ตอนที่ 12
ผู้หญิงของผม
เจ้าสาวของใคร (2)
"ทำอะไรกันแต่เช้าคะคุณยาย"
“อ๊ะ! อุ่ย หนูฟ้า มาไม่ให้สุ้มให้เสียง กำลังเก็บของไปไว้ที่อื่นจ้ะ"
ตอบพลางกวาดตามองไปโดยรอบ เพือให้แน่ใจว่าสิ่งที่อารชวินสั่งให้เก็บนั้นไม่มีหลงเหลือแล้วจริงๆ
"ไม่ใช่ว่าทำไว้รอใครมาเยือนอีกนะคะ"
อมลรดานึกอยากตีปากตัวเอง ที่เผลอแสดงท่าทีหึงหวงและไม่พอใจออกมา แต่เธอยอมรับว่าห้ามความคิดตัวเองไม่ได้จริงๆ
"ไม่ใช่หรอกจ้ะ ยังไงก็ไม่ใช่แน่นอน"
“เขาบอกคุณยายเหรอคะ ว่าจะไม่พาใครมาแล้ว อย่างเขาเนี่ยนะคะที่จะยอมเลิกง่ายๆ"
"ไม่ได้บอกหรอกจ้ะ แต่ยายรู้ว่าไม่ได้ทำไว้รอใครแน่นอน"
นวลจันทร์เผยยิ้ม ที่แน่ใจเพราะว่าห้องนี้เป็นห้องนอนเก่าของบิดามารดาอารชวิน เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะพาใครมายุ่มย่ามในห้องนี้แน่นอน
รอยยิ้มและแววตาของคู่สนทนา ทำให้หญิงสาวรู้ตัวและถึงกับปั้นหน้าไม่ถูกเลยทีเดียว
'เป็นบ้าอะไรปรายฟ้า เขาจะทำอะไรก็ไม่เห็นเกี
