ตอนที่ 14
ในฝัน (1)
กาแฟดำร้อนๆ กรุ่นไอควันดูเหมือนจะเป็นหมัน แพรวพิลาสยกน้ำขึ้นจิบด้วยความอึดอัดใจ พลางปรายตามองคนร่วมโต๊ะที่เลื่อนชามข้าวต้มให้ออกห่างหลังจากกลืนลงท้องไปได้ไม่กี่คำ ซึ่งสามีของหล่อนกินอะไรไม่ลงมานับตั้งแต่อมลรดาหายตัวไป และเหมือนอาการตรอมใจดูจะหนักขึ้นเรื่อยๆ ทุกวัน ทั้งที่ก้องภพนั้นไม่เคยละเลยในสุขภาพของตัวเองมาก่อน
"อิ่มแล้วเหรอคะ คุณทานน้อยแบบนี้แล้วจะเอาแรงที่ไหนไปทำงาน เรื่องปรายฟ้าแพรวก็ไม่ได้นิ่งนอนใจที่จะช่วยคุณตามหาเธอ"
"ใครจะกินอิ่มนอนหลับบ้างล่ะคุณ ยายฟ้าหายไปนานแบบนี้ ผมอดคิดไม่ได้ว่าแกจะเป็นตายร้ายดียังไง ยังมีชีวิตอยู่มั้ย"
มือขาวซีดเผลอกำแก้วน้ำจนแน่น ความจริงที่พูดไม่ได้อัดแน่นอยู่ในอกทำให้อึดอัดเหลือแสน แม้อยากโพล่งออกมาแต่ช่างทำได้ยากยิ่ง มันเหมือนมีอะไรค้ำคอเอาไว้ไม่ให้พูดออกมา แม้อีกใจจะสงสารสามีของตนอยู่มากก็ตามที
หล่อนกลัวเหลือเกิน กลัวว่าถ้า
