!! Hindi ko na alam kung ano mangyayari sakin! Hinila nya ko papasok sa isang kotse, at tanging naaalala ko.. Hinalikan nya ko sabay siko sa mukha ko kaya unti unting pumikit ang talukap ng aking mga mata
- Writer
