ตอนที่ 11
เปิดห้อง...หัวใจ (2)
"ปล่อย ไปให้พ้น ฮือๆ"
เขาไม่สนใจกำปั้นเล็กที่ทุบมายังแผงอกแกร่งเพื่อประท้วง เพราะเรี่ยวแรงที่จะขัดขืนยังแทบไม่มี นับประสาอะไรที่แรงจากกำปั้นของเธอจะทำให้เขาสะดุ้งสะเทือน
"กุญแจห้อง..."
อารชวินพึมพัมกับตัวเอง เมื่อมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องของคนในอ้อมแขน เขาลืมคิดไปว่าไม่ได้ถือกุญแจขึ้นมาด้วย มันคงอยู่ในคลัทช์ที่เธอถือไปงาน แถมคลัทช์ก็อยู่ในรถ และแน่นอนเขาคงไม่อุ้มคนเมาเดินย้อนลงไป และคงไม่แบกเธอไปปลุกยายจันทร์เพื่อเรียกหากุญแจสำรองแน่นอน
หลังจากยืนลังเลอยู่ชั่วครู่ ชายหนุ่มจึงตัดสินใจพาคนเมาเข้าห้องของตัว และมันคือพื้นที่ส่วนตัวอันแสนหวงที่ไม่เคยเปิดรับใครเรี่ยราด อย่างที่เธอเคยเข้าใจผิดและเขาขี้เกียจแก้ตัว
ให้ตายสิ เขาไม่ได้คิดอะไรเลยสักนิด เขาจะไม่ทำอะไรเธอมากกว่าการพาไปนอน ชายหนุ่มสาบานกับตัวเองแล้วยกยิ้มมุมปาก เขายิ้มให้กับหัวใจตัวเองที่สั่งให้ทำลงไปแบ
